Neusstoornissen zijn hyper- of hyponasaliteit en manifesteren zich dienovereenkomstig in open of gesloten neusholtes. Naast organische oorzaken zoals ontsteking, kloven of tumoren in de orofarynx, functionele oorzaken kunnen verantwoordelijk zijn voor een neusaandoening. Therapie bestaat uit oorzakelijke behandeling en oefentherapie stappen om de gelede luchtstroom te richten.
Wat is een neusaandoening?
Zogenaamde nasalen zijn geluiden met een speciaal soort articulatie. Bij orale geluiden, de posterieure en zacht gehemelte beweegt min of meer dicht bij de achterwand van de keelholte, waar het de neusholte Bij nasale geluiden is het tegenovergestelde waar. Articulatie van de neus vereist orale sluiting, waar het velum afdaalt. Zo stroomt veel van de lucht uit de neus- De resonerende ruimte voor articulatie is de neusholte en mondholte tot het punt van orale sluiting. In het Duits bestaan er maar een paar nasalen, zoals de M en N. Een akoestisch hoorbare afwijking van fysiologische nasaliteit in de articulatie van een nasaal wordt een neusaandoening genoemd. De termen rhinolalie, rhinophonolalie, rhinophonia, palatophonolalia en dysglossia palatalis zijn synonieme termen die de oorzaak, effecten of locatie van de aandoening impliceren. Neusaandoeningen omvatten open nasaliteit in de zin van hypernasaliteit en gesloten nasaliteit in de zin van hyponasaliteit. Gemengde nasaliteit is relatief zeldzaam.
Oorzaken
Bij hypernasaliteit ervaren de nasale resonantieholtes een grotere betrokkenheid, dus meestal vanwege organische oorzaken zoals een gespleten gehemelte. Bij hyponasaliteit ervaren dezelfde resonerende ruimtes verminderde betrokkenheid, zoals organisch kenmerkend is rhinitis Bij gemengde nasaliteit is er een combinatie van tekortkomingen van de zacht gehemelte en obstructie van de neusholte. In alles spraakstoornissener wordt onderscheid gemaakt tussen organische oorzaken en functionele oorzaken met betrekking tot de oorzaken. Organische oorzaken zijn gerelateerd aan een fysiek manifeste beperking van de zacht gehemelte en zijn meestal te wijten aan misvormingen zoals een gespleten gehemelte. Aan de andere kant kunnen verlamming van de betrokken spieren, verwondingen of tumoren en andere soorten veranderingen in het gebied van de neusholte ook overeenkomen met de primaire oorzaken van neusaandoeningen. Functionele oorzaken van neusstoornissen zijn voornamelijk psychologische oorzaken zoals een onbewuste of bewuste beschermende houding na operaties in het gebied van de betrokken structuren. De organische functies en anatomie van het gebied dat relevant is voor articulatie zijn intact in functionele oorzaken.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met een neusstoornis lijden aan perceptueel abnormale fonatie tijdens articulatie van neusgeluiden. De natuurlijke fysiologie van hun nasaliteit is verstoord. Bij hyponasaliteit lijken de nasale geluiden te weinig nasaal. Bij hypernasaliteit is er te veel nasalisatie. Vooral de articulatie van nasalen en daaropvolgende plosieven doet de aandoening verschijnen. In het algemeen kan de aandoening echter ook verwijzen naar de combinatie van nasalen en bepaalde klinkers of medeklinkers. In sommige gevallen worden alle klankcombinaties met een nasaal beïnvloed door de gewijzigde uitspraak. Afhankelijk van de primaire oorzaak van de aandoening kunnen verschillende begeleidende symptomen aanwezig zijn. Bijvoorbeeld, pijn is niet uitgesloten bij primaire organische neusaandoeningen. Bij primaire functionele nasaliteitsstoornissen, gelijktijdig symptomatisch pijn is meestal niet aanwezig.
Diagnose en verloop van de ziekte
Bij de diagnose van een neusafwijking wordt de subjectieve auditieve neusafdruk als basiscomponent toegepast. De arts of logopedist krijgt een eerste indruk van de aandoening door te luisteren naar de spontane spraak van de patiënt, waarbij hij voornamelijk controleert of er combinaties van neusgeluiden en plosieven zijn. Voor het Anglo-Amerikaanse taalgebied bestaan er gestandaardiseerde testsets om de diagnose te bevestigen, bijvoorbeeld de Gutzmann-test. Deze testvariant is gebaseerd op de verschillende velumsluiting voor de klinkers / a / en / i /. Fysiologisch heeft de eerste klinker een grote opening en de laatste een sluiting. De opname van nasale ademhalingsgeluiden tijdens articulatie wordt uitgevoerd met behulp van een Czermak-plaat. In regio's van Duitsland bestaan standaardwaarden voor nasalance, waarmee de gemeten nasalance wordt vergeleken. Om de primaire oorzaak van de nasaliteitsstoornis te bepalen, wordt organische diagnostiek uitgevoerd. Deze diagnose omvat een onderzoek van de orofarynx, waarbij palatinale segale activiteit, de nasopharynx en de neus- worden beoordeeld. De sluitactiviteit van het velum kan transnasaal vezeloptisch worden bepaald endoscopie.
Complicaties
Als gevolg van een verstoorde neus, lijden getroffen personen voornamelijk aan een spraakstoornis. De nasale geluiden worden onjuist uitgesproken en benadrukt, waardoor de patiënt spraakproblemen of andere communicatieproblemen kan ervaren. Bovendien kan de nasaliteitsstoornis ook leiden op plagen of pesten, als deze klacht al voorkomt op school of in de adolescente leeftijd van de getroffen persoon. Pijn komt meestal niet voor. De ziekte zelf wordt causaal behandeld, zodat verdere complicaties en ook het verdere verloop van de ziekte sterk afhankelijk zijn van de onderliggende ziekte. In de meeste gevallen kunnen de symptomen echter beperkt zijn. Niet zelden kan de neusaandoening dat ook doen leiden naar Depressie of andere psychische klachten, zodat de patiënten in dit geval afhankelijk zijn van psychologische behandeling. Door middel van verschillende therapieën kan de juiste uitspraak worden geleerd, zodat verdere complicaties kunnen worden vermeden. Medicijnen zijn bij deze ziekte niet nodig. In sommige gevallen zijn echter chirurgische ingrepen nodig om de symptomen van een neusaandoening te corrigeren. Evenzo wordt de levensverwachting van getroffen personen niet aangetast of verminderd bij deze ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Overleg met een arts is noodzakelijk zodra afwijkingen en eigenaardigheden van spraak duidelijk worden. Als er een verandering is in de uitspraak, stemkleur of spraakverstaanbaarheid, is er reden tot bezorgdheid. Als de spraak plotseling onduidelijk is, moet een arts worden geraadpleegd. Omdat de oorzaak van de symptomen bij sommige patiënten een ernstige medische aandoening kan zijn voorwaardemoet een arts op de hoogte worden gebracht van de waarnemingen bij het eerste teken van onregelmatigheid. Als er veranderingen zijn in de speekselvloed en ook stoornissen in de slikcyclus, is overleg met een arts noodzakelijk. Beperking van ademhaling of veranderingen in de ademhalingstechniek als gevolg van bestaande problemen moeten worden onderzocht en behandeld. Als de klachten optreden binnen het natuurlijke groei- en ontwikkelingsproces van een kind of adolescent, kunnen misstanden de oorzaak zijn. Een arts moet worden geraadpleegd om de achtergrond te verduidelijken. Als spraakvertragingen worden opgemerkt of als spraak volledig wordt vermeden, zijn dit tekenen van een volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Gedragsafwijkingen of persoonlijkheidsveranderingen kunnen ook wijzen op een inconsistentie. Daarom moet een arts om hulp worden gevraagd in geval van terugtrekking uit het sociale leven, agressieve of depressieve neigingen. Getroffenen passen vaak hun communicatiemethode aan, zodat de klachten zo onopgemerkt mogelijk blijven in de sociale omgeving.
Behandeling en therapie
Bij neusaandoeningen met een organische oorzaak ligt de focus van de behandeling op causaal therapie Voor zover de oorzaak kan worden weggenomen, is de neusaandoening ook te genezen. Het wegnemen van de oorzaak kan bijvoorbeeld overeenkomen met het wegsnijden van tumoren of gelijk staan met het corrigeren van een misvorming. De eliminatie van de organische schade wordt, waar nodig, met een operatie aangericht. Voor dit doel zijn bijvoorbeeld sluitingsoperaties van kloven beschikbaar. Septoplastieën en conchale akoestiek kunnen ook worden overwogen. In sommige gevallen is een chirurgische verkleining van de afstand tussen het velum en de achterste farynxwand een veelbelovende chirurgische optie. De bijbehorende operatie wordt ook wel velofaryngoplastie genoemd. Oefentherapie procedures worden gebruikt voor functionele neusaandoeningen en als aanvulling op organische therapieën voor organische neusaandoeningen. Patiënten leren de pathologische luchtstroomrichting te normaliseren en fysiologisch bedoelde nasaliteit te benaderen in deze inspanningsprocedures.
Vooruitzichten en prognose
Neusstoornis kan operatief en therapeutisch worden behandeld. Als onderdeel van therapie, wordt spraak verbeterd door specifieke training. Als dit vroeg wordt gedaan, is de prognose goed: activering van de zachte gehemelte spieren en gerichte training van spraak ademhaling zijn meestal voldoende om de spraak voldoende te verbeteren. Het kind kan dan zonder problemen spreken en weer verstaan worden. Een begeleidende operatie is in de meeste gevallen ook positief. De oorzaak van de neusstoornis is bepalend voor het beloop van de ziekte. Als het voorkomt in de context van een kloof lip en gehemelte of soortgelijke misvormingen, deze moeten eerst worden behandeld. In principe is er geen gevaar voor het leven van de getroffen kinderen. De levensverwachting wordt ook niet verminderd. De kwaliteit van leven kan afnemen als gevolg van slechte spraak. Genoemde therapie maatregelen zijn effectief en brengen altijd een verbetering van de voorwaarde De exacte prognose wordt gemaakt door de verantwoordelijke logopedist of kinderarts. Andere specialisten kunnen de veroorzakende ziekte behandelen en hiervoor een prognose maken. In principe is de prognose voor een neusaandoening dus positief, mits de voorwaarde wordt in een vroeg stadium herkend en behandeld. Bij afwezigheid van behandeling blijft de stoornis bestaan en manifesteert zich tijdens jeugd.
het voorkomen
Neusaandoeningen van gebruikelijke functionele aard kunnen worden voorkomen door bijvoorbeeld geen zachte houding aan te nemen na een operatie of trauma. Neusaandoeningen van organische aard kunnen slechts in zoverre preventief worden voorkomen maatregelen zijn beschikbaar voor tumoren, ontsteking, en misvormingen van de oropharynx.
Follow-up
In de meeste gevallen van nasale disfunctie heeft de aangedane persoon er zeer weinig en meestal zeer beperkt maatregelen en mogelijkheden voor nazorg. Om deze reden moet de getroffen persoon zo snel mogelijk een arts raadplegen om het optreden van andere complicaties of klachten te voorkomen. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, hoe beter het verloop van de ziekte meestal is, zodat bij de eerste symptomen en tekenen contact met een arts moet worden opgenomen. In de regel vereist neusdisfunctie een chirurgische ingreep, die de symptomen permanent en volledig kan beperken. Getroffen personen dienen het in ieder geval rustig aan te doen en te rusten na een dergelijke operatie. Bedrust moet ook in acht worden genomen. Bovendien zijn veel van de patiënten vanwege de neusaandoening afhankelijk van de hulp en zorg van hun eigen familie. Dit kan ook voorkomen Depressie en andere psychologische stoornissen. Ook het contact met andere getroffen personen van de nasaliteitsstoornis kan nuttig zijn en leiden op een uitwisseling van informatie, die het dagelijks leven van de getroffen persoon kan vergemakkelijken. De ziekte zelf vermindert de levensverwachting van de patiënt niet.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van een neusaandoening kan de getroffen persoon, naast medische behandeling, zijn of haar fonatie trainen en verbeteren door middel van specifieke spraakoefeningen. Samen met een logopedist kunnen oefeneenheden worden uitgewerkt en besproken, die op regelmatige tijdstippen zelfstandig en onder eigen verantwoordelijkheid door de patiënt worden uitgevoerd. Dit bevordert het zelfbewustzijn, ondersteunt correct ademhaling tijdens fonatie en leidt tot geoptimaliseerde interactie met andere mensen. Ondersteunende technische AIDS kan worden gebruikt voor betere communicatie in het dagelijks leven. Spraakcomputers, apps, verschillende schrijftechnieken of gebarentaal kunnen worden gebruikt in contact met medemensen. Ze maken het vaak gemakkelijker om met elkaar om te gaan. Het is vooral belangrijk om het eigen zelfvertrouwen op te bouwen. Ondanks de tegenslag die wordt veroorzaakt door een verstoorde neus, mag de getroffen persoon zich op geen enkele manier negatief laten beïnvloeden door de opmerkingen van andere mensen. Het is belangrijk om uitgebreide informatie te geven over de huidige ziekte en om mensen uit de sociale omgeving te informeren. Op deze manier kunnen misverstanden worden voorkomen en kunnen mogelijke meningsverschillen worden voorkomen. Een uitwisseling met mensen die niet of slechts gedeeltelijk kunnen spreken, leidt voor veel getroffenen tot nieuwe inzichten en een gemakkelijkere omgang met de aandoening. Een dialoog over ervaringen in het dagelijks leven wordt ervaren als nuttig en ondersteunend bij gezamenlijk contact. Ook tips van medemensen voor veranderingen in het eigen gedrag kunnen nuttig zijn.
