De haar bestaat uit een cellulaire structuur en wordt tijdens de groei, net als alle andere lichaamscellen, voorzien van micronutriënten (vitale stoffen) zoals mineralen en sporenelementen Maar ook veel vreemde stoffen worden in significant hogere concentraties dan in andere organen opgeslagen in de haar. Bijvoorbeeld, zware metalen en andere potentieel giftige elementen hopen zich op in de haar In tegenstelling tot in bloed of urine, in het haar kun je informatie vinden over bijvoorbeeld milieuvervuiling van enkele maanden. Haaranalyse of haaranalyse maakt gebruik van het feit dat haar een gemakkelijk toegankelijke biomonitor is. Haaranalyse is een naam voor een chemische analyse van het haarmonster. De methode wordt gebruikt in forensische toxicologie (de studie van toxines, vergiftigingen en hun behandeling) en ecotoxicologie (milieutoxicologie), het wordt gebruikt voor retrospectieve (terugkijkende) analyse van de inname van verschillende chemische elementen en organische verbindingen van een persoon gedurende een periode van enkele maanden.
Werkwijze
Materiaal nodig
- Voor haaranalyse is 250 mg haar nodig. Deze worden streng voor streng direct op de huid vanaf verschillende locaties aan de achterkant van de hoofd Het haar op de hoofd groeit gemiddeld 1 cm per maand en dus weerspiegelt één centimeter haar de opeenhoping van één maand. Als circa 3 cm haar wordt verwijderd nabij de hoofdhuid, wat ideaal is, krijgt u een overzicht van de accumulatie van de afgelopen drie maanden.
Storende factoren
- Als het haar is geverfd, kan de haaranalyse niet worden uitgevoerd, omdat de kleurstof de resultaten zal beïnvloeden. Hetzelfde geldt voor gepermanent haar.
In het laboratorium wordt het haar gewassen, erin opgelost salpeterzuur of in een magnetron en vloeibaar gemaakt. Vervolgens door middel van massa spectrometrie met inductief gekoppeld plasma (ICP-MS) of ICP-OES, minder frequent door middel van neutronenactiveringsanalyse, de concentraties van chemische elementen (bv mineralen en sporenelementen; zware metalen) worden geanalyseerd. Narcotica worden meestal gedetecteerd door vloeistofchromatografie met massa spectrometrie koppeling (LC-MS of ook wel LC-MS / MS) en gaschromatografie met massaspectrometrie koppeling (GC-MS of ook wel GC-MS / MS).
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Detectie van:
- Narcotica (extase, heroïne, cocaïne).
- Tekorten aan mineralen en sporenelementen als gevolg van:
- Allergieën
- Cefalgie (migraine)
- Gebrek aan energie
- Geheugenstoornis
- Immunodeficiëntie
- Gevoeligheid voor infectie (immunodeficiëntie)
- Slapeloosheid
- Seksuele en vruchtbaarheidsstoornissen
- doping agenten (anabole steroïden; nandrolon).
- Zware metalen (arsenicum, leiden, cadmium, koper, kwik, tallium, enz); in de context van omgevingsanalyse; in de late stadia van vergiftiging, wanneer de gevaarlijke stof niet langer detecteerbaar is in andere media (semi-kwantitatieve verklaring).
- Acuut nierfalen (plotseling functieverlies van beide nieren (binnen enkele uren tot dagen)).
- Chronisch Vermoeidheid Syndroom (CVS).
- Dementia (verlies van eerder verworven intellectuele vaardigheden).
- Milde cognitieve stoornis
- Ziekte van Alzheimer
- Parodontitis (ziekte van het parodontium)
- Mannelijke onvruchtbaarheid
- Tremor (beven)
- Forensische / epidemiologische / historische kwesties.
Verdere opmerkingen
- Haaranalyse is geen sluitend bewijs van cannabis gebruik, want zelfs zonder cannabis te hebben geconsumeerd, kunnen afbraakproducten van de cannabis-actieve ingrediënt tetrahydrocannabinol (THC) in het haar voorkomen. Onderzoekers konden aantonen dat THC niet kan worden gebruikt als definitief bewijs van consumptie, omdat dit kan zijn door zweet en talg (sebum, huid sebum) van een gebruiker op andere mensen.
