Transurethrale resectie is een van de chirurgische ingrepen in de urologie. Het wordt gebruikt om ziek weefsel uit de urinewegen te verwijderen blaas.
Wat is transurethrale resectie?
Transurethrale resectie is een van de chirurgische ingrepen in de urologie. Het wordt gebruikt om ziek weefsel uit de urinewegen te verwijderen blaas Transurethrale resectie (TUR) is een minimaal invasieve urologische chirurgische ingreep. Het wordt uitgevoerd met behulp van een resectoscoop. In de geneeskunde wordt onderscheid gemaakt tussen een transurethrale resectie van de urinewegen blaas (TUR-B of TURB) en een transurethrale resectie van de prostaat (TUR-P of TURP). Terwijl TUR-P wordt gebruikt om obstructies te verwijderen die de urinestroom van de man blokkeren prostaat TUR-B wordt gebruikt om oppervlakkige blaascarcinomen te behandelen. In 1879 zette de Duitse uroloog Maximilian Nitze (1848-1906) de weg vrij voor transurethrale resectie van de urineblaas door de cystoscoop uit te vinden, die elektrisch verlicht kon worden. In latere jaren ontwikkelde Nitze ook cystoscopen die geschikt waren voor chirurgische ingrepen. Hij vond ook cauterisatie uit voor het verwijderen van blaastumoren. Max Stern (1873-1946) ontwikkelde daarentegen het prototype van de resectoscoop, die nog steeds in gebruik is. Voor dit doel combineerde hij in 1926 Young's ponsinstrument met een elektrische lus en cystoscoop en noemde het een resectoscoop. Aangezien Joseph McCarthy (1874-1965) in 1931 enkele verbeteringen aanbracht, werd het medische instrument de Stern-McCarthy-resectoscoop genoemd.
Functie, effect en doelstellingen
Transurethrale resectie van de urineblaas is een van de belangrijkste onderzoeks- en behandelingsmethoden blaaskanker Zo kan met behulp van de minimaal invasieve procedure oppervlakkig blaascarcinoom niet alleen worden opgespoord, maar ook dienovereenkomstig worden behandeld. Bij een positieve bevinding kan het onderzoek direct worden gevolgd door een behandeling. Transurethrale resectie is de oudste methode van minimaal invasieve chirurgie. Er wordt een moderne resectoscoop gebruikt, die bestaat uit een buitenschacht, die elk een kanaal heeft voor zowel de toevoer als het afzuigen van vloeistof. De binnenste schacht van de resectoscoop bevat het optische systeem en een transportsysteem dat wordt gebruikt om de resectielus longitudinaal te verplaatsen. Op het optische systeem kunnen een videocamera en een lichtbron worden aangesloten. Bij transurethrale resectie wordt een draadlus gebruikt, waardoor de stroom van elektrische stroom plaatsvindt. Op deze manier kan het zieke urineblaasweefsel laag voor laag worden verwijderd. Als er tijdens het proces bloedingen optreden, zorgt cauterisatie voor elektrische vernietiging. De fysieke basis is vergelijkbaar met hoogfrequente chirurgie. De resectoscoop voert tijdens de operatie met regelmatige tussenpozen irrigatievloeistof in en zuigt deze aan. Dit zorgt voor zowel een goede zichtbaarheid als een consistente vulling van de blaas. De oplossing is vrij van elektrolyten Dit is belangrijk voor een lage geleidbaarheid. De spoeloplossing is meestal samengesteld uit glycine of een sorbitol-mannitol mengsel. Na het wegspoelen van het weggesneden weefsel en het stoppen van de bloedwordt een irrigatiekatheter ingebracht. Transurethrale resectie van de blaas kan worden uitgevoerd onder zowel algemene als plaatselijke verdoving In de meeste gevallen wordt de procedure in het ziekenhuis uitgevoerd en duurt een verblijf van meerdere dagen. Voorafgaand aan de procedure zijn meerdere onderzoeken nodig. Het is bijvoorbeeld nodig om die van de patiënt te verduidelijken voorwaarde en of gedeeltelijk of narcose is meer geschikt. De duur van de transurethrale resectie is 20 tot 60 minuten. Het hangt af van de omvang en verspreiding van de blaastumor. Aan het begin van de procedure brengt de arts de harde resectoscoop in tot aan de urineblaas van de patiënt. Vervolgens wordt verdacht weefsel verwijderd, waarvan het onderzoek plaatsvindt in een laboratorium. Deze procedure maakt het ook mogelijk om te bepalen in welk stadium de tumor zich bevindt. Als de transurethrale resectie voldoende is voor behandeling, wordt het tumorweefsel verwijderd met een elektrische strik. Omdat zich tijdens de resectie vrij rondzwevende tumorcellen kunnen ontwikkelen, chemotherapie moet worden toegediend na de transurethrale resectie, anders kunnen deze cellen zich herstellen in het urineblaasweefsel en een nieuwe tumor veroorzaken. De behandeling moet binnen 24 uur worden gegeven, anders heeft het geen zin meer. In sommige gevallen kan de tumor al volledig worden verwijderd door de biopsie Hierdoor is verdere chirurgische ingreep niet meer nodig.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Transurethrale resectie van de urineblaas gaat gepaard met bepaalde risico's. Deze omvatten bijvoorbeeld letsel aan de urinebuis tijdens het inbrengen van de resectoscoop. Als mogelijk gevolg bestaat het risico op vernauwing van de urinebuis In het ergste geval kan hierdoor de urine naar de nieren terugstromen. In aanvulling op, bacteriën kan als gevolg van de procedure de urinewegen infecteren en een infectie veroorzaken. Dit moet dan worden behandeld antibiotica Een andere mogelijke complicatie is het TUR-syndroom. Dit is een tekortkoming van natrium alsmede een volume belasting als gevolg van het spoelen van hypotone irrigatievloeistoffen. Als resultaat is er spanning op de cardiovasculair systeem, dat kan zelfs leiden naar rechts hart- mislukking. TUR-syndroom is merkbaar door rusteloosheid, verwarring, misselijkheid en braken. Er is een risico van incontinentie als gevolg van letsel aan de externe sluitspier. Dus, urge-incontinentie is niet ongewoon. Het wordt veroorzaakt door postoperatief oedeem, irritatie van de blaas of infectie. Andere mogelijke risico's van transurethrale resectie zijn onder meer retrograde ejaculatie, blaas nek sclerose, en ontsteking van de testikels or bijbal Sommige mannelijke patiënten hebben er ook last van erectiele dysfunctie.
