Het moerashartblad is een plant die nu zeldzaam is in Europa en voornamelijk voorkomt in moerassen of moerassige gebieden. Zelfs van een paar meter afstand is het moerashartblad te herkennen aan de grote en helderwitte bloemen, die aan het uiteinde van lange stelen staan. Het moerashartblad behoort tot de botanische familie van de zogenaamde steenbreek.
Voorkomen en cultivatie van het hartblad van het moeras.
Het hartblad van het moeras geeft duidelijk de voorkeur aan hoogtes tot 3000 meter vanwege zijn groei. Behalve in heel Europa komt in West-Azië ook moerashartblad in het wild voor. Wereldwijd is de plant echter zeer zeldzaam geworden, wat mogelijk verband houdt met veranderende omgevingsomstandigheden. Het hartblad van het moeras draagt de botanische naam Parnassia palustris en wordt in de volksmond ook wel studentenroos genoemd. Volgens de traditie brachten studenten de bloemen van deze plant naar hun geliefden. Het is minder bekend dat het hartblad van een moeras een extreem krachtige medicinale plant is met een breed scala aan effecten. Tegenwoordig wordt het nog steeds gebruikt om te kalmeren en te verlichten krampen, en in het verleden genoot de medicinale plant een grote populariteit bij de bestrijding van aandoeningen van de galblaas en lever Maar deze kennis is door de eeuwen heen verloren gegaan. Het moerashartblad geeft duidelijk de voorkeur aan hoogtes tot 3000 meter vanwege zijn groei. Op deze hoogten komt de plant bij voorkeur voor op moerassen, oevers, sloten en in moerassige gebieden. Het is een vaste plant die tot wel 30 centimeter hoog kan worden. De witte bloemen verschijnen in de typische plaatvorm in de maanden juni, juli, augustus en september. De bloem van het moerashartblad kan een diameter bereiken van wel 3 centimeter. Naarmate de plant vordert, ontwikkelen zich in de late herfst kleine capsulevormige structuren, die het zaad bevatten, uit de bloemen.
Effect en toepassing
In het verleden zijn verschillende pogingen ondernomen om het moerashartblad kunstmatig te cultiveren. Voor zover bekend zijn al deze pogingen mislukt en daarom wordt deze plant als moeilijk te kweken beschouwd. Degenen die toch proberen de medicinale plant te kweken, moeten dit bijvoorbeeld doen aan de randen van vijvers met zeer vochtige en basische grond. De teeltpoging wordt eerst gedaan in aparte potten, waarin de grond tot ontkieming altijd vochtig moet worden gehouden. Dan kun je proberen de zaailing in de volle grond te zetten. Als u delen van de plant voor medicinale doeleinden wilt gebruiken, moet u weten dat de plant beschermd is door de natuur en daarom niet zomaar in het wild verzameld mag worden. Als de kunstmatige teelt lukt, kan het gehele bovengrondse en bloeiende kruid worden geoogst. Om de medicinale plant bruikbaar te maken, moeten de geoogste plantendelen snel en volledig worden gedroogd op een schaduwrijke, luchtige plaats, wat meestal enkele dagen duurt vanwege de overvloed aan water in de plantendelen. In Duitsland zijn de populaties van wild moerashartblad waarschijnlijk zo sterk afgenomen omdat veel moerassen en moerassen zijn drooggelegd. De gedroogde delen van de plant kunnen gebruikt worden als thee, als wond poeder, maar ook als vers sapje. Om een thee-infusie te bereiden, worden twee tot drie afgestreken theelepels van het gedroogde kruid gemengd koud water Na een paar uur infusie, bij voorkeur 's nachts, wordt de thee kort gekookt en vervolgens gezeefd. In plaats van water, de plantendelen kunnen ook met bier worden bereid; zo'n afkooksel is vooral effectief voor problemen met de spijsverteringskanaal Een zeer sterke thee, gekoeld, is uitstekend geschikt als mond spoelen voor gingivitis Een boete poeder kan ook worden gemaakt van het kruid in poedervorm en direct op worden gestrooid wonden Dit zal de genezing van wonden Een beetje sap van de vers geperste delen van de plant van moerashartblad is een bewezen remedie gebleken voor neusbloedingen, epistaxis.
Gezondheidsbelang, behandeling en preventie.
Vanwege zijn weergalmende helende eigenschappen heeft moerashartblad een grote betekenis voor volksgezondheid, preventie en behandeling. De kennis van de genezende krachten uit preparaten van moerashartblad is tegenwoordig echter alleen verankerd in de empirische natuurgeneeskunde. In de zogenaamde orthodoxe geneeskunde speelt het moerashartblad echter geen rol. Door de zeldzame groei en de beperkte teeltmogelijkheden zijn preparaten van moerashartblad relatief moeilijk verkrijgbaar en daardoor duur. Empirisch bewijs toont aan dat het bijzonder effectief is bij de behandeling van nervositeit en epileptische aanvallen. Bij een aanvullende behandeling van epilepsie met moeras hart- blad, moet de behandelende arts altijd worden geïnformeerd. De uitgebreide medicinale werking van moerashartblad wordt voornamelijk omschreven als samentrekkend, kalmerend, decongestivum maar ook diuretisch, in het algemeen tonic en wond genezen Van de bovengenoemde genezende eigenschappen zijn er volgens natuurgenezers ook profylactische aspecten. Het gebruik van de medicinale plant voor preventie wordt als onproblematisch beschouwd, omdat het niet giftig is. Desalniettemin dient gebruik in hogere doses of gedurende een langere periode te worden vermeden zonder expliciet medisch advies. Risico's en bijwerkingen zijn zeer zeldzaam en worden meestal veroorzaakt door een overgevoeligheidsreactie op een van de ingrediënten van de medicinale plant. In deze gevallen moet verder gebruik worden onthouden, evenals bij jonge kinderen of zwangere vrouwen. Naast het gebruik als tonic levenselixer of in staat van opwinding, preparaten van moerashartblad kunnen met bijzondere belofte worden gebruikt in geval van galheid, hartkloppingen, krampen van alle soorten, lever aandoeningen en ontsteking van de mondholte Vanwege zijn samentrekkende of samentrekkende eigenschappen kan het afkooksel van afgekoelde thee ook worden gebruikt voor oogaandoeningen in de vorm van spoelingen.
