Trichomonas een van de seksueel overdraagbare aandoeningen Het wordt veroorzaakt door een microparasiet en tast het vaginale weefsel en de urinewegen aan. Symptomen van trichomoniasis worden voornamelijk bij vrouwen gezien, hoewel mannen ook drager zijn, maar meestal ziek worden zonder symptomen.
Wat is trichomoniasis?
De trigger voor trichomoniasis is een infectie met Trichomonas vaginalis, een flagellaat met een gemiddelde grootte van 15 micron. De infectieroute is seksueel contact van de vaginale slijmvliezen. Trichomonas-infectie is een van de meest voorkomende besmettelijke ziekten tijdens geslachtsgemeenschap wereldwijd. De behandeling is ongecompliceerd en wordt tegelijkertijd op beide seksuele partners uitgevoerd om terugkerende trichomonade-infectie te voorkomen. Opvallend aan trichomoniasis is dat mannen bij besmetting zeer zelden detecteerbare symptomen vertonen. Bijna uitsluitend getroffen zijn vrouwen, die kunnen lijden aan afscheiding, jeuk en andere ongemakken als gevolg van de trichomonade-infectie.
Oorzaken
De ziekte van trichomoniasis treedt op wanneer een persoon die is geïnfecteerd met Trichomonas vaginalis, de parasitaire flagellaten door middel van seksueel contact doorgeeft aan de slijmvliezen van zijn seksuele partner. Deze trichomonaden vestigen op de vaginale slijmvlies en zichzelf erdoor voorzien van voedingsstoffen. In het proces vernietigt de parasiet het natuurlijke vaginale flora en veroorzaakt verwondingen aan het slijmvlies. Trichomoniasis is in het begin moeilijk op te sporen, omdat het in de meeste gevallen lange tijd asymptomatisch blijft. Gedurende deze tijd kunnen dragers het ongehinderd blijven verspreiden tijdens geslachtsgemeenschap. Ongemerkt kan trichomoniasis blijven toenemen in het lichaam en het aantal trichomonaden groeit aanvankelijk. Daarentegen veroorzaakt louter lichamelijk contact zonder betrokkenheid van de vaginale slijmvliezen geen trichomonas-infectie. Condoom gebruik beschermt maar biedt geen garantie tegen trichomoniasis.
Typische symptomen en tekenen
- vaginitis
- Jeuk
- Branden in de vagina (vaginale verbranding)
- Vaginale afscheiding
- Pijn en branderig gevoel tijdens het plassen
- Frequent urineren
Diagnose en verloop
Trichomoniasis wordt bij vrouwelijke patiënten gediagnosticeerd door vaginale uitstrijkjes. Onder de microscoop zijn de peervormige parasieten duidelijk zichtbaar en maken een definitieve diagnose mogelijk. Behandeling moet in elk geval worden gegeven wanneer trichomoniasis wordt gedetecteerd, aangezien de symptomen pijnlijk en onaangenaam kunnen zijn voor patiënten. Naast een sterk ruikende afscheiding, manifesteert trichomoniasis zich door jeuk. Bij zowel mannen als vrouwen is de verspreiding naar de urinebuis veroorzaakte uiteindelijk een toename pijn tijdens het plassen. Als de besmetting ernstig is, kunnen vrouwen tijdelijk last krijgen onvruchtbaarheid Zelden is de cursus zo ernstig dat koorts en fysieke zwakte treedt op als gevolg van de trichomonade-infectie. De baarmoeder en urine blaas worden ook alleen in uitzonderlijke gevallen aangetast door trichomoniasis. In de overgrote meerderheid van de gevallen zijn mannen alleen drager van de trichomonade-infectie en vertonen ze geen symptomen.
Complicaties
Trichomoniasis leidt tot een aantal zeer onaangename symptomen die allemaal een zeer negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt. In de regel lijden de getroffenen tijdens het proces aan vaginitis. Dit leidt tot ernstige roodheid van de huid en bovendien jeuk aan de huid. Evenzo kan er een brandend gevoel of vaginale afscheiding. In veel gevallen hebben patiënten er ook last van pijn tijdens het plassen. Dit pijn leidt ook tot psychisch ongemak of Depressie. Frequent urineren is ook merkbaar, wat een negatief effect heeft op het dagelijkse leven van de getroffen persoon. Als trichomoniasis niet wordt behandeld, kan het verder leiden naar onvruchtbaarheid Ook hebben veel patiënten last van koorts of algemene lichamelijke zwakte. Trichomoniasis is meestal goed te behandelen met behulp van medicijnen en antibiotica Er zijn geen bijzondere complicaties. De levensverwachting van de patiënt wordt ook niet negatief beïnvloed als de behandeling succesvol is. Bij herhaling van de ziekte zijn de getroffenen echter afhankelijk van een hernieuwde behandeling. De partner dient daarbij ook een behandeling te ondergaan, aangezien de ziekte seksueel overdraagbaar is.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Om verdere complicaties of ongemak door trichomoniasis te voorkomen, moet deze ziekte zeker door een arts worden onderzocht en behandeld. Alleen vroege opsporing en behandeling kunnen verdere verslechtering van de symptomen beperken. Daarom moet in het geval van trichomoniasis bij de eerste symptomen en klachten een arts worden geraadpleegd. De arts moet worden gecontacteerd als de getroffen persoon lijdt aan ernstige jeuk en brandend in de vagina. De vagina zelf is ontstoken en kan in veel gevallen ook pijn doen. Frequent urineren is vaak een aanwijzing voor trichomoniasis en moet ook door een arts worden onderzocht. De meeste getroffenen vertonen ook ongemak of pijn bij het urineren Als de symptomen van trichomoniasis optreden, moet direct een huisarts worden geraadpleegd. De ziekte is meestal goed te behandelen.
Behandeling en therapie
Hoewel trichomoniasis een van de meest voorkomende is infectieziekten bij seksuele overdracht is het gemakkelijk te behandelen. Eenmaal gediagnosticeerd, hebben artsen medicijnen die speciaal zijn ontworpen om de parasieten te bestrijden. Deze zijn op recept verkrijgbaar antibiotica die direct intravaginaal of oraal kunnen worden toegediend. De medicijnen hebben geen verdere suppletie nodig bij de behandeling van trichomoniasis, zolang ze worden ingenomen gedurende de noodzakelijke tijdsperiode volgens de instructies van de arts. Elke patiënt wordt sterk afgeraden exclusieve zelfbehandeling met alternatieve geneeswijzen en methoden. Deze infectie moet snel en onder medisch toezicht worden behandeld. Als de overbrengende seksuele partner bekend en bereikbaar is, is het noodzakelijk dat hij of zij ook wordt behandeld voor trichomoniasis. Het maakt niet uit of hij of zij symptomen vertoont. De partnerbehandeling dient om een nieuwe infectie bij een volgend seksueel contact uit te sluiten. Na behandeling met antibiotica vaginale flora moet worden herbouwd, omdat het is beschadigd door de strijd tegen trichomoniasis.
het voorkomen
Tegen trichomoniasis zou de enige echt effectieve bescherming absolute onthouding zijn. Aangezien dit voor een patiënt nauwelijks redelijk is, althans het gebruik van condooms en een grondige persoonlijke hygiëne voor en na geslachtsgemeenschap wordt aanbevolen. Voorheen zieke patiënten moeten bijzondere aandacht besteden aan bescherming tijdens geslachtsgemeenschap met wisselende seksuele partners, aangezien de trichomonade-infectie kan leiden op verhoogde vatbaarheid voor HIV-infectie als gevolg van littekenvorming in het vaginale weefsel.
Follow-up
Als trichomoniasis met succes is behandeld, moeten regelmatige vervolgonderzoeken volgen om een nieuwe infectie en secundaire ziekten in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen. Bij vrouwen bestaat het vervolgonderzoek uit regelmatige vaginale controles slijmvlies en vaginale afscheidingen door middel van wattenstaafjes afgenomen door de gynaecoloog. Bovendien kunnen beeldvormingstechnieken (ultrageluid) kan ervoor zorgen dat er geen besmetting van de baarmoeder Ook om normaal te herstellen vaginale flora, vervolgbehandeling met melkzuur bacteriën kan worden aangegeven. Dit is vooral het geval als het aanhoudt vaginale droogheid geassocieerd met jeuk is aanwezig, zelfs na behandeling voor trichomoniasis. Om herinfectie te voorkomen, moeten beide partners bovendien onbeschermde geslachtsgemeenschap met meer dan één persoon vermijden. Onbeschermde geslachtsgemeenschap moet worden vermeden, vooral in de eerste weken na infectie, omdat de infectie en de therapie met antibiotica, verzwakt de immuunsysteem en verhoogt de kans op infectie met HI virussen (에이즈 Mannen, vooral als onbeschermde geslachtsgemeenschap met wisselende partners niet wordt stopgezet, moeten regelmatig wattenstaafjes van hun penis voorhuid laten nemen om er zeker van te zijn dat er geen herinfectie met trichomonaden Bovendien moet een spermamonster worden getest op vruchtbaarheid na trichomoniasis, omdat in zeldzame gevallen de infectie de zaadblaasjes kan aantasten, wat kan leiden naar onvruchtbaarheid.
Wat u zelf kunt doen
De effecten van een infectie met trichomonaden op het dagelijks leven zijn sterk afhankelijk van het geslacht van de getroffen persoon; veel mannen worden hierdoor nauwelijks beperkt. Echter, sinds ontsteking nog steeds voorkomen, moeten ze voorlopig afzien van geslachtsgemeenschap en masturbatie. Zelfs nadat alle symptomen zijn verdwenen, moeten getroffen mannen gebruiken condooms De infectie is over een langere periode nog steeds besmettelijk. Binnen een partnerschap bestaat het risico op een pingpongeffect als beide partners worden getroffen. Bij vrouwen zijn de symptomen vaak zo intens dat ze in hun dagelijks leven ernstig worden beperkt. De belangrijkste zelfhulpmaatregel is om niet toe te geven aan zelfs maar hevige jeuk. Krassen of wrijven over de aangetaste gebieden moet koste wat het kost worden vermeden. Het is ook noodzakelijk om strikte hygiëne te handhaven. Maandverband, inlegkruisjes en ondergoed moeten regelmatig worden vervangen. Het intieme gebied moet dagelijks worden schoongemaakt water, maar zonder zeep. Zelfbehandeling van de infectie is in ieder geval niet aan te raden. Meest voorkomende huismiddeltjes negatieve effecten hebben op het beloop van de ziekte. Behandeling met azijn, tea tree olie or yoghurtkan bijvoorbeeld leiden tot ernstige irritatie. Nadat trichomoniasis met succes met medicatie is behandeld, kan de getroffen persoon een nieuwe infectie voorkomen door een kuur melkzuur bacteriën.
