Modern laboratorium diagnostiek zowel vroegtijdige opsporing van ziekten als tijdige therapieen draagt zo bij aan uw volksgezondheid.
Een eenvoudige bloedtest kan zekerheid bieden over de balans tussen oxidatieve vrije radicalen en antioxidantenpotentieel:
d-ROMs-test: oxidatief stresstest De d-ROMs-test geeft het niveau van blootstelling aan vrije radicalen aan en geeft informatie over het algehele lichaam volksgezondheid toestand. Een toestand die grotendeels afhankelijk is van het ritme van biologische oxidatie. De waarden van de d-ROMs-test zijn een onfeilbare "spiegel" van oxidatieve processen en geven informatie over de snelheid van het fysiologische verouderingsproces.
BAP-test: biologisch Antioxidant Potentieel. De BAP-waarde geeft informatie over de toestand van het lichaam anti-oxidant verdedigingssysteem tegen vrije radicalen. De test laat zien hoe goed het lichaam in staat is om vrije radicalen onschadelijk te maken om zichzelf tegen schade te beschermen. Tegelijkertijd wordt elk tekort aan antioxidanten gedetecteerd.
d-ROMs-test: meestal vrije radicalen zuurstof radicalen, reageren met organisch moleculen in het lichaam, waardoor zogenaamde ROM's (Reactive Zuurstof Metabolieten) als bijproducten. ROM's zijn relatief stabieler dan hun voorlopers, de vrije radicalen, en hebben een gemiddeld oxidatief potentieel. Een belangrijk onderdeel van ROM's zijn hydroperoxiden, die vanwege hun speciale eigenschappen kunnen worden bepaald met de d-ROMs-test. In aanwezigheid van een overgangsmetaal, dat als katalysator fungeert, genereren deze hydroperoxiden op hun beurt vrije radicalen, die voor meting worden "opgevangen" met een chromogeen. Op basis van de beschikbare wetenschappelijke publicaties is de d-ROMs-test, in het kader van de bepaling ervan, getest op bijna alle relevante gebieden van de menselijke geneeskunde.
BAP-test: de BAP-test maakt een betrouwbare bepaling van de anti-oxidant potentiaal, het deel van de plasmabarrière dat rechtstreeks wordt beïnvloed door oxidatie, vanwege zijn betrokken reductie- / oxidatiepotentieel onder "fysiologische" omstandigheden. In bloed, de zogenaamde antioxidant plasmabarrière garandeert afweer tegen schadelijke aanvallen van reactieve soorten en vooral tegen vrije radicalen. Deze barrière heeft beide exogeen - bijv vitaminen ER IS, carotenoïden, bioflavonoïden enz. - en endogeen - bijv eiwitten, bilirubine, urinezuur, cholesterol, GSH etc. - componenten. Elk van deze componenten heeft zijn eigen antioxidantpotentieel (of capaciteit). Afhankelijk van hun reductie- / oxidatiepotentieel kunnen ze de aanvallen van reactieve soorten op verschillende manieren tegengaan. Een dergelijk vermogen is gekoppeld aan het vermogen van individuele componenten uit de plasmabarrière om zogenaamde reductie-equivalenten aan vrije radicalen te doneren - dat wil zeggen elektronen of H-atomen - en zo dissociatie van H-atomen uit biomoleculen die een radicale keten initiëren te voorkomen. reactie. In feite kan elke schending van de "antioxidant plasmabarrière" leiden tot oxidatieve schade aan cellen en weefsels.
