TMJ Artrose

Synoniem

Slijtage van het temporomandibulair gewricht

Introductie

Kaakgewricht artrose is een van de meest voorkomende ziekten in de mondholte in Duitsland. Alleen al in Duitsland wordt volgens uitgebreide studies aangenomen dat ongeveer 10 miljoen patiënten lijden aan een temporomandibulair gewricht artrose, permanent of in ieder geval tijdelijk. Temporomandibulair gewricht artrose is een slijtageziekte van het kaakgewricht, die in de meeste gevallen wordt veroorzaakt door onjuiste belasting en mechanische slijtage van de voegoppervlakken bestaande uit kraakbeen.

Het risico op het ontwikkelen van artrose van het kaakgewricht neemt toe met de leeftijd. Ongeveer een op de drie mensen ouder dan ongeveer 70 jaar lijdt in ieder geval aan een tijdelijke vorm van artrose van het kaakgewricht. Naast leeftijd speelt ook een mogelijke genetische aanleg of zwaar lichamelijk werk een doorslaggevende rol bij het ontstaan ​​van deze ziekte.

Anatomie temporomandibulair gewricht

Het temporomandibulair gewricht (lat. Articulatie temporo-mandibularis) vertegenwoordigt een beweegbare verbinding tussen het benige bovenleer (lat. Maxilla) en onderkaak (Lat.

Mandibula). In het temporomandibulair gewricht maakt de mandibulaire fossa (lat. Fossa mandibularis) direct contact met de hoofd van de bovenkaak (Caput-mandibulae).

Binnen deze verbinding, de bovenkaak bot vormt de nogal stijve component van het temporomandibulair gewricht, terwijl de onderkaak is vrij beweegbaar in het gewricht. Deze twee structuren zijn alleen van elkaar gescheiden door het beweegbare kraakbeen deel (articulaire schijf). Op deze manier kan het kraakbeen schijf verdeelt het temporomandibulair gewricht in twee functioneel onafhankelijke delen, de bovenste en onderste gewrichtsruimte.

Het bovenste deel van het gewricht (bovenste gewrichtsspleet) is verantwoordelijk voor de uitvoering van glijdende bewegingen, terwijl rotatiebewegingen voornamelijk worden uitgevoerd in het gebied van de onderste gewrichtsspleet. Bij het kauwen of spreken moeten deze twee bewegingsbereiken echter slim worden gecombineerd. In het kaakgewricht kunnen dus ook zogenaamde rotatieschuifbewegingen worden uitgevoerd. De mandibulaire fossa vormt een soort kom en wordt naar voren begrensd door een structuur die bekend staat als tuberculum articulare. De achtergrens wordt gevormd door het zogenaamde retro-articulaire proces.