Hoe besmettelijk is buiktyfus?
Tyfus koorts is een infectieziekte die bij infectie tot typische symptomen leidt. Infectie vindt plaats via directe route van persoon tot persoon of indirect, bijvoorbeeld via besmet drinkwater. In het geval van een directe route vindt infectie plaats door de uitscheiding van salmonella in de ontlasting.
Dit begint ongeveer een week na het begin van de ziekte. Uitscheiding van de ziekteverwekkers gaat echter vaak niet gepaard met een afname van de symptomen. Het kan weken later nog aanwezig zijn en in ongeveer 5% van alle gevallen duurt het zelfs levenslang zonder verdere symptomen te veroorzaken.
Deze zogenaamde salmonella permanente eliminatoren mogen daarom niet met bijvoorbeeld voedsel werken, omdat de kans op infectie te hoog is. Na infectie met de tyfus-opwindend Salmonella, duurt het vaak een tot twee weken voordat de symptomen optreden. Het kan echter ook tot 2 maanden duren voordat de symptomen zichtbaar worden.
Deze zeer lange periode is erg verraderlijk en verhoogt het risico van onbewust verdere infectie. Sinds tyfus koorts kan zich zeer snel verspreiden, is er in Duitsland al een meldingsplicht bij naam als de ziekte wordt vermoed. Dit geldt ook voor de daadwerkelijke aanwezigheid van de ziekte, een positieve laboratoriumuitslag of het overlijden van een persoon door tyfus koorts.
Diagnose
Tyfuskoorts kan anders worden gediagnosticeerd, afhankelijk van het tijdstip van de ziekte. Aan het begin van de symptomen kan de ziekteverwekker worden gedetecteerd in de bloed met behulp van een zogenaamde bloedkweek. Ongeveer 2-3 weken later is de salmonella ook terug te vinden in de ontlasting.
Dit gebeurt met een zogenaamde ontlastingcultuur. Vanaf de 3e week van de ziekte extra antilichamen, die worden geproduceerd door de immuunsysteem ter verdediging, kan worden gedetecteerd. Daarnaast is er de bloed typisch voor buiktyfus, met een tekort aan witte en rode bloedcellen (leukocytopenie en eosinopenie) en een toename van afweercellen (lymfocytose).
Alle artikelen in deze serie:
