Oorzaken | Knobbeltjes in de schildklier

Oorzaken

De knobbeltjes in de schildklier zijn pathologische gebieden die tegen de resterende cellen van de schildklier groeien. De oorzaak kan een adenoom zijn. Dit is een goedaardige tumor.

Hoewel ze zich niet verspreiden en dus niet leiden tot metastasen, ze kunnen teveel produceren hormonen dat kan de patiënt schaden. Dit kan zijn hart- hartkloppingen, beven, zweten, gewichtsverlies maar ook hongerige eetlust. De adenomen kunnen echter zeer goed worden bestreden door een operatie of door vernietiging met radioactief jodiumtherapie.

Zodra de adenomen zijn verwijderd, wordt het hormoon evenwicht keert meestal terug naar normaal. Een andere oorzaak kan cysten zijn. De cyste is een holle ruimte in het weefsel, die anders gevuld kan worden.

Naast lucht, weefselvloeistof, bloed, talg en pus kan hier ook ophopen. Verkalkingen en littekens kunnen ook een oorzaak zijn. Helaas zijn kwaadaardige vergrotingen van de schildklier, dwz schildklier kanker (Struma maligna), worden ook vaak aangetroffen.

In landen waar geen jodium deficiëntie, goedaardige gezwellen zijn zeer zeldzaam. Helaas worden kwaadaardige tumoren veel vaker gevonden. Deze kunnen erg gevaarlijk zijn. Zoals bij elk kanker, het hangt af van het stadium waarin de ziekte werd ontdekt. Zoals hierboven vermeld, is er een groot gevaar dat ongeboren kinderen of zuigelingen, evenals kleine kinderen, zich mentaal niet goed zullen ontwikkelen.

Diagnose

Een knobbel kan worden vastgesteld door een fysiek onderzoek: in dit geval moet de knobbel echter een bepaalde grootte hebben bereikt, zodat hij van buitenaf gepalpeerd kan worden. Of door ultrageluid en schildklier scintigrafie​ Om te bepalen of de knobbel goedaardig of kwaadaardig is, moet wat weefsel worden verwijderd (biopsie) en onderzocht.

De bloed telling kan hormonale onevenwichtigheden aantonen en dus direct koude of warme knobbeltjes diagnosticeren. Een voldoende anamnese mag in ieder geval niet ontbreken. Hormonale onevenwichtigheden kunnen worden vastgesteld in de bloed tellen en zo kan een directe diagnose van koude of warme knobbeltjes worden gemaakt. Een voldoende anamnese mag in ieder geval niet ontbreken.