Wat is caryoplasma? | De celkern

Wat is caryoplasma?

Het karyoplasma wordt ook wel nucleair plasma of nucleoplasma genoemd. Het beschrijft de structuren die binnen het kernmembraan liggen. Daarentegen is er ook het cytoplasma, dat wordt begrensd door het buitenste celmembraan (plasma membraan).

Deze twee ruimtes bestaan ​​grotendeels uit water en diverse toevoegingen. Een belangrijk verschil tussen karyoplasma en cytoplasma zijn de verschillende concentraties van elektrolyten, zoals Cl- (chloride) en Na + (natrium​ Dit speciale milieu in het karyoplasma biedt de optimale omgeving voor de processen van replicatie en transcriptie. Het karyoplasma bevat ook de chromatine, dat het genetisch materiaal bevat, en de nucleolus.

Nucleus grootte

Eukaryote celkernen hebben meestal een ronde vorm en een diameter van 5 - 16 μm. De opvallende nucleolus is duidelijk zichtbaar onder de lichtmicroscoop en heeft een diameter van 2 - 6 μm. Over het algemeen is het uiterlijk en de grootte van de celkern sterk afhankelijk van het celtype en de soort.

Het dubbele membraan van de celkern

De celkern is gescheiden van het cytoplasma door een dubbel membraan. Dit dubbele membraan wordt de nucleaire envelop genoemd en bestaat uit een binnenste en een buitenste kernmembraan, met daartussen de perinucleaire ruimte. Beide membranen zijn door poriën met elkaar verbonden en vormen zo een fysiologische eenheid (zie volgende paragraaf).

Over het algemeen bestaan ​​dubbele membranen altijd uit een lipidedubbellaag waarin verschillende eiwitten zijn ingebed. Deze eiwitten kan worden aangepast met verschillende suikerresiduen en maakt de specifieke biologische functies van het kernmembraan mogelijk. Zoals alle dubbele membranen, heeft de nucleaire envelop zowel een waterminnend (hydrofiel) als een watervermijdend (hydrofoob) deel en is daarom vet- en wateroplosbaar (amfifiel). In waterige oplossingen vormen de polaire lipiden van de dubbellaag aggregaten en rangschikken zichzelf zodanig dat het hydrofiele deel naar het water is gericht, terwijl de hydrofobe delen van de dubbellaag naast elkaar liggen. Deze speciale structuur schept de voorwaarden voor de selectieve permeabiliteit van het dubbele membraan, dwz celmembranen zijn alleen permeabel voor bepaalde stoffen. Naast de gereguleerde uitwisseling van stoffen, dient de nucleaire enveloppe ook als afbakening (compartimentering) de celkern en vormt een fysiologische barrière zodat alleen bepaalde stoffen de celkern kunnen binnenkomen en verlaten.