Therapie
Afhankelijk van of het een acute of chronische infectie is met de hepatitis B-virus, de behandelingsopties variëren. Sinds een acute hepatitis B-infectie geneest meestal heel goed op zichzelf, er is meestal geen speciale (antivirale) behandeling nodig om het virus te doden. In zeer ernstige (fulminante) gevallen van acute hepatitis B-infectie, die gepaard kan gaan met een afname van lever functie, de ziekte moet worden behandeld met zogenaamde hepatitis B virus-DNA-remmers (HBV-DNA-remmers), die voorkomen dat het genetisch materiaal van hepatitis B (DNA) zich vermenigvuldigt.
Ook zogenaamde nucleoside-analogen (lamivudine, enteacvir, tenofovir), die ook ingrijpen op het niveau van het virale genoom, kunnen worden gebruikt. In ieder geval wordt aangeraden om in bed te blijven en veel koolhydraten en weinig vet te eten dieet, evenals om alcohol te vermijden om te verlichten en te regenereren lever. Bij chronisch hepatitis B infecties (> 6 maanden), de verdubbeling van het hepatitis B-virus in de bloed (virale replicatie in serum / virale belasting), de ontstekingswaarden, lever waarden (serumtransaminasen), en de inhoud van bindweefsel in de lever als gevolg van de ontsteking (fibrose-status) moet eerst worden waargenomen, en daarna moet indien nodig de geschikte virusremmende (antivirale) behandeling worden gestart.
Naast de zogenaamde interferon alfa / gepegyleerd interferon alfa, dat de vermenigvuldiging van de hepatitis B virus, zogenaamde nucleoside- of nucleotide-analogen, dwz geneesmiddelen die de vermenigvuldiging van het virus op genniveau remmen, worden als medicamenteuze therapie gebruikt. De behandeling van chronische hepatitis B met de bovengenoemde virusremmende (antivirale) middelen brengt echter ook enkele risico's met zich mee, zoals de ontwikkeling van veel bijwerkingen die deze middelen met zich meebrengen. Deze omvatten griep-achtige symptomen, ernstig gewichtsverlies of een daling van het aantal bloed bloedplaatjes (trombocyten), wat kan leiden tot bloeding in het verdere verloop van de ziekte.
Er kan ook weerstand ontstaan. Dit betekent dat het medicijn niet meer goed kan werken en dat de therapie mogelijk moet worden stopgezet. Als de chronische hepatitis B-infectie leidt tot een volledig falen van de leverfunctie, moet een levertransplantatie worden overwogen, omdat de lever onherstelbaar beschadigd is.
