Prognose van tendovaginitis
De prognose voor tendovaginitis (tendovaginitis) is over het algemeen erg goed. Hoewel het verloop van deze ziekte en dus de pijnlijke intervallen erg lang kunnen zijn, tendovaginitis kan met relatief eenvoudige middelen goed en effectief worden behandeld. In die zin is het echter essentieel om de exacte oorzaak van de ontwikkeling van tendovaginitis.
Alleen een therapie die precies is afgestemd op het oorzakelijke probleem kan de ontstekingsprocessen op het gebied van de pees schede op lange termijn en dus tot een goede prognose leiden. Een essentiële factor voor succesvolle genezing is het vermijden van activiteiten die bijzonder stressvol zijn voor de gewrichten en kan nieuwe ontstekingsaanvallen veroorzaken. Tendovaginitis die niet onmiddellijk wordt behandeld, kan leiden tot een chronificatie van de symptomen.
In medische terminologie wordt het klinische beeld dat het gevolg is van dit fenomeen "Repetive Strain Injury" (afgekort: RSI) genoemd. Bovendien kan tendovaginitis die gedurende een langere periode aanhoudt, leiden tot ontstekingsprocessen, verdikking en functieverlies in de vinger flexoren (technische term: tendovaginitis stenosans). Patiënten met tendovaginitis met aanvullende reumatische symptomen hebben een iets slechtere prognose.
Profylaxe
De ontwikkeling van tendovaginitis kan worden voorkomen door een paar eenvoudige gedragsregels te volgen. Een van de belangrijkste factoren bij profylaxe is het vermijden van langdurige, uniforme bewegingen die de gewrichten. Bovendien moet een verkeerde houding tijdens het sporten, musiceren en kantoorwerk worden vermeden.
Om deze reden zouden typisten of kantoorpersoneel de aanschaf van ergonomische arbeidsmiddelen moeten overwegen. Simpele kussens die voor het toetsenbord op de werkplek worden geplaatst, kunnen al geweldige effecten bereiken. Ook is bewezen dat een toetsenbord dat zo plat mogelijk op tafel ligt bijzonder gemakkelijk op de tafel ligt gewrichten en pezen.
Bovendien kan het nemen van regelmatige pauzes tussen typetijden worden beschouwd als een geschikte profylaxe tegen tendovaginitis. Tijdens deze pauzes moeten verschillende spierverslappende oefeningen worden uitgevoerd om de ontwikkeling van ontstekingsprocessen te voorkomen. Ook de gewone stretching en opwarming van de beklemtoonde peesmantels draagt effectief bij aan een profylaxe van tendovaginitis.
Alle artikelen in deze serie:
