Definitie
De term grijpende thorax beschrijft een veranderde vorm van de benige thorax (thorax), waarbij de borst lijkt te kort en breed. De thorax lijkt dus op een ton, wat de term thorax van het vat verklaart.
Anatomie van de grijpende thorax
In een ton-thorax is de thorax verkort en breder in vergelijking met de normale thoraxvorm, waardoor hij lijkt op een ton. De thorax (thorax) is in het sagittale vlak (in zijaanzicht) verwijd. De onderste thoracale entree (onderste thoracale opening) wordt vergroot. De ribben ren hier horizontaal. De gehele thorax lijkt dus gefixeerd zoals in de inspiratiepositie (tijdens inademing).
Oorzaken van de vat-thorax
De meest voorkomende oorzaak van een grijpende thorax is overmatig opblazen van de longen (emfyseem). Bij dit type emfyseem is het luchtgehalte in de longen te groot, wat leidt tot de vernietiging van long zakdoek. De lucht zit vast aan het einde van de luchtwegen en vormt zogenaamde emfyseembellen, die echter nutteloos zijn voor ademhaling.
Na maanden en jaren leidt deze overmatige inflatie van de longen vervolgens tot een veranderde thoracale vorm. De meest voorkomende oorzaak van te hard opgeblazen longen is chronische obstructieve longziekte (COPD), waarvoor roken is verantwoordelijk in negen van de tien gevallen. Minder vaak komen beroepsziekten (door inademing stof of asbest) of genetische factoren (alfa-1-antitrypsinedeficiëntie) spelen een rol bij het ontstaan ​​van emfyseem.
De meer ongevaarlijke oorzaak van een grijpende thorax is een slijtage-gerelateerde verandering op het gebied van de thoracale wervelkolom. Dergelijke veranderingen zijn het gevolg van jarenlange slechte houding of overbelasting van de wervelkolom en leiden vaak tot chronische rug pijn. COPD is een progressieve, niet-regressieve obstructie van de luchtstroom aan de basis van een abnormale ontstekingsreactie als gevolg van de chronische inademing van schadelijke deeltjes.
Er is dus een duidelijke correlatie tussen COPD patiënten en op lange termijn roken. COPD-patiënten hoesten 's ochtends verhoogde hoeveelheden opgehoopt slijm op, en hebben geen verhoogde hoestirritatie onder stress, maar hebben moeite ademhaling. Aangezien COPD gemiddeld na de leeftijd van 50 jaar optreedt en de getroffenen op deze leeftijd toch niet veel bewegen, merkt u de prestatiedaling meestal pas als ademhaling moeilijkheden treden op in rust.
COPD wordt dus vaak laat gediagnosticeerd. Een laat stadium van COPD is de ontwikkeling van een fascia thorax. Bronchiale astma beschrijft een chronische inflammatoire verandering in de luchtwegen die verband houdt met een overgevoelig bronchiaal systeem.
Getroffen personen hebben vaak aanvallen van kortademigheid (cf. COPD), hoesten en borst benauwdheid, die voornamelijk 's nachts en' s morgens vroeg optreden. In vergelijking met COPD is astma een regressieve vernauwing van de bronchiën.
Vanwege de moeilijkheid om uit te ademen, kan het daarom leiden tot hyperinflatie van de longen. Dit neemt echter - zoals reeds vermeld - af. Het optreden van een grijpende thorax is dus niet typisch bij astma, maar is in principe mogelijk.
