Neurodermitis bij de baby
Neurodermitis verschijnt vaak voor het eerst tussen de derde en zesde levensmaand. 60% van de ziekten manifesteert zich in het eerste levensjaar. Bij baby's, neurodermitis begint als een zogenaamde melkkorst.
De naam komt van het feit dat de huidgebieden gelijkenis vertonen met verbrande melk. Jeukende knobbeltjes, blaren, korsten en schilfers verschijnen. De uitslag is voornamelijk op het gezicht, op de hoofd en de extensorzijden van de armen en benen. Dit is met name in tegenstelling tot de oudere patiënten, bij wie vooral de buigzijden van de armen en benen worden aangetast.
In sommige gevallen worden ook andere huidgebieden op de romp aangetast. Bij baby's wordt het luiergebied meestal niet aangetast door de uitslag. De huid van de baby's moet beslist worden behandeld, omdat er een verhoogd risico is op bacteriële huidziekten op de aangetaste huidgebieden. Voorkomen neurodermitis bij baby's moeten ze gedurende vier tot zes maanden borstvoeding krijgen. Het wordt ook aanbevolen om de baby te voeden met hypoallergene zuigelingenvoeding.
De diagnose
Er zijn verschillende criteria voor de diagnose. De belangrijkste symptomen, dwz de belangrijkste en meest voorkomende symptomen, zijn droge huid en ernstige jeuk. Tot de belangrijkste criteria behoren ook de anamnese (medische geschiedenis), dwz de patiënt vragen naar de zijne volksgezondheid, zijn omgeving, etc.
enz., moeten zorgvuldig worden verzameld. Hier zijn veel aanwijzingen van de ontwikkeling te vinden.
Bloed tests worden gecontroleerd op de hoeveelheid immunoglobulinen, vooral van het IgE-type. IgE kan echter ook verhoogd zijn bij allergieën. Een toename levert daarom geen bewijs voor het bestaan van neurodermitis.
- Jeuk
- Droge huid
- Typisch uiterlijk (eczeem, verruwing van de veldhuid, knobbeltjes)
- Typische lokalisatie (kind: gezicht, buitenkant van armen en benen; adolescent: buiging van ellebogen, knieën)
- Voorkomen van neurodermitis in het gezin of al bij de patiënt
- Chronisch en / of herhaald beloop
