Prognose | Interne meniscuslaesie

Prognose

De omvang van de meniscus verwijdering of meniscushechting bepaalt de prognose. Bij een uitgesproken verwijdering na a meniscus laesie, gonartrose ontwikkelt zich snel. Dit leidt tot ernstige klachten bij het lopen en kan een kunstmatig maken kniegewricht (knieprothese) noodzakelijk.

In de regel moet de sportieve activiteit na elke vorm van meniscus letsel. De genezingstijd van een binnenste meniscus laesie varieert afhankelijk van de chirurgische procedure. Na een normaal artroscopiede knie is direct na de operatie althans gedeeltelijk belastbaar.

In dit opzicht is het ook belangrijk om zo snel mogelijk met fysiotherapie en eigen oefeningen te beginnen. Na 2-3 weken kunnen lichte sporten worden hervat, in eerste instantie bij voorkeur fietsen op een hometrainer. In de meeste gevallen zult u na ongeveer 6 weken weer volledig kunnen profiteren van uw fysieke kracht.

Na een meniscushechting is de genezingsperiode iets langer. Hier wordt de knie aanvankelijk ongeveer 1 week geïmmobiliseerd met een stijve spalk. Daarna wordt een spalk aangebracht, die in principe beweging toelaat, maar overstrekking of overmatige buiging van de kniegewricht.

Deze spalk moet ongeveer 6 weken worden gedragen. Ook na deze operatie is fysiotherapie natuurlijk belangrijk. Het volledige laadvermogen wordt echter pas na ongeveer 4-6 maanden weer bereikt. De genezingstijd en spalkbehandeling met een meniscusimplantaat is vergelijkbaar met die na een meniscushechting.

Samengevat

De binnenste meniscus laesie is een relatief veel voorkomende verwonding die vooral bij jonge mannen optreedt in de context van sportverwondingen. Sinds de binnenste meniscus heeft een kleiner bewegingsbereik dan de buitenste meniscus, wordt het veel vaker getroffen door verwondingen. Ook in het kader van degeneratieve veranderingen kan de meniscus spontaan of door een verkeerde beweging scheuren.

Afhankelijk van de vorm van de scheur, verschillende soorten meniscus laesie worden onderscheiden. De klinische diagnostiek bestaat voornamelijk uit het onderzoeken van verschillende klinische symptomen, die, als ze optreden, de kans op een innerlijk vergroten meniscus laesie​ Bovendien kunnen beeldvormingsprocedures de diagnose bevestigen.

Als een laesie van de binnenste meniscus wordt vermoed, wordt meestal een MRI uitgevoerd. Dit dient voor een exacte diagnose. In een artroscopie (knie endoscopie) de therapie kan bestaan ​​uit een meniscushechting of het verwijderen van de meniscus (meniscectomie). Afhankelijk van de hechting of de hoeveelheid verwijderde meniscus, artrose van de kniegewricht kan zich daarna ontwikkelen.