De risico's voor de longen | De ribfractuur

De risico's voor de longen

Een gebroken rib kan resulteren in fragmenten met scherpe randen die de longen kunnen beschadigen en acute kortademigheid kunnen veroorzaken. Deze klinische beelden omvatten de pneumothorax en hematothorax.In pneumothoraxkomt er lucht in de zogenaamde pleurale opening. Dit is een opening tussen buiten en binnen long huid, waar onder normale omstandigheden sprake is van een onderdruk.

Als deze opening beschadigd is, stroomt er lucht in en uit deze opening, waardoor de longen instorten. In hematothorax, bloed komt in de pleurale opening als gevolg van bloedletsel schepen. Beide ziekten zijn acute, levensbedreigende noodsituaties die onmiddellijke spoedbehandeling vereisen (door het plaatsen van speciale afvoeren).

Bovendien, bij een onstabiele thorax, onnatuurlijk ademhaling bewegingen ontwikkelen zich in de vorm van paradoxale, omgekeerde ademhaling. Bij gezonde mensen gaat de thorax omhoog en omlaag tijdens inademing en uitademing. In het geval van paradoxaal, omgekeerd ademhaling, dit strekt zich tijdens inademing en puilt naar buiten tijdens het uitademen.

Dientengevolge, de long is ingesnoerd, niet langer goed gevuld met lucht, en ademhaling kan niet meer voldoende plaatsvinden. Verwondingen aan bloed schepen en zenuwen in de rib en long gebied zijn mogelijk na een gebroken rib, maar gelukkig relatief zeldzaam. De mogelijkheid van voldoende ophoesten van slijm is ook een belangrijke factor bij het voorkomen longontsteking. Dit is de meest voorkomende bijkomende ziekte na een gebroken rib. Hier lees je meer over het onderwerp hematothorax.

Welke dokter moet ik raadplegen?

Kapot ribben evenals seriële ribfracturen behoren tot de ernstigste verwondingen en moeten vanwege hun gevolgen voor de longen en omliggende organen door een arts worden onderzocht. Dit moet worden gedaan door rechtstreeks naar een ziekenhuis te gaan of door een specialist in orthopedie en traumachirurgie te raadplegen. Deze twee hebben alle benodigde apparatuur om een ​​diagnose te stellen (Röntgenstraal, CT of MRT). Tegelijkertijd kunnen ze snel en efficiënt reageren bij levensbedreigende bijwerkingen, zoals kortademigheid of acute bloeding, en de nodige maatregelen nemen.