Interventionele renale sympathische denervatie

Interventionele renale sympathische denervatie (synoniem: renale denervatie (RDN)) is een therapeutische minimaal invasieve procedure voor interne geneeskunde die kan worden gebruikt om ernstige refractaire (zonder succes van de behandeling) te behandelen hypertensie (hoge bloeddruk​ Gerichte denervatie (doorsnijden van de zenuw) wordt uitgevoerd met behulp van een nauwkeurige selectieve kathetertechniek, zodat zowel de afferente als de efferente nier zenuwen kan specifiek worden gescheiden door radiofrequente energie. Door middel van renale sympathische denervatie, een significante (duidelijke) en permanente vermindering van bloed zowel druk als een vermindering van de sympathische activiteit is mogelijk. Dit laatste leidt ertoe dat 3 maanden na de interventie de hart- snelheid is ook significant lager - gemiddeld met 2, 5 slagen per minuut - dan patiënten met schijnbehandeling.

Indicaties (toepassingsgebieden)

Therapie-hardnekkig hypertensie- volgens recente studies moet interventionele renale sympathische denervatie worden gebruikt voor therapie-refractaire hypertensie die niet is gebaseerd op primaire pathologische veranderingen in metabolisme, tumoren of anatomische veranderingen in bloed drukregeling. De internationale multicenter gerandomiseerde Symplicity-HTN-2-studie waarop de indicatie was gebaseerd, omvatte 106 patiënten met refractaire hypertensie die, ondanks drievoudig antihypertensivum therapie (bloed drukverlagende therapie), slaagde er niet in om aan een richtlijn te voldoen bloeddruk verlaging (incidentele bloeddruk <160 mmHg systolisch, bij patiënten met type 2 suikerziekte mellitus <150 mmHg). Het positieve resultaat van de Symplicity-HTN-2-studie wordt aangevochten door de Symplicity-HTN-3-studie (> 500 patiënten). Een andere studie met een strikter studieprotocol en een zorgvuldige selectie van gelijktijdige antihypertensiva therapie had een positief resultaat: op het primaire eindpunt werd een afname van 15.8 mmHg bereikt, vergeleken met een afname van 9.9 mmHg in systolische bloeddruk in de controlegroep. Zie ook het studieoverzicht onder "Renale denervatie bij therapieresistente hypertensie (S1)". Volgens recente studies verlaagt nierdenervatie significant de systolische en diastolische bloeddruk vergeleken met schijnbehandeling.

Contra-indicaties

Als er een indicatie is om de procedure uit te voeren, moeten mogelijke contra-indicaties op individuele basis worden beoordeeld. Oorzaken van hypertensie die niet kunnen worden behandeld met interventionele renale sympathische denervatie worden hierboven vermeld.

Voor therapie

Preinterventionele uitsluiting van verschillende oorzaken van hypertensie die als contra-indicaties (contra-indicaties) voor interventionele renale sympathische denervatie moeten worden beschouwd:

  • Feochromocytoom - een feochromocytoom is een zeldzame tumor van het bijniermerg die de catecholamines (hormonen) epinefrine en noradrenaline, onder andere leidend tot paroxismale hypertensie (epileptische hypertensie) of aanhoudende hypertensie (permanente verhoging van de bloeddruk).
  • Primair hyperaldosteronisme (Conn-syndroom) - is een van de zeldzamere oorzaken van hypertensie in zijn klassieke (hypokaliëmische) vorm, met een incidentie van ongeveer 1%; tot 10% van de patiënten met hypertensie heeft echter normokaliëmisch (normaal kalium) hyperaldosteronisme
  • Syndroom van Cushing - aandoening waarbij te veel ACTH (adrenocorticotropine, ook adrenocorticotroop hormoon; afgekort ACTH) wordt geproduceerd door de hypofyse (hypofyse), resulterend in verhoogde stimulatie van de bijnierschors en als gevolg daarvan overmatig Cortisol productie. Syndroom van Cushing kan een mogelijke oorzaak zijn van refractaire hypertensie.
  • Renovasculaire en / of renoparenchymateuze hypertensie - deze vorm van hypertensie is van renale oorsprong (nier als oorzaak van hypertensie) en kan daarom niet met denervatie worden behandeld. Magnetische resonantiebeeldvorming wordt uitgevoerd om de nierslagaders te evalueren. Optimale condities voor de ingreep zijn hier telkens een enkele gecreëerde Arteria renalis sinistra en dextra met een minimale lengte (vertrek aorta (aorta) tot de eerste vertakking / vertakking) van 20 mm en een diameter groter dan 4 mm.
  • Schildklierdisfunctie - verhoogde vorming en afgifte van schildklier hormonenleidt onder andere tot een verhoging van de bloeddruk en moet daarom vóór ingrijpen worden uitgesloten.
  • Obstructief slaapapneusyndroom (OSAS; ademhaling pauzes tijdens de slaap veroorzaakt door obstructie van de luchtwegen, wat vaak honderden keren per nacht voorkomt) - vanwege sympathische activering als gevolg van de afgifte van catecholamine, heeft 40-60% van de OSAS-patiënten ook overdag een verhoogde bloeddruk.
  • Andere uitsluitingscriteria zijn onder meer:
    • Myocardinfarct (hartaanval), onstabiele angina pectoris ('beklemming op de borst'; plotseling begin van pijn in het hartgebied), insult (herseninfarct) <6 maanden
    • Hemodynamisch relevante klepziekte.
    • Suikerziekte type 1
    • ICD (implanteerbare cardioverter-defibrillator) of pacemaker
    • Zwangerschap

De procedure

Via een kathetersysteem uitgerust met een elektrode aan de punt, wordt een radiofrequentie-energie nauwkeurig toegepast in een nauwkeurig behandelritme op een afstand van 5 mm tot net voor het ostium (opening) van de nier. slagader​ De hiervoor benodigde radiofrequentiegenerator heeft een veiligheidsalgoritme zodat aanwending van een onjuiste radiofrequentie-energie kan worden voorkomen. Binnen minder dan een uur is de behandeling voltooid.

Na de therapie

Vervolgonderzoeken zijn nodig om het succes van de behandeling te beoordelen en om na te gaan of er complicaties zijn opgetreden.

Mogelijke complicaties

  • Matige tot ernstige pijn
  • Bloeding en hematoom (blauwe plekken)
  • Allergische reacties
  • Necrose (dood) van de vaatwand en schade aan de cellen in de vaatwand.
  • Intimaproliferatie (proliferatie van de binnenwand van het vat).