Diagnose
De diagnose wordt meestal gesteld door de tandarts. In dit geval is een controle van de incisale randen meestal voldoende om te bepalen of de tanden knarsen of niet. De diagnose kan meestal in overleg met de patiënt worden gesteld. In uitzonderlijke gevallen kan 's nachts een myogram van de kauwspieren worden gemaakt. Hier wordt de elektrische spieractiviteit geregistreerd.
Therapie
Tandheelkundige behandeling van tandenknarsen 's nachts wordt gedaan door spalktherapie. Hiervoor wordt 's nachts een plastic spalk over de boven- of ondertanden ingebracht. In plaats van de natuurlijke tanden is het plastic versleten.
Vooral wanneer tandenknarsen 's Nachts moet u niet direct voor het slapengaan tv kijken of pc spelen, maar indien mogelijk tot rust komen en alleen ontspannende dingen doen. Dit is echter slechts een symptomatische therapie. Een laatste therapie is alleen mogelijk door te elimineren tandenknarsen als middel om met stress om te gaan.
Om dit te doen, moet de dagelijkse stress worden verminderd of anderszins worden verlicht (sport /ontspanning opdrachten). In de regel maalt iemand niet alleen 's nachts met zijn tanden, maar overdag maalt of klemt hij ze ook. Dit moet keer op keer worden opgelost door de kauwspieren bewust te ontspannen, zodat deze op lange termijn ook het onderbewustzijn kan binnendringen. Een causale therapie vereist daarom de actieve medewerking van de patiënt en is, in tegenstelling tot symptomatische therapie, vrij langdurig.
De krakende spalk
Spalktherapie is de therapie bij uitstek voor crunching tijdens de nacht. De spalk, ook wel een bijt spalk of crunching spalk, is gemaakt van plastic. Het wordt in een tandtechnisch laboratorium gemaakt om bij de individuele patiënt te passen door afdrukken te maken van de bovenste en onderkaak en het maken van een model dat in de spalk past.
Het maakt niet uit of de spalk is gemaakt voor het bovendeel of onderkaak en of het gemaakt is van een zacht, hard of gecombineerd plastic. De bijt spalk wordt dan zo geplaatst en geslepen dat alle tanden gelijkmatig zijn gepositioneerd. Nu kan de patiënt de spalk elke avond 's nachts gebruiken en tijdens het slapen dragen, zodat de tanden niet direct op elkaar komen en niet door de spalk tegen elkaar schuren.
De occlusale spalk fungeert als een barrière en als ophanging en vermindert de belasting van de tanden. Het dragen van de spalk vereist een zekere mate van acclimatisatie, maar dit wordt snel bereikt. In de regel vermindert spalktherapie het ongemak dat wordt veroorzaakt door slijpen na slechts een korte wenperiode, omdat slijpen wordt voorkomen.
Patiënten melden dat ze beter slapen en 's ochtends zonder opstaan pijn in hun kaken, kauwapparatuur en gewrichten. Omdat de spalk na verloop van tijd slijt, is het raadzaam om deze bij elke tandheelkundige controle minimaal één keer per jaar te controleren. Elke twee jaar moet een nieuwe spalk worden gemaakt om 's nachts optimale bescherming te bieden tegen slijpen.
