Protopathische gevoeligheid: functie, taken, rol en ziekten

Protopathische gevoeligheid is de term die wordt gebruikt om grove perceptie te beschrijven als een sensorische kwaliteit van de huid dat bedreigingen voor de vitale sfeer detecteert. In aanvulling op pijn en temperatuur nemen mensen dus mechanische stimuli waar die naar het centrum reizen zenuwstelsel via de tractus spinothalamicus​ Bijbehorende klachten komen vaak voort uit multiple sclerose.

Wat is protopathische gevoeligheid?

Protopathische gevoeligheid is de term die wordt gebruikt om grove perceptie te beschrijven als een sensorische kwaliteit van de huid dat bedreigingen voor de vitale sfeer detecteert. In aanvulling op pijn en temperatuur nemen mensen op deze manier mechanische prikkels waar. Gevoeligheid kan verder worden onderverdeeld volgens de aard van de stimulus, de excitatieplaats, centripetale transmissie en bedrading in verschillende kerngebieden. De laatste groep omvat protopathische, epicritische en proprioceptieve gevoeligheid. Protopathische gevoeligheid wordt ook wel grove perceptie genoemd en omvat alles huid sensaties die duiden op een bedreiging voor de vitale sfeer. Deze omvatten nociceptie, thermoreceptie en grovere mechanoreceptie. Nociception komt overeen met de perceptie van pijn, thermoreceptie op de perceptie van temperatuur en mechanoreceptie op de perceptie van mechanische stimuli zoals druk. De sensorische cellen die bij de huid betrokken zijn, zijn ofwel nociceptoren, mechanoreceptoren of thermoreceptoren. Deze sensorische cellen zijn open zenuwuiteinden die een prikkel ontvangen en deze omzetten in bio-elektrische excitatie. Ze vertalen de dreiging van de vitale sfeer in de taal van de centrale zenuwstelsel​ De receptoren vormen een actiepotentiaal alleen wanneer een bepaalde stimulusdrempel wordt overschreden.

Functie en taak

Het gevoel van huid of aanraking is een van de vijf sensorische systemen in het menselijk organisme. Dankzij de huid zijn mensen gevoelig voor prikkels van buitenaf zoals druk, aanraking, temperatuur en pijn. In verband met de huid worden actieve en passieve sensorische eigenschappen onderscheiden. De actieve eigenschappen spelen een rol bij het aanraken en worden tastzin genoemd. De passieve eigenschappen vallen onder de term tactiel. Naast fijne waarneming is de huid in staat tot grove waarneming. De fijne waarneming komt overeen met de tactiele scherpte en dus met de epikritische gevoeligheid, aangezien deze bepalend is voor de actieve verantwoordelijkheden van het huidgevoel. Een grove waarneming van de huid daarentegen laat de mens toe hersenen om bedreigingen voor de eigen vitale sfeer te detecteren en speelt een rol in de passieve kwaliteiten van het systeem. Pijn, temperatuur en mechanische prikkels kunnen tot een bepaalde drempel worden verdragen. Het lichaam herkent ze boven deze drempel als een duidelijke bedreiging. De overdracht van alle protopathische informatie wordt vervolgens afgehandeld door de tractus spinothalamicus​ De vezelbundels van deze afferente zenuw komen overeen met de tractus spinothalamicus lateralis voor pijnwaarneming en temperatuurwaarneming en naar de tractus spinothalamicus anterior voor de waarneming van grove aanrakingsindrukken en tactiele indrukken. De afferenten van de tractus spinothalamicus kruisen de commissura alba anterior onmiddellijk na het binnengaan van de spinal cord en verschuiven naar de contralaterale zijde. Protopathische afdrukken zijn polyneuronaal verbonden. Het eerste neuron van de bedrading bevindt zich in de ruggengraat ganglion​ Het tweede neuron bevindt zich in de achterhoorn van de spinal cord​ Onmiddellijk na het overschakelen van het eerste naar het tweede neuron, kruist de afferente zijde naar de contralaterale zijde. Aan deze kant loopt het pad van het voorste koord in de hersenstam​ Als de lemniscus spinalis gaat het pad verder naar de thalamus​ In zijn nucleus ventralis posterolateralis vindt de omschakeling naar het derde neuron plaats. De axonen van dit derde neuron strekken zich door de capsula interna uit tot in de hersenschors (cortex cerebri). Een vierde schakelaar vindt plaats in de sensorische cortex (postcentrale gyrus), die de bewuste waarneming dient. Lang niet alle protopathische informatie wordt bewust waargenomen. De hersenen zou worden overbelast door de overbelasting van prikkels. Waarschijnlijk om deze reden genereren protopathische receptoren geen actiepotentiaal voor overdracht naar bewustzijn totdat een bepaalde drempel is bereikt.

Ziekten en klachten

Laesies van protopathische routes zijn de zorg van de neurologie. De meeste gevallen hebben betrekking op laesies van de laterale en anterieure spinothalamuskanalen. Geïsoleerde laesies van de voorste of laterale kanalen zijn bijna onmogelijk vanwege de nauwe ruimtelijke relatie. Als een van de paden beschadigd is, mislukken bijna altijd alle indrukken van protopathische waarneming. In individuele gevallen zijn de percepties slechts ernstig beperkt. De positie van de laesie kan zich op elk niveau tussen het eerste en het vierde neuron bevinden. Ongeacht dit, kunnen de tekorten van protopathische perceptie uitsluitend worden geïdentificeerd aan de geassocieerde lichaamszijde van het eerste neuron. De tastsensaties zijn niet noodzakelijkerwijs verminderd bij laesies van dit type. Dus hoewel de superieure instantie van het huidgevoel in staat is tot zowel actieve aanraking als passieve gewaarwording van indrukken, kunnen laesies van het huidgevoel verschillen afhankelijk van hun locatie in het midden van de huid. zenuwstelsel​ De actieve perceptuele kwaliteiten van de huid komen overeen met epikritische gevoeligheid. Deze fijne waarneming is op een andere manier bedraad dan protopathische gevoeligheid. In individuele gevallen kunnen laesies toch beide sensorische eigenschappen aantasten. Een ziekte met zowel protopathische als epicritische laesies is multiple sclerose (MEVROUW). Deze auto-immuunziekte veroorzaakt immunologisch geïnduceerde ontsteking in centraal zenuwweefsel en kan permanente schade achterlaten. Protopathische paresthesieën zijn een veel voorkomend vroeg symptoom van de ziekte. Een MS-patiënt kan bijvoorbeeld waarnemen koud water as brandwonden heet, en hetzelfde kan ook omgekeerd gelden. De eenvoudigste aanrakingen kunnen als pijnlijk worden ervaren na MS-gerelateerde laesies in het centrale zenuwstelsel. Een zwaar gevoel in de ledematen is ook denkbaar in relatie tot proprioceptieve waarneming. MS is niet de enige neurologische aandoening met effecten op de protopathische perceptie. Desalniettemin is het een van de meest voorkomende ziekten met protopathische stoornissen.