Retrograde peristaltiek: functie, taken, rol en ziekten

Retrograde peristaltiek is een spierbeweging van holle organen zoals de slokdarm, maag, darmen, urineleiders, baarmoeder en eileiders​ In deze beweging transporteren ze actief hun inhoud tegen de fysiologische richting in. Retrograde peristaltiek heeft een beschermende functie en komt fysiologisch voor in de darm om ontlasting op te slaan.

Wat is retrograde peristaltiek?

Retrograde peristaltiek is een spierbeweging van holle organen zoals de darmen. De geneeskunde gebruikt retrograde peristaltiek om een ​​specifieke transportbeweging van de slokdarm te beschrijven, maag, dikke darmof urineleiderAlsmede de baarmoeder of eileider bij vrouwen. Deze structuren worden in de anatomie holle organen genoemd omdat ze geen continue compact vormen massa van cellen en in plaats daarvan een binnenruimte omvatten. Deze holte wordt ook wel het lumen genoemd; een huid-achtig bedekkend weefsel (epitheel) bedekt de binnenkant van de holte, terwijl gladde spieren zich in de buitenste lagen bevinden. Tijdens de peristaltiek trekken deze spieren samen, waardoor de inhoud van het holle orgaan gedwongen wordt om in een bepaalde richting te bewegen. zenuwen van het autonome zenuwstelsel controle over de gladde spieren, die mensen niet vrijwillig kunnen controleren. De geneeskunde noemt ook transport in de normale richting orthograde peristaltiek. Retrograde peristaltiek daarentegen beschrijft transport in tegengestelde richting en wordt daarom ook wel antiperistaltiek genoemd.

Functie en taak

Gladde spieren omringen holle organen. De naam doet denken aan het platte oppervlak van het spierstelsel: het mist de transversale spierstrepen die kenmerkend zijn voor dwarsgestreepte spieren. In vergelijking daarmee verbruiken gladde spieren minder energie en zuurstof, maar werkt langzamer. Het parasympathische zenuwstelsel controleert retrograde peristaltiek. Het parasympathische zenuwstelsel maakt deel uit van het autonome zenuwstelsel. Het controleert onvrijwillige processen die niet vrijwillig kunnen worden gestart of onderbroken door het individu. Deze processen zijn sterk geautomatiseerd en vereisen dus weinig hersenen capaciteit. Activering van het sympathische zenuwstelsel, het activerende deel van het zenuwstelsel, remt gewoonlijk de peristaltiek. echter, de parasympathische zenuwstelsel is niet alleen verantwoordelijk voor retrograde peristaltiek: vooral in de maag en urineleider, intrinsiek reflexen van de organen triggeren ook de transportbeweging. Tijdens de peristaltiek trekken de gladde spieren van een hol orgaan samen in een ringvorm, waardoor het lumen wordt vernauwd. De vernauwing dwingt de inhoud om in een specifieke richting te bewegen - in retrograde peristaltiek, tegengesteld aan de fysiologische richting. De samentrekking gaat verder in de transportrichting, waardoor de inhoud van het holle orgel stukje bij beetje in de gewenste richting wordt geduwd. Retrograde peristaltiek van de slokdarm en maag wordt voornamelijk gebruikt tijdens braken​ De slokdarm transporteert de voedselpulp actief zodat deze niet sluit. Het maakt het ook mogelijk kleinere overblijfselen uit de slokdarm te verwijderen. Op deze manier beschermt de slokdarm zichzelf tegen irritatie en ernstige schade veroorzaakt door maagzuur. Overgebleven slokdarmresten vormen ook een mogelijk risico op infectie. In de dunne en dikke darm beweegt peristaltiek de darminhoud in fysiologische richting naar de rectum​ De bewegingen van de dikke darm zijn niet continu; ze komen in fasen voor. Het spijsverteringssysteem van een gezond persoon doorloopt één tot drie van dergelijke bewegingsperioden per dag. Hun aantal hangt af van verschillende factoren, bijvoorbeeld de fysieke activiteit van de persoon of het vezelgehalte van het voedsel. Retrograde peristaltiek maakt de dikke darm om de ontlasting tijdelijk op te slaan. Het wordt niet alleen geactiveerd door de parasympathische zenuwstelsel, maar ook door de lokale peristaltische reflex van de darm. Bij vrouwen dient peristaltiek om het ei in de eileider te transporteren. Bovendien is de peristaltiek van de baarmoeder ondersteunt de afbraak en verwijdering van het slijmvlies tijdens menstruatie​ Het speelt ook een belangrijke rol in het geboorteproces.

Ziekten en kwalen

Normaal gesproken resulteert peristaltiek van de dikke darm in maximaal drie stoelgangen per dag, afhankelijk van fysieke activiteit, voedingsvezels inhoud, consumptie van darmstimulerende stoffen en andere factoren. Daarnaast spelen psychogene invloeden ook een rol bij de frequentie van peristaltiek. Spreekt de geneeskunde over constipatie wanneer de darm minder dan eens in de drie dagen wordt geleegd. Veel voorkomende symptomen van constipatie omvatten pijn in de onderbuik, een onnatuurlijk vol gevoel, druk- en bewegingsgerelateerde pijn, winderigheid, en de indruk van onvolledige lediging tijdens stoelgang. Langdurig constipatie vormt om verschillende redenen een risico: de ontlasting kan de darm fysiologisch verstoppen en, in extreme gevallen, de darm volledig blokkeren; de darmwanden kunnen mechanische schade oplopen en zelfs scheuren door verharde ontlasting. In dat geval bestaat het risico dat uitwerpselen de buikholte binnendringen, waar zich tal van organen bevinden. Doordringend bacteriën en puin kan dan infecties veroorzaken die zowel het weefsel tussen de organen als de organen zelf kunnen aantasten. De retrograde peristaltiek van de dikke darm kan dit tot op zekere hoogte voorkomen. De retrograde peristaltiek van de maag heeft ook een beschermende functie. Als een persoon potentieel giftige stoffen consumeert, kan het lichaam een ​​reeks van reflexen en onvrijwillige reacties. Het organisme kan induceren braken via de kokhalsreflex en antiperistaltiek. In dit proces trekken de spieren van de maag samen en verminderen de volume van de maag zodanig dat de inhoud naar buiten duwt. De samentrekking van de slokdarmspieren helpt ook bij het transport van de mogelijke gifstoffen uit het lichaam. De actieve transportbeweging is zelfs nog belangrijker dan orthograde peristaltiek omdat het de voedselpulp zowel tegen de normale richting als tegen de zwaartekracht in moet transporteren.