alfentanil wordt in de geneeskunde voornamelijk gebruikt voor anesthesie Vanwege zijn snelle begin van de actie in combinatie met een korte werkingsduur wordt het vooral gebruikt voor kleine ingrepen. De opioïde geeft de patiënt bijna geen bijkomende symptomen.
Wat is alfentanil?
alfentanil wordt in de geneeskunde voornamelijk gebruikt voor anesthesie. Opioïden zijn de afgelopen decennia op grote schaal gebruikt om patiënten te verdoven. Hun werkingsmechanisme kan echter variëren. Daarom zijn er verschillende basisstoffen vastgesteld om de respectieve effecten te bereiken. alfentanil is van groot belang voor kortdurende chirurgische ingrepen. Het medicijn kan al na 30 tot 60 seconden werken en blijkt dus aanzienlijk sneller te zijn in vergelijking met veel andere anesthetica. Dit gaat echter ook gepaard met een relatief korte werkingsduur. De basissubstantie minimaliseert het gewenste effect na ongeveer tien minuten. Afhankelijk van de fysieke gesteldheid en het beoogde gebruik wordt voor een gemiddelde volwassene ongeveer 1.5 tot 2 milligram intraveneus - in sommige gevallen ook transdermaal - toegediend. De alfentanil veroorzaakt bijna geen nawerkingen tijdens het ontwaken bij de patiënt. Vervolgens wordt de verdoving afgebroken door de lever Dit proces is ook volledig succesvol.
Farmacologische werking
Na administratiealfentanil komt het lichaam binnen één cyclus van circulatie Daar bezet het de opioïde receptoren. Ze zijn verantwoordelijk voor het verzenden van het pijn reflex binnen de centrale zenuwstelsel Deze functie is echter tijdelijk onderdrukt en zelfs volledig geblokkeerd. De pijn treedt op tijdens de operatie, maar kan door de patiënt niet worden waargenomen. Een ander effect is de kalmerend effect van alfentanil. Het kan daarom al voor de operatie in kleine doses worden toegediend. Het kalmeert de zenuwen, verlicht bestaande mentale ongemakken en verlicht de angst van de patiënt. Zo kan de patiënt de verdere procedure rustig onder ogen zien. Vergeleken met veel andere opioïdenalfentanil zal geen vermindering van de halfwaardetijd vertonen, zelfs niet bij meerdere toepassingen. De werkingsduur blijft altijd ongeveer hetzelfde. Daarentegen verliezen de meeste andere preparaten van het geslacht anesthetica hun effect bij herhaald gebruik en zouden dienovereenkomstig sterker moeten worden gedoseerd om te bereiken anesthesie Zeker bij meerdere operaties met een kleine reikwijdte natuurlijk een voordeel.
Medische toepassing en gebruik
Het primaire gebruik van alfentanil vindt plaats bij kleine ingrepen op het gebied van chirurgie of tandheelkunde. Hier de pijn dat optreedt, wordt verzwakt en het bewustzijn wordt gekalmeerd. De patiënt hoeft geen algehele narcose te krijgen, maar kan tijdens de operatie wakker blijven. Alfentanil heeft ook een positieve werking op narcose Als de eerder toegediende verdoving niet voldoende is tijdens een uitgebreide operatie en het einde van de operatie al in zicht is, kan alfentanil aanvullend worden geïnjecteerd voor de laatste resterende minuten. Dit bruggen de fase waarin de aanvankelijk toegediende pijnstiller zijn werking verliest. In dit geval echter elk interacties tussen de twee drugs moet altijd van tevoren worden onderzocht. Aangezien alfentanil, een lid van de opioïdenfamilie, een verslavend en euforisch effect heeft, is het gebruik ervan sowieso strikt beperkt door de wet. Dit is bedoeld om misbruik en het optreden van een bedwelmende werking tegen te gaan. Alfentanil wordt dus vaker vervangen door fentanyl, die ermee verband houdt.
Risico's en bijwerkingen
Alfentanil heeft alleen een bedwelmend effect bij hogere doses. In het kader van professionele anesthesie blijft het niet hangen na inname of na een operatie. Zo zal de patiënt na de ingreep niet slaperig of onnatuurlijk euforisch zijn. Niettemin klein ademhaling er kunnen zich moeilijkheden voordoen. Zeer zelden is de patiënt ook vatbaar voor ademhaling Depressie Daarin neemt de frequentie van luchtinlaat af. In ernstige gevallen kan dit nadelige gevolgen hebben volksgezondheid Effecten. Vaker daarentegen een kort gevoel van duizeligheid, schroom en de perceptie van een ondefinieerbare druk in de borst gebied worden geregistreerd. Het vermogen om het lichaam te bewegen kan ook iets verminderd zijn. Soms kan ook een beperking van het zicht worden waargenomen. De betrokkene mag daarom na gebruik geen auto besturen of andere machines bedienen.
