Differentiële diagnose | Vette huid door voeding

Differentiële diagnose

Vettige huid hoeft niet het resultaat te zijn van dieet, maar kan ook worden veroorzaakt door hormonale veranderingen, vooral tijdens de puberteit of zwangerschap. Het gebruik van anabole steroïden en corticosteroïden, die vaak voorkomen in ontstekingsremmende crèmes, leiden ook tot verhoogde talgproductie en dus vettige huid. Een belangrijk onderscheid met het zogenaamde "zalfgezicht" bij mensen die lijden aan de ziekte van Parkinson is belangrijk, maar is alleen relevant in combinatie met andere symptomen. Vettige huid alleen, vooral de gezichtshuid, is geen betrouwbare indicator voor een dopamine deficiëntie, wat de oorzaak is van de ziekte van Parkinson.

Oorzaken

De oorzaak van een vette huid bij verschillende soorten voeding is niet helemaal duidelijk. Er is een vermoeden dat een high insuline vrijlaten van de alvleesklier, zoals gebeurt wanneer eten direct beschikbaar is koolhydraten van snoep, heeft een toenemende invloed op de talgproductie van de huid. Hoewel er invloed is van voeding op de hormoonproductie, is niet bewezen of dit het hormoon verandert evenwicht zodanig dat er een zichtbaar effect is op de talgproductie in de huid.

Test voor voedingsafhankelijke vette huid

Om erachter te komen of de huid door uw eigen is aangetast dieet, is het nodig om verschillende voedingsmiddelen over te slaan. Het is belangrijk om één voedingsgroep weg te laten. Producten met bijvoorbeeld snel leverbaar koolhydraten kunnen worden weggelaten.

Ook zuivelproducten, alcohol, sigaretten of een hoog vetgehalte dieet kunnen worden weggelaten. Een sterke vermindering van de suikerconsumptie kan ook nuttig zijn. Als het dieet dienovereenkomstig wordt aangepast, voedingsadvies kan onder bepaalde omstandigheden nuttig zijn.

Omdat het proces naar een vette huid lang duurt, is ook het omgekeerde waar: normalisatie van de huid kost wat tijd. Er kan geen succes worden verwacht na een week onthouden van een voedselgroep. Als na een langere periode echter geen succes wordt behaald, wordt de oorzaak van een vette huid hoogstwaarschijnlijk niet gevonden in de eigen voeding en moeten de andere redenen voor een vette huid nader worden onderzocht en behandeld. een groot deel van de mensen met een vette huid zal geen verbetering ervaren als gevolg van een verandering in het dieet, aangezien de hormonale component van de huidverandering veel vaker voorkomt.

Zelfs het permanent afzien van bepaalde verdachte voedingsmiddelen kan in dit geval niet helpen. Voedsel dat ijzer bevat, helpt de zuurstoftoevoer naar het lichaam en dus ook naar de huid te verbeteren, aangezien ijzer een belangrijke rol speelt bij de bloedhet vermogen om zuurstof te binden. Hoe beter de huid van zuurstof kan worden voorzien, des te hoger is het regeneratievermogen.

Met name ijzerhoudend voedsel omvat varkens lever, tarwezemelen, sojabonen en linzen. Het nemen van ijzeren preparaten wordt niet aanbevolen - zolang dat er niet is ijzertekort - omdat er een overdosis kan optreden, wat schadelijk is voor het lichaam doordat het ijzer in het lichaam wordt afgezet. De inname van zink helpt op twee manieren om het uiterlijk van de huid te verbeteren.

Enerzijds heeft zink een direct positief effect op de talgproductie en valt het dus direct aan op de plaats van vetoverproductie. Anderzijds zorgt zink voor een verbeterd vitamine A-metabolisme. Vitamine A is op zijn beurt verantwoordelijk voor de groei en differentiatie van cellen en weefsels.

Als dit systeem goed functioneert, of wordt verbeterd door de aanvoer van zink, worden de weefsels en dus ook de huid gestimuleerd om te groeien en te regenereren. Zink kan plaatselijk op de huid worden aangebracht in de vorm van crèmes of zalven. Aan de andere kant kan het als voedsel worden opgenomen aanvullen, zodat het kan werken in de bloedsomloop en zo de vitamine A-stofwisseling kan beïnvloeden.

Zink kan ook met voedsel worden ingenomen. Met name oesters, spiervlees en graanproducten hebben een hoog zinkgehalte. Melkproducten hebben een lager zinkgehalte en groenten bevatten bijna geen zink, zodat bij een vegetariër en vooral bij een veganistische voeding er kan behoefte ontstaan ​​aan een extra zinkvoorziening.

Vitamine A, wat belangrijk is voor de celstructuur, zit in veel groenten. Deze omvatten wortelen, paprika's, snijbiet, zoete aardappelen, selderij en vele andere groenten. De opname van de vitamine A uit deze groenten is echter alleen mogelijk in combinatie met een opname van vet, waarbij de hoeveelheid vet niet groot hoeft te zijn.

Omdat vitamine A echter in vet oplosbaar is, kan het alleen op deze manier door het lichaam worden opgenomen en wordt het niet ongebruikt uitgescheiden. Een andere vitamine is betrokken bij de vorming van de huid, haar en nagels. Dit is biotine, ook wel vitamine H of vitamine B7 genoemd.

Deze vitamine komt voornamelijk voor in eigeel, vis, rundvlees lever, walnoten of rijst. Daarnaast, foliumzuur - ook bekend als vitamine 9, vitamine 11 of vitamine M - die vaak wordt ingenomen tijdens zwangerschap, is nodig voor celregeneratie. Het lichaam kan deze vitamine niet zelf aanmaken en is daarom altijd afhankelijk van een aanvoer van deze vitamine.

Sinds foliumzuur is betrokken bij de structuur van DNA en is dus betrokken bij groeiprocessen, deze vitamine is vooral nodig en nuttig voor het snel regenereren van orgaansystemen en de huid. Foliumzuur zit in gisten, granen kiemen, peulvruchten, kalf en gevogelte lever in grote hoeveelheden. Sommige groenten, fruit, vis en eieren bevatten ook foliumzuur, maar in kleinere hoeveelheden.