De term streptokokken verwijst naar een specifiek type bacteriën die bepaalde gemeenschappelijke microbiologische en biochemische eigenschappen hebben. Deze omvatten bijvoorbeeld dat ze bij een bepaalde microbiologische kleuring (de zogenaamde Gram-kleuring) dezelfde kleur aannemen en zich op dezelfde manier rangschikken onder de lichtmicroscoop. Maar daarnaast streptokokken zijn zeer divers en behoren zelfs tot de meest diverse families van bacteriën Afhankelijk van de lokalisatie en bacteriestam is de ene streptokokkeninfectie daarom volledig verschillend van de andere en moet daarom afzonderlijk worden bekeken.
Oorzaken van streptokokkeninfectie
streptokokken komen niet noodzakelijkerwijs voor als een uitwendige infectie: veel soorten streptokokken zijn van nature aanwezig op het slijmvlies van de darm, vagina, mond en keel. Maar zelfs deze soorten streptokokken kunnen een infectie veroorzaken als ze van het slijmvlies in de bloedbaan terechtkomen of als ze zich te veel verspreiden - in vergelijking met de andere soorten bacteriën in de natuurlijke huidflora - en het aantal mensen overnemen. Dit laatste kan bijvoorbeeld het geval zijn als andere bacteriesoorten door bepaalde omstandigheden afsterven, waardoor er meer mogelijkheden voor reproductie en betere omstandigheden voor streptokokken ontstaan.
Een andere risicofactor voor een streptokokkeninfectie is een zwakke immuunsysteem Zowel baby's als ouderen lopen daarom een bijzonder risico om een streptokokkeninfectie op te lopen. Ook mensen die immunosuppressivum krijgen (dwz het opzettelijk onderdrukken van de immuunsysteem) geneesmiddelen worden statistisch gezien vaker aangetast door streptokokkeninfecties.
Diagnose van een streptokokkeninfectie
Als wordt vermoed dat een streptokokkeninfectie de oorzaak van symptomen is, kan een monster van het geïnfecteerde weefsel of van het oppervlak als bewijs worden genomen. Afhankelijk van de locatie van de infectie, bloed, zenuwvloeistof of urine wordt afgenomen als monster of een uitstrijkje. Van dit materiaal kan vervolgens worden getracht de ziekteverwekker te kweken.
Dit betekent dat het materiaal in een kweekmedium wordt geplaatst dat alle omstandigheden biedt waarin de vermoedelijke streptokokken of andere bacteriestammen goed kunnen groeien. Later kan de groei worden gebruikt om te bepalen welke soort het is. Opgemerkt moet echter worden dat deze teelt bijzonder goed kan worden gedaan uit vloeibaar materiaal.
Bloed, urine of een uitstrijkje van het slijmvlies is een goed uitgangsmateriaal voor diagnostische teelt. Het kweken van bijvoorbeeld huidmateriaal is veel minder kansrijk. Huidziekten die een streptokokkeninfectie kunnen hebben als oorzaak, worden daarom waarschijnlijk eerder gediagnosticeerd door symptomen.
