De term peroraal verwijst naar een vorm van administratie van medicijnen door mond Perorale medicatie is beschikbaar voor een breed scala aan aandoeningen in vaste, vloeibare en halfvaste vorm. Een van de grootste gevaren van dit medicijn administratie is het first-pass-effect in de lever passage, die de actieve ingrediënten van het medicijn kan opheffen.
Wat is 'peroraal'?
Met de term peroraal verwijzen apotheek en geneeskunde naar medicijnvormen voor slikken. Met de term peroraal verwijzen apotheek en geneeskunde naar medicijnvormen voor slikken. Mondeling administratie is een van de vele vormen van intern gebruik. Andere interne vormen van gebruik zijn onder meer intraveneuze of rectale toediening van een geneesmiddel. Peroraal drugs zijn vast of vloeibaar. In vloeibare vorm zijn ze solutions, emulsies en schorsingen Kleiner-dosis vloeibare medicijnen voor orale toediening worden ook wel druppels of stropen Solide, perorale medicatie daarentegen is dat ook wel korrels en poeders of tablets en capsules. Capsules kan verder worden gedifferentieerd in zacht gelatine en harde gelatine capsules Zacht gelatine capsules zijn een vrij recente uitvinding, vooral geschikt voor kinderen. Een speciale vorm van perorale medicatie is halfvast drugs Deze groep omvat voornamelijk pasta's.
Functie, effect en doelen
Perorale medicatie is beschikbaar voor een breed scala aan aandoeningen. Ze werken niet plaatselijk, maar worden door het hele lichaam opgenomen. In solide peroraal drugs, wordt het actieve ingrediënt ofwel al via de mond afgegeven slijmvlies of alleen in het maagdarmkanaal. Als absorptie gebeurt uitsluitend via de mondelinge slijmvlies, dan zijn dit zogenaamde sublinguale medicijnen. Het lichaam neemt de actieve ingrediënten door resorptie op en verspreidt ze via de bloedbaan. Vaste vormen van perorale geneesmiddelen hebben een lange houdbaarheid en zijn ook geschikt voor actieve ingrediënten die niet resistent zijn tegen maagsap. Capsules met enterische coatings geven het actieve ingrediënt bijvoorbeeld alleen af via de alkalische omgeving van het dunne darm Het onaangename smaak van de actieve ingrediënten wordt gewoonlijk verminderd door een vaste vorm. Sommige van de vaste, perorale geneesmiddelen zorgen ook voor een vertraagde constante afgifte van het actieve ingrediënt, ook wel bekend als een retard. Op deze manier komt het actieve ingrediënt niet in één keer vrij en neemt het plotseling toe bloed niveaus wordt voorkomen. In het geval van hormonen or bloed Zo worden bijvoorbeeld drukregulerende geneesmiddelen de zogenaamde plasmapieken verminderd en de werkzaamheid van het geneesmiddel verlengd. Ongewenste bijwerkingen worden tegelijkertijd verminderd door de gecontroleerde afgifte van de actieve ingrediënten. Het belangrijkste voordeel van de perorale vloeibare vorm ten opzichte van de vaste vorm is dat deze sneller effectiever is. Vloeibare geneesmiddelen voor orale toediening lossen sneller op en de actieve ingrediënten zijn abrupt beschikbaar. De biobeschikbaarheid van het medicijn neemt dus toe. De meeste vloeibare medicijnen bestaan voor ongeveer de helft uit sucrose. Op deze manier heeft zoetheid voorrang op het onaangename smaak van de medicijnen. Net als zacht gelatine capsules is deze vorm van medicijntoediening bijzonder geschikt voor kinderen. De perorale vorm van medicijntoediening is in feite een van de eenvoudigste en snelste toedieningsroutes. Daarom is de perorale route bijzonder goed geschikt voor zelftoediening.
bijzondere kenmerken
Bij de perorale toedieningsweg moet rekening worden gehouden met het first-pass-effect. Dit is een metabolisatieproces in de eerste lever passage. Zodra het medicijn door het maagdarmkanaal is gegaan, bereiken de ingrediënten de lever via het portaal ader systeem, waar ze biochemische transformatie ondergaan. Deze metabolisatie kan de actieve ingrediënten van de medicijnen onder bepaalde omstandigheden ineffectief maken. Het resultaat van een metabolisatieproces zijn zogenaamde metabolieten. Een metaboliet kan dus op zijn beurt overeenkomen met een actief ingrediënt dat effectief is geworden of met een dat ineffectief is geworden. Veel perorale medicijnen bevatten op zichzelf geen afgewerkt actief ingrediënt. Een actief ingrediënt wordt pas uit de ingrediënten gevormd nadat ze het first-pass-effect hebben ondergaan. Deze vorm van orale medicatie is ook bekend als prodrugs Metabolisatie is inbegrepen in deze medicijnen. De intensiteit van het first-pass-effect is echter sterk afhankelijk van de leverfunctie en tot op zekere hoogte individueel. prodrugs beschikbaar zijn, kan een andere doseringsvorm worden aangegeven. Perorale geneesmiddelen die via de mond worden opgenomen slijmvlieskan bijvoorbeeld het first-pass-effect omzeilen. De bijwerkingen van een peroraal medicijn zijn sterk afhankelijk van het type actieve ingrediënten. Uiteindelijk worden dergelijke geneesmiddelen zonder aanhoudende afgifte-eigenschappen echter in verband gebracht met een zware belasting voor het organisme. Bij deze medicijnen komen de actieve ingrediënten te abrupt vrij. In het verre verleden werden perorale medicatie geassocieerd met onaangenaam tot walgelijk smaak Tegenwoordig zijn ze smaakloos of zoetig. Slechts zelden vinden patiënten de smaak onaangenaam. Sommige mensen hebben echter nog steeds problemen om ze peroraal in te nemen. Ze hebben bijvoorbeeld last van een kokhalsreflex bij het slikken of bij groter tablets, het gevoel hebben dat ze helemaal niet kunnen slikken. Bij dergelijke problemen kan de arts besluiten om een andere toedieningsvorm te gebruiken, zoals de rectale vorm. De keuze voor een andere doseringsvorm kan ook aangewezen zijn voor mensen die allergisch zijn lactose, omdat veel orale medicatie werkt met lactose als hulpstof. In het verleden werden dierlijke ingrediënten ook steeds vaker als hulpstoffen in orale medicatie opgenomen. Tegenwoordig zijn de medicijnen vaak volledig vrij van dierlijke producten en zijn ze meestal geschikt voor veganisten en vegetariërs. Dierproeven zijn daarentegen niet uitgesloten in farmaceutische producten.
