Prognose
De prognose voor een patiënt met apalliek coma is over het algemeen slecht. Significant minder dan de helft van de patiënten herstelt hiervan voorwaarde, aangezien in de meeste gevallen ernstig hersenen schade is eraan voorafgegaan. Toch zijn er verschillende parameters die spreken voor een betere prognose.
Deze omvatten een jonge leeftijd van de patiënt, minder dan 24 uur coma vóór het begin van de vegetatieve toestand en een traumatische gebeurtenis als oorzaak van de voorwaarde, terwijl vegetatieve comapatiënten een slechtere prognose hebben vanwege zuurstoftekort of verminderd bloed circulatie. Factoren die duiden op een slechte prognose voor de patiënt zijn de afwezigheid van hersenstam reflexen na meer dan 24 uur ernstige veranderingen in het EEG, enorm hersenen zwelling, falen van de leerling om te reageren na 72 uur, en bilaterale schade aan de hersenstam In de regel vindt een volledig herstel van de vegetatieve toestand niet plaats - de patiënten hebben levenslange hulp nodig in hun dagelijks leven.
Als na een craniocerebrale trauma er is geen verbetering opgetreden in de voorwaarde van de coma patiënt binnen 12 maanden, is dit na deze periode meestal niet te verwachten. Er is geen directe profylaxe om een coma wake De wake-coma is meestal een gevolg van zwaar hersenen schade in de context van een ongeval of andere niet noodzakelijkerwijs voorzienbare gebeurtenissen.
Een vooruitziende levenswijze is daarom een basisvereiste om dergelijke omstandigheden te vermijden. Om geen ziekten te ontwikkelen die op een dag zouden kunnen leiden tot een coma wake, zoals beroertes, is een gezonde levensstijl de basis. Voldoende bewegen en gezond dieet zijn de basisvoorwaarde voor onderhoud volksgezondheid, maar kan een persoon niet specifiek beschermen tegen apallisch syndroom.
Verzorging
De zorg voor patiënten in apallisch coma verschilt sterk van persoon tot persoon en vereist veel tijd en ervaring. Elke patiënt is enigszins anders in zijn of haar behoeften. Het zorgconcept wordt daarom individueel aangepast aan het individuele geval.
Ook afhankelijk van de fase van de Wachkoma verschillen de afmetingen die kunnen worden geleverd. De patiënt moet niet alleen fysiek worden verzorgd in zijn basisbehoeften, maar ook de motorische en mentale ontwikkeling moeten worden aangemoedigd. EEN coma wake patiënt wordt daarom vaak door een team van ander personeel verzorgd.
Dit zijn enerzijds geschoolde verpleegkundigen en artsen, en anderzijds logopedisten, fysiotherapeuten en ergotherapeuten, en natuurlijk de naasten, die ook bij de zorg voor de patiënt horen. Door gericht de patiënt aan te spreken en herhaaldelijk verschillende prikkels aan te bieden, bijvoorbeeld muziek, tactiele stimulatie van de huid, het gebruik van dieren, licht of kleuren, kunnen hersengebieden van de patiënt aangesproken en geactiveerd worden. Sommige comapatiënten ervaren een verbetering van hun toestand. Intensieve zorg en ondersteuning van de patiënt is daarom een basisvoorwaarde voor hun mogelijke revalidatie.
