Toepassing in homeopathie
Homeopathie gebruikt aloë uit het gedroogde sap van de bladeren voor diarree en winderigheid Met lever betrokkenheid, vooral voor ochtenddiarree. Typerend voor de getroffen personen is de waargenomen grote zwakte na de diarree. Veel gebruikt zijn de toediening van potenties van D4 (D-potentie = "verdunning" in het bereik van 1:10).
Bijwerkingen
Een overdosis aloïne kan de nieren beschadigen, de stof wordt ook verdacht kankerverwekkend te zijn. Symptomen van vergiftiging treden op, die zich uiten in krampachtig pijn en ernstige diarree. Dit kan leiden tot levensbedreigende elektrolyt- en waterverliezen.
Zwangere vrouwen mogen ook geen aloë nemen. Bovendien, zoals bij alle laxeermiddelenmoet continu gebruik worden vermeden. Meest aloe vera producten op de markt bevatten alleen de gel en niet het gele sap, dat kan worden verdikt tot een hars en het glycoside-aloïne bevat.
Dat leert men uit oude platen aloe vera werd 5000 jaar geleden al als remedie gebruikt. Het vermogen van de plant om lange periodes van droogte zonder schade te overleven en om zelf verwondingen te sluiten leidde al snel tot de overtuiging dat dit een medicinale plant moet zijn geweest. Er werd aangenomen dat het een speciale relatie had met de menselijke huid.
De Egyptenaren noemden het een plant van onsterfelijkheid of de bloed van de goden. Hier werd de gel al gebruikt om de huid te verzorgen. Later zouden de krijgers onder Alexander de Grote de gel hebben gebruikt om verwondingen te genezen.
Aloë vera-gel
De gel is afkomstig van de echte aloë en wordt gewonnen uit het waterreservoir van de bladeren. Het bevat meerdere en eenvoudige suikers, oplosbaar in water vitaminen, aminozuren, lipase en salicylzuur. Als de dikke bast zorgvuldig wordt verwijderd en verwijderd, is de gel vrij van de laxerende aloïne.
Dit gebeurt buiten het wateropslagweefsel in het gele sap onder de bladschors. Voor de houdbaarheid worden methoden zoals sproeien of vriesdrogen gebruikt. Volg in ieder geval de gebruiksaanwijzing van de afzonderlijke producten, want niet elke gel is automatisch geschikt voor intern gebruik.
In de volksgeneeskunde worden veel toepassingsmogelijkheden beschreven aloe vera gel. Bijvoorbeeld voor uitwendig gebruik: in het geval van zonnebrandwordt de werking van aloë vera-gel vergeleken met die van cortisone Er wordt gezegd dat het snel verlichting brengt, een verkoelend effect heeft en de genezing van roodheid en pijn.
De gel zou een ontstekingsremmend effect hebben, er wordt gezegd dat het het celvermenigvuldigingseffect bevordert en de genezing versnelt. In het geval van brandwonden, die buitengewoon pijnlijk zijn, zou de gel genezing bevorderen en de symptomen verlichten. Aloë vera-gel zou bevorderen wond genezen na de operatie.
Hier zou het een pijn-verlichtend effect, de wonden moeten sneller genezen en minder vaak ontstoken raken. Stralingstherapieën veroorzaken vaak aanzienlijke huidirritatie, wat de kwaliteit van leven van de ernstig zieke patiënten verder verslechtert. Door de bestraalde gebieden uitwendig te behandelen met aloë vera-gel, die vanaf het begin wordt aangebracht, worden deze huidveranderingen moet later verschijnen en minder ernstig zijn.
Het zou ook een pijnstillend effect moeten hebben. Er zijn positieve resultaten gemeld bij de behandeling van psoriasis en genitaal herpes met aloë vera-gel. Bijwerkingen zoals brandend en jeuk kan optreden bij uitwendig gebruik.
Intern gebruik van aloë vera-gel alleen na zorgvuldige bestudering van de gebruiksaanwijzing. Niet alle gels zijn geschikt voor intern gebruik. Intern gebruik wordt geadverteerd op:
- Zonnebrand
- Burns en blessures
- Huidziekten zoals eczeem, psoriasis, herpes
- Insectenbeten
- schaafwonden
- Slecht genezende wonden
- Jeuk
- Gingivitis
- Verhoogde bloedlipideniveaus
- Prikkelbare darmsyndroom, winderigheid
- Prikkelbare maag
- Maagzuur
- Vasculaire verkalking
- Immunodeficiëntie
- Verhoogde bloedsuikerspiegels