Op welk punt is verminderde zuurstofverzadiging kritiek?
De normale waarde voor zuurstofverzadiging ligt tussen 96% en 99%. 100% is om fysiologische redenen niet mogelijk. Waarden onder 96% worden verminderde verzadiging genoemd.
De patiënten hebben vaak licht ademhaling problemen. Echter, voor patiënten met chronische long ziekten zoals COPD of astma, waarden onder 96% kunnen normaal zijn en worden gecompenseerd door het lichaam. Over het algemeen wordt gezegd dat zuurstofverzadiging onder 90% behandeling behoeft en op de lange termijn kritiek is bij een waarde onder 85%.
Indien de bloed het zuurstofniveau is op lange termijn laag, de organen en cellen van het lichaam kunnen niet meer van voldoende zuurstof worden voorzien. Zuurstof is echter essentieel voor alle cellen. De organen worden niet meer van energie voorzien en op de lange termijn gaat het weefsel verloren.
Deze voorwaarde is ook niet meer omkeerbaar. Vooral de hart- en hersenen zijn de organen die als eerste worden aangetast, omdat ze veel energie en zuurstof nodig hebben. De gevolgen zijn weefselschade, wat kan leiden tot handicaps en uiteindelijk tot de dood.
Wat zijn de gevolgen van een verminderde zuurstofverzadiging?
Een permanent verlaagde zuurstofverzadiging kan ernstige gevolgen hebben voor het lichaam. Als gevolg van compensatie kan de hart- moet sneller pompen, wat op de lange termijn schadelijk is en weer meer zuurstof nodig heeft. De gevolgen zijn hartfalen en hoge bloeddruk (arteriële hypertensie).
Bovendien is de pulmonale schepen vernauwen door een fysiologisch mechanisme veroorzaakt door zuurstofgebrek. Dit veroorzaakt een hogere druk in de long schepen (pulmonale hypertensie). Als gevolg hiervan is het hart- moet pompen tegen een hogere druk, die op zijn beurt schadelijk is voor het hart en kan leiden tot hartfalen en schade aan de hartklep.
Omdat het hart harder werkt, heeft het ook meer zuurstof nodig. Als het dit niet krijgt, kan dit leiden tot hartaanvallen. Maar niet alleen het hart wordt beschadigd door zuurstofgebrek.
De hersenen is ook afhankelijk van zuurstof. Als het te weinig zuurstof krijgt, zijn de eerste symptomen concentratieproblemen, geheugen problemen en hoofdpijnChronisch zuurstoftekort in de hersenen kan leiden tot schade aan hersenweefsel (hypoxisch-ischemische encefalopathie). Dit wordt geassocieerd met neurologische gebreken.
De gevolgen zijn ernstige handicaps, dementie en uiteindelijk de dood. Een permanent verminderde zuurstofverzadiging heeft enorme gevolgen voor de levensverwachting. Een langdurig zuurstoftekort is levensbedreigend.
Bij kinderen en pasgeborenen kan zelfs een kortstondig zuurstofgebrek leiden tot levenslange handicaps en beperkingen. Een chronisch zuurstofgebrek kan ook bij volwassenen tot enorme beperkingen leiden. Het hart en de hersenen zijn de eerste organen die de gevolgen ondervinden.
Terwijl het lichaam het zuurstofgebrek probeert te compenseren, treden er extra ziekten op die de levensverwachting beperken. Als het zuurstoftekort niet voldoende wordt behandeld, hebben patiënten een ernstig beperkte levensverwachting.
