Risico's van de behandeling
Omdat er slechts lichte handmatige bewegingen en minimale druk worden gebruikt bij de behandeling van KiSS-syndroomzijn complicaties zeer onwaarschijnlijk. Het grotere probleem, dat met name de orthodoxe geneeskunde als riskant beschouwt, is het risico een ernstige ziekte van het kind over het hoofd te zien, aangezien men vertrouwt op de diagnose van KiSS-syndroom en er wordt geen verdere verduidelijking van de symptomen gegeven. De periode totdat de therapie effect heeft, wordt door alternatieve artsen geschat op ongeveer twee weken.
Als dit echter niet het geval is KiSS-syndroomkan kostbare tijd verloren gaan bij het behandelen van de werkelijke oorzaak. Over het algemeen wordt het voordeel van behandeling in de conventionele geneeskunde niet erkend, aangezien geen enkele studie een verbetering heeft kunnen aantonen. Evenzo wordt het KiSS-syndroom niet herkend vanwege een gebrek aan bewijs.
Wie vergoedt de kosten van de behandeling?
De kosten voor de behandeling van een KiSS-syndroom lopen sterk uiteen en kunnen, afhankelijk van de therapeut of alternatief behandelaar, tussen de 50 en 400 euro per behandeling oplopen. Hulpinstanties, aanvullende verzekeringen of particuliere verzekeringen dekken meestal de kosten van chiro- of manuele therapeutische behandelingen. Als het kind onder de wet valt volksgezondheid verzekering dienen de kosten door de ouders zelf te worden betaald. Dit leidt vaak tot een enorme financiële last die niet alle gezinnen gemakkelijk kunnen dragen.
Hoe hoog is het succes van de behandeling?
De vroege behandeling van het KiSS-syndroom is zeer effectief met behulp van osteopathie of manuele therapie. Ouders melden vaak een significante verbetering van de symptomen na slechts enkele toepassingen. De kinderen worden rustiger, schreeuwen minder, lijken meer ontspannen en vertonen de eerste veranderingen in houding. In de regel zijn meerdere sessies van ongeveer 30 - 45 minuten gedurende 2-3 weken nodig om succes op lange termijn te bereiken.
Kan het erger worden na één behandeling?
Vroegtijdige behandeling van het Kiss-syndroom is meestal erg succesvol. Na de eerste toepassingen kan er echter een overgangsperiode zijn waarin de symptomen aanzienlijk verslechteren. In een periode van ongeveer 2 weken na beëindiging van de behandeling kan een zogenaamde reactiefase optreden. Tijdens deze fase verergeren de symptomen van de klacht, aangezien het organisme van het kind zich eerst moet aanpassen aan de nieuwe omstandigheden en tracht de voorheen heersende misstanden en een slechte houding te compenseren. Dit overgangsproces lijkt in eerste instantie misschien als een duidelijke regressie, maar leidt op termijn tot een geconsolideerde en stabiele verbetering van de klachten.
Alle artikelen in deze serie:
