Typische symptomen van neurodermitis bij baby's
Zelfs baby's en kleine baby's kunnen er al last van krijgen neurodermitis Vooral kinderen van wie de moeder of vader zijn neurodermitis patiënten hebben een verhoogd risico op de ziekte. Op deze leeftijd neurodermitis manifesteert zich meestal eerst met het verschijnen van een melkkorst.
Dit zijn geelbruine korsten die zich voornamelijk op de hoofdhuid vormen. Later, meestal als de kinderen ouder zijn dan drie maanden, huilen eczeem en papels ontwikkelen zich op de wangen en romp. De huidveranderingen jeuk erg erg en de baby probeert de jeuk te verlichten door te krabben.
Krabben creëert echter een vicieuze cirkel: krabben beschadigt de huid nog verder en, paradoxaal genoeg, geeft het lichaam een grotere hoeveelheid boodschappersubstanties (histamine) af die jeuk bevorderen. Door de constante, pijnlijke jeuk kan de baby niet goed slapen en huilt hij veel - een krachtmeting voor ouders en kind. Bij oudere kinderen vanaf twee jaar, de handruggen, buigingen (ellebogen, holte van de knie) en lichaamsplooien worden vooral beïnvloed door de huidveranderingen.
De huid heeft de neiging om over het hele oppervlak dikker te worden (lichenificatie). Rode huidgebieden, schilferige en droge huid en constant krabben kunnen allemaal aanwijzingen zijn voor de aanwezigheid van neurodermitis. In dergelijke gevallen moeten ouders met hun baby naar een kinderarts gaan en de symptomen laten ophelderen.
Melkkorst is kenmerkend het eerste symptoom van neurodermitis bij baby's en vormt zich binnen de eerste drie levensmaanden. Melkkorst kan spontaan genezen of chronisch worden in de vorm van neurodermitis. De naam "melkkorst" komt van het feit dat de kleur lijkt op verbrande melk.
De geelbruine korstjes vormen zich bij voorkeur op het gezicht en de behaarde hoofdhuid van het kind. De buigingen van de armen en benen kunnen ook worden beïnvloed door melkkorst. Een typisch begeleidend symptoom van melkkorst is ernstige jeuk, die het welzijn van de baby ernstig kan schaden.
De korstjes mogen niet worden verwijderd, omdat dit het risico op infectie van de kleine huidlaesies vergroot. Maar wiegmuts is niet altijd een indicatie van neurodermitis. In veel gevallen zit er ook nog een andere, onschadelijke oorzaak achter, bijvoorbeeld overmatige talgvorming op de hoofdhuid (hoofd gneis). Hoofd gneis lijkt erg op melkkorst en beide symptomen kunnen door een leek nauwelijks worden onderscheiden. Een kinderarts kan melkkorst diagnosticeren en de vervelende jeuk met rustgevend behandelen zalven en crèmes.
Typische symptomen van neurodermitis bij een volwassene
De symptomen van neurodermitis zijn zeer gevarieerd en veranderen in de loop van het leven, waarbij de ernst van de ziekte meestal afneemt met de leeftijd. In veel gevallen verdwijnen de symptomen voor de puberteit en hebben de getroffenen geen klachten meer. Desalniettemin kunnen er van tijd tot tijd nieuwe terugvallen optreden.
Bovendien is het ook mogelijk dat neurodermitis pas op volwassen leeftijd optreedt. Een van de symptomen van neurodermitis bij een volwassen persoon zijn de typische inflammatoire huidveranderingen, die meestal veel minder uitgesproken zijn dan bij kinderen. De eczeem ontwikkelt zich klassiek voornamelijk in het gezicht rond de ogen en mond.
Eczeem komt ook voor op de nek en in het nekgebied. De huid is ook ontstoken bij de elleboogbochten, de holtes van de knieën en op de handen. Over het algemeen kan echter elk deel van het lichaam worden aangetast door het eczeem.
De ontstoken huidgebieden zijn rood gekleurd, droog en kunnen erg jeuken. De huid heeft ook de neiging om dikker te worden (lichenificatie). Andere symptomen zijn papels en kleine knobbeltjes.
