Middenvoetsbeentje fractuur - Hoe lang bent u met ziekteverlof?
De genezing van een breuk hangt niet alleen af van het type en de ernst van de fractuur, maar altijd ook van begeleidende factoren zoals leeftijd, bijkomende ziekten en externe omstandigheden. Naast de duur van de genezing zijn ook de eisen die aan de patiënt worden gesteld belangrijk om de duur van een ziekteverlof te kunnen beoordelen. Een patiënt die zijn voet in het dagelijkse beroepsleven kan ontlasten en geen veilige stand nodig heeft, kan eerder weer aan het werk dan bijvoorbeeld een patiënt die veel moet staan of lopen.
Middenvoetsbeentje fractuur zonder zwelling - is dit mogelijk?
A breuk gaat meestal ook gepaard met zwelling omdat het botweefsel gewond is en er bloeding optreedt. Traumatisering leidt tot een lokale ontstekingsreactie. Er is meer lekkage van weefselvloeistof.
Het gebied wordt rood en warm. Echter, middenvoetsbeentje breuken komen ook vaak voor in de vorm van vermoeidheid breuk. Hier breekt het bot zonder enig eerder trauma, bijvoorbeeld wanneer jogging, omdat het bot niet langer stabiel genoeg is door constante overbelasting.
Hier kan zwelling afwezig zijn of veel subtieler zijn dan na een traumatische fractuur. Bij een vermoeidheidsfractuur lijdt de patiënt aan bewegingsgerelateerd pijn, is niet in staat het juiste gewicht op de voet te plaatsen en kan vaak duiden op een relatief gelokaliseerd pijnpunt. De voet is echter niet ernstig opgezwollen en kan ook niet blauwe plek gezien worden.
Vaak kan een vermoeidheidsbreuk alleen worden gedetecteerd in een Röntgenstraal. De zwelling is dan subtieler omdat het geen acute weefselreactie met ontsteking is, maar eerder een chronisch proces. Het weefsel is tamelijk ondermaats. In de regel is er geen hevig bloeden en is er geen zwelling.
Vermoeidheidsbreuk
Vermoeidheidsbreuk is ook een oorzaak van middenvoetsbeentje breuken en komt vooral voor bij intensieve training en sport. De breuk wordt geclassificeerd op basis van de locatie. De middenvoetsbeentje bot, het Os middenvoetsbeentje, is verdeeld in een hoofd (caput), een lichaam of schacht (corpus) en een basis.
Afhankelijk van waar het bot is gebroken, wordt onderscheid gemaakt tussen een basisfractuur, een schachtfractuur, een subcapitale fractuur en een hoofd breuk. De fractuur van het 5e middenvoetsbeentje wordt weer individueel ingedeeld in verschillende categorieën (bv. Jones fractuur). De meeste fracturen zijn luxatiefracturen, waarbij het gewricht dicht bij het lichaam wordt ontwricht (Lisfranc-gewricht).
Alleen de schachtbreuk wordt niet als een dislocatiefractuur beschouwd. Een seriële breuk, dwz het breken van meerdere botten, komt veel voor in het middenvoetsbeentje. Vermoeidheidsfracturen in het middenvoetsbeentje komen vaak voor, de diagnose is meestal lang en wordt gesteld door middel van een Röntgenstraal.
Pijn treedt op afhankelijk van de belasting, de voet kan gezwollen zijn, en hematoom vorming is mogelijk, maar zoals reeds beschreven, zwelling en hematoom vorming kan ook worden vermeden. Meestal wordt het 2e middenvoetsbeentje aangetast. De symptomen kunnen geleidelijk zijn.
De therapie duurt vaak lang vanwege de trage voortgang en het laattijdig zoeken naar medische hulp. Als er sprake is van een dislocatie (verschuiven, draaien) van de fractuur, is een operatie meestal onvermijdelijk. Vaker is echter conservatieve therapie met immobilisatie en daaropvolgende fysiotherapie voldoende.
Hoe langer het probleem aanwezig is, hoe complexer de therapie meestal is. Bij de fysiotherapie voor een vermoeidheidsfractuur wordt een trainingsanalyse uitgevoerd om eventuele onjuiste of overmatige belasting tegen te gaan. De statica van de patiënt worden spiercorrectie en spieronevenwichtigheden worden vergoed. Een langzame, gecontroleerde toename van de belasting is essentieel om verdere schade te voorkomen.
