Wat is vitamine K?
Vitamine K is in feite een verzamelnaam voor de vitaminen K1 en K2. Het is in vet oplosbaar en komt voor als K1 (ook phylloquinon) in plantaardig en als K2 (ook menaquinon) in dierlijk voedsel. In ons lichaam komt vitamine K de spijsverteringskanaal samen met vetten, waar het aan gebonden is gal zuren en vervolgens opgenomen in de darm. Via ons lymfestelsel bereikt vitamine K de lever voor opslag. De vitamine wordt uitgescheiden via de urine en gal.
Welke functie heeft vitamine K in het lichaam?
Enerzijds levert vitamine K een belangrijke bijdrage aan bloed stolling. In deze context speelt het een rol als co-enzym en helpt het bij de productie van stollingsfactoren die nodig zijn om überhaupt stollingsprocessen te laten plaatsvinden - wat uiteindelijk bijdraagt aan hemostase. Aan de andere kant speelt vitamine K ook een grote rol bij het botmetabolisme.
In deze context is het betrokken bij de synthese van eiwitten in onze botcellen. Deze omvatten de calcium-verbindend eiwitten osteocalcine, MGP en proteïne S. Vitamine K zorgt er grofweg voor dat deze eiwitten worden geactiveerd en kunnen vervolgens hun functies uitvoeren. Er zijn onderzoeken die erop wijzen dat een verlaagde vitamine K-spiegel en overeenkomstig hoge gehaltes aan niet-gecarboxyleerde osteocalcine (het resultaat van te weinig vitamine K) leiden tot een verhoogd risico op botbreuken.
Verdere klinische studies moeten dit echter nog voldoende bewijzen. Aangezien vitamine K onder andere in verband staat met de aanmaak van MGP, is het belang ervan voor de volksgezondheid of hart- & circulatie wordt ook steeds vaker besproken in het onderzoek. In deze context kan de vitamine mogelijk helpen om verkalking van weefsel en te voorkomen schepen. Bij de huidige stand van het onderzoek kan worden gezegd dat vitamine K veelbelovend is in termen van vasculaire calcificatie en het risico op coronaire ontwikkeling. hart- ziekte. Onderzoekers pleiten echter ook voor meer en grotere klinische onderzoeken om dergelijke waarnemingen te bevestigen.
