Medicamenteuze behandeling van verhoogde diastole
In veel gevallen hoge bloeddruk moet worden behandeld met aanvullende medicatie. In principe kan dan een onderscheid gemaakt worden tussen zogenaamde “monotherapie” en “combinatietherapie”. Terwijl de eerste slechts één medicijn gebruikt, gebruikt de combinatietherapie twee of meer medicijnen parallel.
Als maar diastole behandeling waardig is en verminderd moet worden, is monotherapie gewoonlijk voldoende. In totaal zijn er vijf verschillende medicijnklassen om uit te kiezen:
- Thiaziden: dit zijn diuretica en werken in de nier. Thiaziden zijn dus indirect lager bloed druk.
Bekende actieve ingrediënten zijn hydrochloorthiazide (HCT) of xipamide. Sinds de elektrolyten ("Zouten") in ons lichaam, vooral kalium, kan tijdens de therapie uit balans raken, regelmatig bloed controles moeten tijdens de therapie worden uitgevoerd. Het nadeel van deze groep stoffen is dat ze de bloed suikerniveau, wat ongunstig is in het geval van suikerziekte mellitus.
In noodgevallen of wanneer thiaziden niet kunnen worden ingenomen, lus diuretica worden gebruikt (bijv furosemide). Sinds loop diuretica verliest snel veel water en dus elektrolyten, natrium en kalium niveaus moeten worden gecontroleerd. Lus diuretica zijn nuttig bij acute hart- mislukking vanwege hun snelle en krachtige actie.
- ACE-remmers en angiotensine-receptorblokkers: actieve ingrediënten zoals enalapril or ramipril of valsartan of candesartan lager bloeddruk door te interfereren met het belangrijke renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS), dat de bloeddruk reguleert via complexe controlelussen.
Cruciale orgels hiervoor zijn de hart-, longen en nieren.
- Calcium antagonisten: ze blokkeren calciumkanalen in de wanden van arterieel bloed schepen, waardoor ze verwijden of uitzetten. Actieve ingrediënten zoals amlodipine dus lager bloeddruk.
- Bètablokkers: Lange tijd hebben bètablokkers (metoprolol, bisoprolol, enz.) werden beschouwd als de voorkeursbehandeling hoge bloeddruk. Recente onderzoeken tonen echter aan dat andere medicijnen, zoals ACE-remmers, hebben een voordeel en beschermen patiënten beter tegen secundaire ziekten. Desalniettemin zijn bètablokkers in bepaalde gevallen nog steeds onmisbaar hoge bloeddruk.
