Oefeningen
Nadat het bot weer aan elkaar is gegroeid en het weefsel is genezen, moeten kracht, stabiliteit, dieptegevoeligheid en mobiliteit in de been. Een therapiemethode die al deze gebieden in de behandeling omvat, is het zogenaamde PNF-concept (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation). De hele been, met al zijn spierketens, wordt bewogen en versterkt in driedimensionale paden en dus aangepast aan de dagelijkse en sportieve eisen.
Dit vindt plaats in verschillende fasen, waarbij de been wordt eerst door de therapeut in het aangepaste patroon bewogen, daarna beweegt de patiënt het actief en tenslotte wordt het versterkt via handmatige weerstand. Bij veilige uitvoering kunnen de bewegingen tenslotte met behulp van een therapieband als apart oefenprogramma worden uitgevoerd. Als verdere maatregel in de laatste regeneratiefase van de fibula breuk, proprioceptie training is geschikt, waarbij oneffen oppervlakken worden gebruikt. Deze omvatten: Om de spieren in het hele been te trainen, wordt een aanvullende training met materiaalondersteuning aanbevolen.
- Balancerend op een wiebelbord, eenbenig, tweebenig, met gesloten ogen,
- Type cursus
- Zachte matten
- Een tip-teen positie gecombineerd met verschillende moeilijkheden zoals het gooien en vangen van een bal.
Verdere maatregelen
Naast actieve fysiotherapie kunnen bij de behandeling van een fibula verschillende andere maatregelen worden genomen breuk om structuren los te maken, te verlichten pijn en genezing bevorderen. Afhankelijk van de individuele symptomen kunnen elektrische toepassingen worden toegepast, warmte- en koudetherapie, massages tot diepe fascietechnieken, verschillende rekoefeningen en later, vooral bij terugkeer naar sport, ondersteuning door middel van tape-installaties.
Werking
Operatie voor een fibula breuk wordt uitgevoerd als het gewricht ook is aangetast, als de breuk is ontwricht - dwz de botdelen zijn ver verplaatst - als er meerdere fragmenten zijn of als conservatieve therapie niet succesvol is en het bot niet samengroeit. Afhankelijk van het type breuk zijn er verschillende methoden om de botdelen weer aan elkaar te bevestigen. Schroeven of platen kunnen worden gebruikt, of een zogenaamd externe fixator, waarin metalen staven van buitenaf in het lichaam reiken en zo kunnen worden aangepast en aangepast aan het genezingsproces naarmate het bot samengroeit. Gescheurde ligamenten worden aan elkaar gehecht. Na de operatie wordt een soortgelijke fysiotherapeutische behandeling uitgevoerd die is aangepast aan de genezing van de wond als bij conservatieve genezing.
