Introductie
Ontsteking van de middenoor (otitis media) is een veel voorkomende ziekte van de baby of peuter. Meer dan de helft van alle kinderen lijdt minstens één keer in de eerste jaren van hun leven aan een ontsteking van de middenoor Vooral kinderen tussen 6 maanden en 6 jaar worden vaak getroffen.
Middenoor infecties komen vooral veel voor tijdens het koude seizoen tussen december en maart. Ontsteking van het middenoor is niet per se gevaarlijk, maar vaak erg pijnlijk en onaangenaam. Behandeling is in de meeste gevallen heel goed mogelijk en effectief.
Anatomie
Zoals de naam suggereert, is het middenoor (Auris media) het midden van de drie componenten van het oor. Het wordt aan de buitenkant begrensd door de trommelvlies. Van het binnenoor, meer bepaald het slakkenhuis, het wordt begrensd door twee andere membranen (het ronde en het ovale venster).
De enige directe verbinding tussen het middenoor en de buitenkant is via de gehoorbuis (Eustachi-buis, meestal gewoon een buis genoemd). In het middenoor zelf zijn er verschillende belangrijke structuren, waaronder de gehoorbeentjes. tevens de gezichtszenuw (Nervus facialis), die de spieren van de vis innervert, en a smaak zenuw (Chorda tympani) loopt door de trommelholte.
Middenoorontstekingen worden meestal veroorzaakt door bacteriën, maar soms ook door virussen Ziekmakend bacteriën koloniseren gewoonlijk het middenoor continu via de gehoorbuis. Meestal gebeurt dit in de context van verkoudheid of amandelontsteking, dwz infecties van de bovenste luchtwegen.
Minder vaak bereiken ziekteverwekkers het middenoor via de bloedbaan. Deze zijn dan meestal virussenbijvoorbeeld in mazelen notitis. Scharlaken koorts veroorzaakt door streptokokken, Dwz bacteriën, gebeurt ook via deze route.
Als er al een perforatie van het trommelvlies voor de ziekte kunnen ziekteverwekkers ook van buitenaf het oor binnendringen, bijvoorbeeld via badwater. Kleine kinderen zijn over het algemeen gevoeliger voor middenoorontstekingen dan volwassenen, aangezien hun oortrompet nog relatief kort is, maar een vrij grote diameter heeft. Dit maakt het gemakkelijker voor ziekteverwekkers om door de buis naar het middenoor te stijgen.
De infectie leidt in de loop van de ziekte tot zwelling van het slijmvlies, onder meer in de buis van Eustachius. Dit voorkomt afscheiding en pus wegvloeien. Bovendien kan er een onderdruk ontstaan in het middenoor, wat bovendien de ontwikkeling van een effusie bevordert. Dit uit zich in een verslechtering van het gehoor en een geluid in het oor.
