Spier- en botonderzoeken: functionele tests en beeldvormingstechnieken

Het testen van spier- en gewrichtsfunctie speelt een grote rol bij orthopedie. Voor dit doel bewegingsbereik, spierspanning en sterkte worden beoordeeld. De wervelkolom en romp, schouder, elleboog, hand en vingers, elleboog, heup, knie en voeten worden onderzocht. Er zijn talloze verschillende tests en de examinator zal niet alle bijna 50 uitvoeren voor de kniegewricht60 voor de wervelkolom of 40 voor de schouder elke keer, maar zal selectief degene kiezen die helpen bij zijn vermoedelijke diagnose. Hiervoor buigt, strekt en verplaatst de arts deze gewrichten in verschillende richtingen op de ontspannen patiënt en drukt op verschillende punten. Bovendien moet de patiënt actief bewegen (bijv. Voorover buigen om de beweeglijkheid van de wervelkolom te evalueren) en de spieren in verschillende delen van het lichaam spannen tegen de weerstand van de onderzoeker in.

Beeldvorming en andere procedures

Bones kan bijzonder goed worden gevisualiseerd door klassieke radiografische onderzoeken. Zo worden botbreuken, ruggengraatveranderingen en inflammatoire laesies onthuld. Preciezere details, vooral van de tussenwervelschijf, worden geleverd door computertomografie (CT). Spieren en zachte weefsels ook gewrichten, aan de andere kant, kan goed worden beoordeeld met ultrageluid en dus bijvoorbeeld bursitiskunnen gewrichtsuitstortingen en spierblessures worden opgespoord. Ook de

MRI is ook geschikt om te beoordelen botten, gewrichten, zachte weefsels en tussenwervelschijven. Het geeft een bijzonder goed inzicht in de beenmerg en - aangezien het geen blootstelling aan straling met zich meebrengt - is bijzonder geschikt voor kinderen en adolescenten. Bij osteodensitometrie

Osteodensitometrie maatregelen botdichtheid​ Het wordt daarom voornamelijk gebruikt in gevallen van vermoeden osteoporose​ Ontstekingen en tumoren kunnen eerder worden opgespoord met skelet scintigrafie dan met conventionele röntgenfoto's. Bovendien allemaal botten kan meteen worden onderzocht. Hiervoor wordt een radioactief gelabelde stof geïnjecteerd en wordt met een speciale camera bekeken hoe deze in de botten wordt opgenomen: hoe groter de bloed stroom (bijvoorbeeld in een tumor), hoe hoger de accumulatie. Om direct in het gewricht te kunnen kijken, een weefselmonster nemen en, indien nodig, therapeutische maatregelen nemen, artroscopie is geschikt.