Spine computertomografie

Computertomografie van de wervelkolom (synoniemen: spinale CT; CT-wervelkolom) verwijst naar een radiologische onderzoeksprocedure waarbij de wervelkolom wordt onderzocht met behulp van computertomografie (CT).

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Degeneratieve of inflammatoire veranderingen van de wervelkolom.
  • Tumoren in het gebied van de wervelkolom en spinal cord, bijv. metastasen (dochtertumoren van tumoren)
  • Nucleus propulsus prolaps (hernia).
  • Traumatische (accidentele) veranderingen (fracturen / botbreuken).

De procedure

Computertomografie is een van de niet-invasieve, dat wil zeggen, niet doordringend in het lichaam, beeldvorming Röntgenstraal diagnostische procedures. Het te onderzoeken lichaam of het te onderzoeken lichaamsdeel wordt laag voor laag met een snel roterend beeld in beeld gebracht Röntgenstraal buis. Een computer meet de verzwakking van de röntgenstralen terwijl ze door het lichaam gaan en gebruikt dit om een ​​gedetailleerd beeld te krijgen van het lichaamsdeel dat wordt onderzocht.computertomografie) is om de verschillen in dichtheid van verschillende weefsels. Bijvoorbeeld, water heeft een andere dichtheid dan lucht of bot, dat wordt uitgedrukt in verschillende grijstinten. Voor een nog betere differentiatie van de weefseltypen kan de patiënt ook een contrastmiddel krijgen. Dit is een contrastmiddel met jodium​ Gezond weefsel absorbeert contrastmiddel met een andere snelheid dan ziek weefsel zoals kanker​ Met de modernste apparatuur duurt het onderzoek slechts enkele minuten, het scanproces dus slechts enkele seconden, zodat de patiënt tijdens het onderzoek zijn adem kan inhouden en bewegingsartefacten onmogelijk zijn. Het onderzoek wordt in liggende positie uitgevoerd. De nieuwste apparaten maken gebruik van de multislice-methode, dwz er worden meerdere plakjes tegelijk genomen. Moderne onderzoeksapparatuur maakt gebruik van een 64-slice-methode, dat wil zeggen dat er 64 coupes tegelijk worden genomen. Deze methode is te vergelijken met een Rettig, die in een spiraalvorm wordt gesneden. Moderne apparaten werken ook met een zogenaamd laagdosis techniek, dwz dat er slechts 50% van de straling nodig is om deze nauwkeurige beelden met een laagdikte tot 0.4 mm te produceren. Nieuwe reconstructie-algoritmen (reconstructieberekeningsmethoden) maken deze precisie mogelijk. Berekende tomografie van de wervelkolom wordt nu routinematig gebruikt voor veel indicaties, aangezien het een snelle en zeer informatieve diagnostische procedure is.