Mijten allergie

Definitie

Bij een mijtallergie reageert het lichaam overgevoelig op huisstofmijten. Dit zijn kleine spinachtigen die in het stof van huizen en appartementen worden aangetroffen. Deze allergie wordt daarom terecht huisstofmijtallergie genoemd.

De allergie wordt meestal veroorzaakt door de ontlasting van de huisstofmijt. Ongeveer een tiende van de Duitsers reageert allergisch op deze mijten. Ze worden voornamelijk gevonden in textiel zoals beddengoed, matrassen of stoffering en voeden zich met mensen huidschubben. Vooral in de herfst- en wintermaanden worden veel mijten in huis aangetroffen, zoals ventilatie is dan vaak wat korter. De aanwezigheid van huisstofmijten is geen teken van een gebrek aan hygiëne in het huishouden, want deze kleine dieren komen overal voor.

Oorzaken

De oorzaak van een mijtallergie is niet de huisstofmijt zelf, maar kleine deeltjes in de uitwerpselen. Huisstofmijten leven het liefst op plaatsen met een hoge luchtvochtigheid, dus vooral matrassen en gestoffeerde meubelen, die vocht opnemen van mensen, zijn hun leefgebied. Hier scheiden ze hun uitwerpselen af, die vervolgens worden opgewekt bij het schudden van kussens of stofzuigen.

Als gevolg hiervan komen de componenten ervan vrij in de lucht en worden ze ingeademd door mensen of komen ze het organisme binnen via de slijmvliezen van de ogen of neus-. Bij sommige mensen is de immuunsysteem reageert buitengewoon heftig op de ingeademde uitwerpseldeeltjes. Waarom dit zo is, is niet duidelijk.

Vooral mensen van wie de ouders of grootouders lijden of leden aan een mijtallergie worden vaak getroffen. Daarnaast gaat een huisstofallergie vaak gepaard met bronchiale astma. Een huisstofmijtallergie kan al voorkomen bij jeugd of ontwikkelen in de loop van het leven.

De symptomen van een huisstofmijtallergie zijn vergelijkbaar met die van andere allergieën, bijvoorbeeld hooi koorts. Bij veel mensen, na contact met huisstof, de neus- verstopt is of loopt, de ogen zijn rood, waterig of jeukende. Als de allergie meer uitgesproken is, is de luchtwegen wordt vaak ook beïnvloed.

Patiënten hebben een ernstige hoesten en ademhaling wordt moeilijker. De symptomen zijn 's nachts en' s ochtends het hevigst omdat de matras een goede leefomgeving biedt voor huisstofmijten. Als de mijtallergie langere tijd aanhoudt, kan dit leiden tot chronische klachten.

Vooral het neusslijmvlies wordt aangetast en kan permanent ontstoken raken. Getroffenen klagen vaak over een blokkering neus- of aanhoudend niezen. In zeldzame gevallen kan een mijtallergie zich ook laten voelen door een huiduitslag.

Bij een mijtallergie wordt de huid meestal niet aangetast. In zeldzame gevallen kan echter een huiduitslag kan optreden, dat is vooral waar er contact is met de mijten. Dit is meestal het geval bij de armen en benen, omdat deze tijdens het slapen het meeste contact hebben met het beddengoed en de matras.

In een allergietestwordt een oplossing die het allergeen bevat onder de bovenste huidlagen geïnjecteerd. Als er striemen ontstaan ​​of als het gebied rood wordt en jeukt, is er een grote kans op een allergie. Dezelfde symptomen kunnen ook optreden wanneer hyposensibilisatie wordt geïnjecteerd.

Dit is het geval bij ongeveer 60% van de patiënten. In de regel is het echter onschadelijk. Na de behandeling moeten patiënten minimaal 30 minuten in de praktijk blijven om eventuele sterkere reacties van het lichaam, zoals een allergische reactie, snel te kunnen behandelen. schokken.

Naast frequente niesbuien en een chronisch verstopte neus, kan keelpijn ook een teken zijn van een huisstofmijtallergie. Als gevolg van de allergische reactie, de slijmvliezen van neus en keel geïrriteerd raken en opzwellen. Als resultaat, de keel brandwonden of pijn doet.

Verhoogde vochtinname en gorgelen met zout water kunnen de symptomen verlichten. Als het pijn zeer ernstig is, kan de arts bepaalde anti-allergische geneesmiddelen voorschrijven, zoals antihistaminica. De jeuk veroorzaakt door een mijtallergie treft vooral de neus.

Veel patiënten voelen hier een licht of sterker tintelend gevoel, wat vaak gepaard gaat met niesaanvallen. Jeuk aan de huid komt zelden voor. Meestal treedt deze jeuk op na een allergietest of erna hyposensibilisatie.