Ontsteking na plaatsing van het implantaat
Als er een ontsteking optreedt na het plaatsen van een implantaat, kunnen verschillende oorzaken worden overwogen. Bacterie zijn meestal betrokken bij wie het metabolisme alleen verloopt onder uitsluiting van zuurstof (anaëroben). Microverontreinigingen op het implantaat zijn uiterst zeldzaam, aangezien industrieel vervaardigde implantaten tijdens het fabricageproces aan strikt kwaliteitsmanagement worden onderworpen.
Ook onrein, niet-steriel werk van de chirurg en zijn team kan een oorzaak zijn. Bovendien kan een overgevoeligheids- of intolerantiereactie op het implantaatmateriaal (zeer zeldzaam!) Leiden tot typische ontstekingsverschijnselen.
Een open geneeswijze brengt bijvoorbeeld ook risico's met zich mee. "Open" betekent dat de slijmvlies niet over het geplaatste implantaat is gehecht, wat betekent dat het bovenste deel van het implantaat uitsteekt in de mondholte waar het ook contact heeft met alle kiemen Aanwezig in de mondholte. Het implantaat biedt dus directe toegang tot de kaakbeen.
Zelfs therapie op de verkeerde basis kan ervoor zorgen dat een implantaat een ontsteking veroorzaakt. Dit is bijvoorbeeld het geval als een patiënt neemt bisfosfonaten behandelen osteoporose en de botstructuur is niet geschikt voor implantaten. In dit geval mag er geen implantaat worden geplaatst.
Beide mogelijkheden kunnen worden vermeden door een zorgvuldige en uitgebreide anamnese (bevraging van de patiënt), terwijl de geneeswijze wordt overgelaten aan de keuze van de chirurg. Als zich echter eenmaal een ontsteking rond een implantaat heeft gevormd, staat dit bekend als peri-implantitis. Hier kan, na voorafgaande kiembepaling en ozonverdamping met daaropvolgende antibioticabehandeling, een poging worden gedaan om het proces te stoppen.
Implantaat groeit niet in
Mocht het gebeuren dat een tandheelkundig implantaat niet goed ingroeit, dan kunnen er veel verschillende redenen zijn. Een van de vele redenen is bijvoorbeeld osteoporose. De botstructuur wordt dan losgemaakt en biedt het implantaat noch de nodige houvast noch de nodige botopbouwende cellen, die nodig zijn voor de noodzakelijke ingroei van het bot in de implantaatdraad.
Onmiddellijke belasting van de implantaatplaats wordt ook besproken, terwijl sommige implantologen adverteren dat de patiënt de praktijk verlaat met een afgewerkte tandstelsel, anderen vertrouwen liever op de conventionele methode van 3-6 maanden genezing en leggen dan pas druk op de patiënt. Evenzo worden patiënten behandeld met bisfosfonaten tijdens hun kanker kan een afwijzingsreactie. Bot necrose (afsterven van het bot) rond het geplaatste implantaat kan de meest ernstige reactie zijn.
