Wat helpt?
Normaal gesproken bursitis geneest vanzelf na een paar weken. Niettemin, sommige AIDS kan verlichting bieden. In het algemeen: afkoelen voor verhitting.
Warmtebehandeling mag niet worden gebruikt in het geval van bursitis. Koud, aan de andere kant, kan de pijn, bijvoorbeeld door koelpakken aan te trekken. Deze moeten van tevoren in een theedoek of iets dergelijks worden gewikkeld, anders zijn ze te koud en kunnen ze bevriezing veroorzaken.
Er zijn ook verkoelende zalven die ook kunnen helpen om de pijn Immobilisatie: Spalken en verband kunnen bij de apotheek worden gekocht om het gewricht tijdelijk te immobiliseren. Dit mag echter niet blijvend het geval zijn, omdat gerichte bewegingen, bijvoorbeeld tijdens fysiotherapie, een snellere genezing van de ontsteking bevorderen en de mobiliteit behouden.
Anders kan dit leiden tot een functionele beperking. Huishoudelijke remedies: Quark-kompressen zijn de meest effectieve huishoudelijke remedie gebleken bursitis Quark verkoelt, werkt ontstekingsremmend en verlicht pijn.
De afgekoelde kwark wordt op een theedoek gelegd en een beetje uitgespreid zodat de laag ongeveer een halve centimeter dik is. Vervolgens wordt de doek omwikkeld en op de elleboog gelegd met de wrongelzijde op de elleboog. Het hele proces kan meerdere keren per dag worden herhaald gedurende ongeveer een half uur tot drie kwartier (totdat de wrongel warm is).
Enveloppen met lijnzaad kunnen ook verlichting bieden. Kook het lijnzaad tot het slijmerig begint te worden. Nadat het is afgekoeld, kan het op een katoenen doek worden aangebracht en om de pijnlijke elleboog worden gewikkeld.
Deze doek breng je het beste 's avonds aan, zodat hij' s nachts kan werken. Tijdelijke immobilisatie van de elleboog wordt in ieder geval aanbevolen, maar het gewricht moet vroegtijdig opnieuw worden gemobiliseerd, zodat de functionaliteit niet blijvend wordt aangetast. Homeopathie: Kalium chloratum kan in de homeopathie worden gebruikt om bursitis te behandelen.
Dit is een bereiding van het alkalimetaal kalium chloride. Het is verkrijgbaar als Schüssler-zout nr. 4 of in de vorm van bolletjes met verschillende potentie.
Het wordt aanbevolen om te nemen kalium chloratum in de potentie D4, D6 of D12 driemaal daags á vijf bolletjes. Bij acute klachten kan het preparaat ook om de twee uur worden ingenomen. Dit mag echter alleen worden gedaan totdat de symptomen verbeteren.
Bij zelfmedicatie is een hogere dosering niet aan te raden. Kaliumchloratum is ook verkrijgbaar als zalf van Schüssler Salt No. 4 en kan direct op het ontstoken gebied worden aangebracht.
Als de symptomen echter aanhouden of ernstiger worden, moet een arts worden geraadpleegd voor verdere verduidelijking. Zalf: Sommige zalven kunnen ook de symptomen verlichten. Koelende zalven verlichten de pijn, zalven met ontstekingsremmende medicijnen verlichten de ontsteking.
Er zijn verschillende geschikte preparaten, zoals zalven bij diclofenac (Voltaren-gel), acetylsalicylzuur of ibuprofen Als de pijn echter aanhoudt of toeneemt, moet zelfmedicatie worden vermeden en moet een arts worden geraadpleegd voor opheldering, die vervolgens zal beslissen over verdere therapie. Sporten: Vooral bij sportieve activiteiten waarbij de elleboog sterk wordt belast, kan een ontsteking van de slijmbeurs optreden.
Sporten waar dit vaker voorkomt, zijn onder meer golf, tennis, honkbal en handbal. Bij acute bursitis moet het primaire doel zijn om zwaardere activiteiten te vermijden. De therapie wordt in eerste instantie uitgevoerd door immobilisatie van de elleboog en pijnstillende medicatie. Nadat de acute symptomen zijn verdwenen, wordt echter aanbevolen om de mobiliteit in het aangetaste gewricht te behouden met gerichte mobilisatie, bijvoorbeeld door instructie van een fysiotherapeut.
Om deze reden schrijven artsen vaak fysiotherapie voor voor bursitis. Dit kan ook interessant voor u zijn: hoe lang duurt mijn bursitis? De therapeutische procedure belooft goede kansen op herstel, maar terugkerende klachten (recidieven) door nieuw gevormde bursae kunnen optreden.
Het olecranon is het achterste (dorsale) deel van de ellepijp en vormt het benige uitsteeksel aan de achterkant van de overgang van de bovenarm aan de onderarm Omdat het bot dicht bij het huidoppervlak ligt en nauwelijks wordt beschermd door onderhuidse (dwz onderhuidse) vetweefsel, wordt het - net als veel andere van dergelijke botuitsteeksels in het lichaam - tot op zekere hoogte beschermd door een slijmbeurs tegen invloeden van buitenaf en overbelasting.
