Wat is een schimmelinfectie?
Een infectie met een gist schimmel is een klinisch beeld dat wordt veroorzaakt door gisten. De scheutschimmels kunnen in het algemeen aan de schimmels worden toegeschreven. De schimmels vormen op hun beurt een moedergroep van microbiologie naast bacteriën, virussen, protozoa en algen.
Tot de gistschimmels (scheutschimmels) behoren als belangrijkste soort de niet-pathogene (apathogene) Saccharomyces of bakker of wijn gist schimmel. Verder kunnen de facultatief pathogene soorten Candida, evenals Trichosporon en Cryptococcus worden onderscheiden. In de geneeskunde zijn facultatief pathogene pathogenen ziekteverwekkende micro-organismen die een acuut ziektebeeld kunnen veroorzaken, maar doen dit niet in alle gevallen. Dit betekent op zijn beurt dat een infectie met a gist schimmel leidt niet automatisch tot acute symptomen, maar ook een asymptomatisch delict is mogelijk.
Hoe wordt een schimmelinfectie merkbaar?
Een schimmelinfectie kan gepaard gaan met bepaalde symptomen, die zijn opgenomen in de differentiële diagnostische procedure. Wanneer de ziekteverwekkers zich op de huid manifesteren, kunnen roodheid, schilfering, ontsteking, jeuk en huilen optreden. Als het slijmvlies is aangetast, zoals in de mond en keelgebied is het beeld van een lijster zichtbaar.
Hier ziet de onderzoekende arts verheven, gezwollen en rode delen van het slijmvlies, die vaak bedekt zijn met witachtige coatings. Vaak infecteert de gistschimmel ook de vagina, waar het een ideale omgeving vindt (vaginale schimmel). Deze lokale manifestatie is vooral waarneembaar bij sterke brandend en jeuk.
Ook een romige afscheiding en een opvallende geur in het vaginale genitale gebied zijn niet ongewoon. Door geslachtsgemeenschap wordt de vaginale mycose kan natuurlijk ook op het mannelijk geslacht worden overgedragen. Kardinale symptomen zijn een ontstekingsreactie van de voorhuid en de eikel.
Een genitale schimmel kan ernstige pijn tijdens het plassen en geslachtsgemeenschap. Gastro-intestinale klachten zoals diarree of pijn in de buik, winderigheid en Maagzuur kunnen aanwijzingen zijn voor een darmschimmelinfectie. De gistschimmelpathogenen worden daarom vaak via het maagdarmkanaal opgenomen met de mond als de primaire plaats en via het genitaal kanaal.
Een andere typische plek voor een besmetting met gistschimmels zijn de nagels. Een manifestatie op de huid en slijmvliezen in verband met de hierboven beschreven symptomen ter plaatse van de lichaamsholte-openingen zou de arts in ieder geval moeten doen denken aan een mogelijke schimmelinfectie. Andere niet-specifieke tekenen van een besmettelijke gebeurtenis kunnen ook een algemene prestatievermindering zijn, vermoeidheid en hoofdpijn.
