Pericardiale tamponade

Definitie

Pericardiale tamponade is een acuut en levensbedreigend ziektebeeld waarbij vocht zich ophoopt in de hartzakje, wat gepaard kan gaan met ernstige functionele beperkingen van de hart- spier. De hart- spier is omgeven door verschillende lagen bindweefsel. De zogenoemde hartzakje, ook wel bekend als het pericardium, beschermt de hart- van de overige organen in de thorax en strekt zich uit en beweegt synchroon met de hartslagen.

Tussen de hartzakje en het hart is er ongeveer 20-50 ml van een smerende vloeistof om het hart zonder wrijving in het hartzakje te laten bewegen. Verschillende oorzaken kunnen ervoor zorgen dat vloeistof zich vermenigvuldigt en zich ophoopt in het hartzakje. Ze kunnen zonder symptomen aanwezig zijn als bijwerking van veel ziekten. Als er echter een functionele beperking en dus levensbedreigende symptomen optreden, wordt dit tamponade genoemd.

Behandeling

De behandeling van pericardtamponade moet vroegtijdig en professioneel worden uitgevoerd door de intensive care. Het doel van de therapie is om de acute symptomen te verlichten en herhaling te voorkomen. In de acute situatie moet vaak eerst via een infuus vocht aan het lichaam worden toegevoerd om de hartslag en de toevoer van bloed aan het lichaam.

Om het hart te ontlasten en de mogelijk beperkte hartfunctie te herstellen, kan het hartzakje worden aangeprikt om de effusie af te voeren. Prik van het pericardium heeft alleen zin als de onderliggende ziekte niet leidt tot onmiddellijke verdere pericardiale tamponnade. Afhankelijk van de veroorzakende ziekte, a prik kan voldoende zijn als enige therapie of kan slechts enkele minuten duren.

In ieder geval een adequate therapie van de onderliggende ziekte, bijvoorbeeld een hartinfarct, aortadissectie or pericarditis, moet volgen om verdere complicaties te voorkomen. Prik van het pericardium is een ingreep met een hoog risico die alleen bij intensieve opname mag worden uitgevoerd Grensverkeer met betrekking tot de functie van het hart, bloedsomloop en ademhaling. Tijdens deze procedure wordt de met vloeistof gevulde ruimte tussen het pericardium en de hartspier doorgeprikt ultrageluid geleiding met een naald om de vloeistof af te voeren.

Bij pericardiale tamponade wordt de punctie vaak uitgevoerd om het acuut noodlijdende hart te verlichten en de bloedsomloop te herstellen. Tegelijkertijd kan de effusie echter worden gebruikt om te bepalen of er een bloederige effusie of een etterende effusie is als gevolg van een infectie. Zelfs individuele pathogenen kunnen worden geïdentificeerd aan de hand van de verkregen vloeistof. Punctie van het hartzakje wordt meestal uitgevoerd met voldoende anesthesie en verdoving.