Symptomen | Wat is oxidatieve stress?

Symptomen

Omdat oxidatieve stress op zich geen eigen ziektepatroon vertegenwoordigt, kunnen er geen duidelijke symptomen aan worden toegekend. Oxidatieve stress presenteert zichzelf eerder als een risicofactor voor veel andere ziekten. Deze omvatten hart- en vaatziekten, suikerziekte mellitus, neurodegeneratieve ziekten zoals Alzheimer of Parkinson, maar ook kanker.

Ook wordt aangenomen dat oxidatieve stress een doorslaggevende rol speelt bij het verouderingsproces. Het moet dus nogmaals worden vermeld dat oxidatieve stress in principe in elk mens aanwezig is. Het wordt pas problematisch als een bepaald niveau wordt overschreden.

Hoewel oxidatieve stress zelf leidt tot schade in de cel, bijvoorbeeld aan de buitenste vetlaag, is het belangrijkste effect van oxidatieve stress een vermindering van beschermings- en herstelsystemen in de cel. Dit is ook het geval in de huid, dus schade veroorzaakt door externe factoren, zoals UV straling, kan steeds slechter worden gecompenseerd, wat uiteindelijk leidt tot snellere veroudering van de huid. Tekenen hiervan zijn een steeds dunnere opperhuid, een verlies aan flexibiliteit, een drogere huid en een aanzienlijk langere regeneratietijd van de huid bij blessures.

Behandeling Therapie

Omdat oxidatieve stress is gebaseerd op een verschuiving in de evenwicht ten gunste van het oxidatieve systeem, in de zin van een verhoogde concentratie van reactieve zuurstofverbindingen, zou een therapie gebaseerd moeten zijn op het versterken van zijn tegenstanders. Deze behoren tot het reducerende systeem, maar worden vaak simpelweg antioxidanten genoemd om hun rol als antagonisten voor ROS te illustreren. De belangrijkste antioxidanten zijn vitaminen A, C, E en de sporenelementen zink en selenium.

Hun rol als beschermers tegen oxidatieve stress is in talrijke onderzoeken bewezen. Het blijft echter onduidelijk of een aanvullende inname hiervan vitaminen en zink leidt juist tot een betere bescherming tegen oxidatieve stress. Wat wel duidelijk is, is dat mensen die een gezonde levensstijl leiden waarin ook een evenwichtige dieet en lichaamsbeweging hoeft niet te vertrouwen op de extra inname van antioxidanten.

Daarom, voordat u een dieet volgt supplementen, moeten ze eerst hun eigen levensstijl controleren. De stelling dat sport een beschermend effect kan hebben tegen oxidatieve stress is in principe af te spreken. Er is echter een duidelijke afhankelijkheid van de intensiteit van de beoefende sport.

Organen met een hoge energieomzet door cellulaire ademhaling, zoals de hart-, lever en spieren, hebben de neiging om reactieve zuurstofverbindingen te produceren tijdens fysieke activiteit. Deze organen hebben echter ook het inherente vermogen om hun eigen beschermende functies tegen oxidatieve stress als gevolg van sportactiviteiten permanent te verhogen om de optredende oxidatieve stress te compenseren. Zo is het in het algemeen mogelijk om de beschermingssystemen tegen oxidatieve stress te versterken door middel van sportactiviteiten.

Dit wordt pas kritiek als er zeer intensief wordt gesport, aangezien de organen dan de geproduceerde zuurstofverbindingen slechts gedeeltelijk kunnen compenseren en er zelfs verhoogde oxidatieve stress kan optreden. Het beschermende effect van sport is dus altijd een kwestie van de mate van lichamelijke activiteit. Om oxidatieve stress te voorkomen, moeten er altijd voldoende antioxidanten in het lichaam aanwezig zijn om dit te voorkomen.

Zoals al genoemd, vitaminen A, C en E, evenals de sporenelementen selenium en zink behoren tot de belangrijkste vertegenwoordigers van deze groep. EEN dieet gericht op het vermijden van oxidatieve stress zouden daarom veel van deze stoffen moeten bevatten. In de meeste gevallen kan dit echter worden bereikt door voldoende groente en fruit te consumeren en geen extra vitamine preparaten moeten worden ingenomen.

Mocht deze wens toch bestaan, dan dient dit in overleg met een arts te gebeuren, aangezien een overdosis vitamines ernstige bijwerkingen kan veroorzaken. De consumptie van voedsel met een hoog suiker- en vetgehalte zou niet alleen weinig antioxidanten bevatten, maar ook de ontwikkeling van reactieve zuurstofverbindingen bevorderen. Daarom kan oxidatieve stress heel goed worden beïnvloed door een gezond dieet, zelfs zonder extra supplementen.