Therapie-opties tijdens abortus

Synoniemen in de breedste zin van het woord

Behandelingsopties voor miskraam, curettage, schrapenZwangere vrouwen waarvan wordt verdacht miskraam moet onmiddellijk in een kliniek worden opgenomen. De behandeling omvat meestal een curettage tot de 12e week van zwangerschap​ Al het resterende weefsel wordt verwijderd om verdere bloeding te stoppen en infectie te voorkomen.

Na de 12e week van zwangerschap meestal moet er een geboorte plaatsvinden. Alleen in het geval van een abortus die nog moet worden gestopt, maatregelen zoals fysieke bescherming, magnesium, tocolytica en mogelijk de toediening van progestagenen hebben een kans van slagen. De therapie van een septicus / febriele abortus vereist meer specifieke methoden (zie hierboven).

De eerste stap is antibiotische therapie, gevolgd door schrapen. Als dit de infectie niet wegneemt, ligt de focus van de infectie (baarmoeder) moet worden verwijderd. Om een ​​stollingsstoornis te voorkomen die in deze context soms voorkomt, heparine wordt beheerd.

Zoals bij elke andere bevalling, moet natuurlijk anti-D-profylaxe worden genomen als de moeder resusnegatief is en de vader resuspositief. Anders bestaat er een risico op de ziekte van hemolyticus neonatorum (S. zwangerschap complicatie). In het geval van gewone abortussen (zie hierboven), moet een menselijke erfelijkheidsadviseringsdienst worden geraadpleegd, die een genetische last kan vaststellen en daarmee het risico op miskraam herhaling door onderzoek (chromosoomanalyse, hormoonanalyse, infectieopheldering, echografie) de ouders en mogelijk ook het overleden kind.

Hoe kan ik een op handen zijnde miskraam herkennen?

Voorzichtigheid is geboden tijdens de zwangerschap om symptomen zoals vaginale bloeding te voorkomen. Niet elke vaginale bloeding is echter noodzakelijkerwijs een dreiging van een miskraam. Andere oorzaken kunnen zijn:

  • Endometriose (ectopisch endometrium dat afhankelijk van de cyclus in de baarmoeder bloedt)
  • Baarmoederhalskanker
  • Verwondingen en ontsteking van de vagina (door schimmels, virussen of bacteriën; zie: Vaginale infectie)
  • Buitenbaarmoederlijke zwangerschap (buitenbaarmoederlijke of buitenbaarmoederlijke zwangerschap; zie: zwangerschapscomplicaties)
  • Bloeden tijdens implantatie

Als u een bloeden tijdens de zwangerschap, moet u toch uw gynaecoloog raadplegen voor verdere verduidelijking.

Als krampachtig pijn in de buik en / of een verlies van vruchtwater ook voorkomt, moet u bijzonder snel reageren. Ook het voorkomen van hoog koorts en / of etterende vaginale afscheiding moet worden geïnterpreteerd als een waarschuwingsteken. De gynaecoloog kan u dan door onderzoek meer zekerheid geven, ultrageluid (foetaal hart- geluiden, baarmoedergroei?) en bepaling van de hCG-waarde (zwangerschapshormoon).