Nadelen van het vegetarische dieet | Het vegetarische dieet

Nadelen van het vegetarische dieet

Het menselijk lichaam heeft behoefte aan een gevarieerd en evenwichtig lichaam dieet bestaande uit koolhydraten, eiwitten en vetten en vitaminen. Het grootste nadeel van een vegetariër dieet is dus het risico van tekortkomingen. Dit speelt echter een veel grotere rol bij de veganist dieet dan in het niet-veganistische vegetarische dieet.

Met name proteĂŻne- en vitaminetekorten kunnen leiden tot ernstige volksgezondheid problemen met een veganistisch dieet. Tegenwoordig is er zo'n grote verscheidenheid aan vegetarische of veganistische voedingsproducten beschikbaar dat een beperking van de voedselkeuze nauwelijks kan worden genoemd als een nadeel van een vegetarisch dieet. Een relatief nadeel is echter zeker dat een vegetarisch dieet vaak gepaard gaat met hogere kosten.

Ook de kosten voor eventueel noodzakelijke voedingssupplementen - vooral met veganistische voeding - mag niet worden genegeerd. Het menselijk lichaam heeft drie belangrijke voedingscomponenten nodig: koolhydraten, eiwitten en vetten. De eiwitinname wordt voornamelijk gedekt door vleesconsumptie.

Het is daarom belangrijk dat mensen die een vegetarisch (niet-veganistisch) dieet eten, ervoor zorgen dat de benodigde hoeveelheid eiwit op andere manieren wordt geleverd. Voor vegetariërs die geen zuivelproducten afzien, wordt meestal gezorgd voor voldoende eiwitinname door regelmatige consumptie van zuivelproducten. Voor veganisten en ovo-vegetariërs a eiwitgebrek kan een probleem worden.

In dit geval moeten andere eiwitbronnen zoals noten, zaden, peulvruchten, sojaproducten en graanproducten dagelijks worden vervangen. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid eiwit is ongeveer 0.8 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht. Bovendien kan een vegetarisch dieet leiden tot ijzertekort ijzer zit namelijk vooral in dierlijke producten.

An ijzertekort leidt - afhankelijk van de ernst - tot bloedarmoede met de bijbehorende symptomen zoals vermoeidheid, zwakte, bleekheid, concentratiestoornissen en verzwakking van de immuunsysteem. IJzerbronnen voor vegetariërs zijn graanproducten, groene groenten, aardappelen, gierst (bijzonder rijk aan ijzer) en noten. De gelijktijdige inname van vitamine C, zoals bijvoorbeeld in fruit en vruchtensappen, bevordert de opname van ijzer in het lichaam. Met Veganern speelt verder een gebrek aan calcium een mogelijke rol aangezien calcium vooral in melkproducten zit.

Het nodige calcium hoeveelheid moet dus worden geleverd door andere calciumleveranciers zoals Sesam, Brokkoli, groen kool, peulvruchten, fruit en noten. Ook Vitamine D moet worden geleverd met vegetariërs en Veganern vaak als voedselhulpmiddel, omdat het vooral voorkomt in vis en margarine. In een veganistisch dieet is een gebrek aan B vitaminen speelt ook een doorslaggevende rol.

Hier moet met name vitamine B12 worden genoemd. Vitamine B12 komt voor in zuivelproducten, maar nauwelijks in plantaardige producten. Bij omschakeling naar een puur veganistische voeding eet het lichaam eerst nog van zijn vitamine B12 geheugen. Als dit echter is opgebruikt, kunnen symptomen zoals tintelingen, vermoeidheidkunnen prikkelbaarheid en bloedarmoede optreden. Vitamine B2-preparaten moeten daarom regelmatig door veganisten worden ingenomen om aan hun vitamine B12-behoeften te voldoen.