Wat is de beste manier om de bloeddruk te meten?
In de loop van de bloed drukmeting verschillende methoden worden gebruikt. Allereerst moet men letten op de kwaliteit van de pols (bv. Pulsus durus als een harde, moeilijk in te drukken pols bij arteriële hypertensie). Handleiding bloed drukmeting volgens Riva-Rocci wordt in de dagelijkse praktijk geleidelijk vervangen door een oscillometrische meetmethode.
Hier zijn druksensoren in een bloed drukmanchetregistratie en meet de drukschommelingen veroorzaakt door de bloedstroom. De Riva-Rocci-methode vereist aandacht voor belangrijke details: De manchet moet ongeveer ter hoogte van de hart- met het bovenlichaam zo recht mogelijk. De breedte van de manchet moet ongeveer de helft van de omtrek zijn de bovenarm.
Te brede of smalle manchetten vervalsen de bloeddruk waarden aanzienlijk. Een sterke extensie van de arm vermindert ook de nauwkeurigheid van de meting. Het wordt aanbevolen om de meting uit te voeren in een licht gebogen armpositie.
Regelmatige drukmetingen zijn een belangrijke ondersteuning voor de arts en de patiënt om een profiel te kunnen presenteren. Individueel bloeddruk pieken in de praktijk / kliniek kunnen optreden als zogenaamde nervositeitshypertensie. Een 24-uurs bloeddruk meting met continue drukmeting is geschikt om dit te ontmaskeren.
De beste methode voor therapie Grensverkeer gecombineerd met een verhoogde therapietrouw is de bloeddrukmeting van de patiënt zelf. Om een continue opname van te kunnen garanderen bloeddrukwaarden onder alledaagse omstandigheden kan men terugvallen op de risicovrije 24-uurs bloeddrukmeting op lange termijn. Indicatie is vooral het vermoeden van een disbalans van het dag-nachtritme van de bloeddruk.
Hieronder wordt bijvoorbeeld verstaan het niet verlagen van de bloeddruk tijdens de slaap. Ook het white coat-syndroom met incidentele bloeddrukpieken tijdens de meting in de kliniek kan worden vermeden. Bij deze methode draagt de patiënt een manchet de bovenarm gedurende 24 uur, die overdag elke 15 minuten en 's nachts elke 30 minuten wordt opgeblazen en de meetwaarden op een registratieapparaat opslaat.
De bloeddrukmeting op lange termijn maakt een zinvolle weergave van een drukprofiel mogelijk. Mogelijk opvallende pieken of dalen kunnen wijzen op een tijdelijke disfunctie van de cardiovasculair systeem tijdens evaluatie. Dit kan worden bereikt door de activiteiten van de patiënt binnen deze 24 uur te registreren terwijl hij het meetinstrument draagt. Standaardwaarden zijn een gemiddelde waarde over 24 uur van 130 mmHg (systolisch) en 80 mmHg (diastolisch) of een gemiddelde dagelijkse waarde van 135 mmHg (systolisch) en 85 mmHg (diastolisch).
Welke van de twee bloeddrukwaarden is belangrijker?
Op basis van het wetenschappelijke feit dat de systolische bloeddrukwaarde het tijdstip van uitwerpen voorstelt, zou men kunnen aannemen dat dit de belangrijkste waarde is. Het voorziet het hele lichaam immers van zuurstofdragend bloed. Als het hart- vult de kamers niet voldoende met bloed tijdens diastolezal er niet voldoende bloed worden uitgeworpen.
Om deze reden zijn zowel systole als diastole moet worden beschouwd als vitale hartacties. Ook de eigen aanvoer van de hart- spiercellen via de perfusie van de kransslagaders ("Kransslagaders") vindt voornamelijk plaats tijdens diastole. Als deze hartspieraanvoer wordt verminderd als gevolg van onvoldoende diastolische vulling van de kamers, wordt de algehele prestatie van het hart verminderd. Zelfs met een verhoogde hartslagde tijd van diastole neemt bijvoorbeeld relatief meer af dan die van systole, en de zelfvoorziening van het hart neemt af.
