links, luteïniserend hormoon, is verantwoordelijk voor de vorming en vrijlating van seks hormonen bij zowel mannen als vrouwen. Het reguleert ook de maandelijkse menstruatiecyclus bij vrouwen. Het is ook bekend als lutropine en luteotropine.
Wat is luteïniserend hormoon?
Schematisch diagram met de anatomie en structuur van het endocriene (hormoon) systeem. Klik om te vergroten. Luteïniserend hormoon wordt ook wel luteotropine, lutropine of geel-kleurend hormoon genoemd - "luteus" betekent oranjegeel in het Latijn. De term luteïnisering is afgeleid van een van de belangrijkste functies van het hormoon, namelijk de ontwikkeling van het corpus luteum bij vrouwen. eierstokken na ovulatie. Luteïniserend hormoon behoort tot de glandotrope hormonen in het menselijk lichaam. Dit zijn hormonen die in feite werken op de mannelijke en vrouwelijke geslachtsklieren. Het hormoon, dat wordt geproduceerd in de hypofyse - de hypofyse - zorgt voor de productie van testosteron bij mannen en progesteron en oestrogenen bij vrouwen. De rijping van sperma, de mannelijke gameten in de testes, wordt ook gecontroleerd door LH, dat bij mannen ook wel ICSH wordt genoemd. In de vrouwelijke seksuele cyclus triggert LH ovulatie, en heeft dus een bijzonder belang voor de vruchtbaarheid.
Productie, fabricage en vorming
Verschillende klieren zijn primair verantwoordelijk voor de vorming en afscheiding ervan in het menselijk lichaam. Luteïniserend hormoon wordt geproduceerd in de hypofyse, genaamd de hypofyse. De hypofyse is een kleine klier die zich in de middelste schedelfossa bevindt. Het wordt beschouwd als een speciale rol in het menselijke hormonale systeem. In een complexe interactie met de hypothalamus, het zorgt voor de vorming en afscheiding van het luteïniserend hormoon. Het hormoon zelf bestaat uit een aaneenschakeling van aminozuren Deze werking van de hormoonproductie betekent dat de vorming van LH wordt beïnvloed door vele interne en externe factoren die de autonome werking beïnvloeden zenuwstelsel Bijvoorbeeld psychologisch spanning en ook externe factoren kunnen hormoonspiegels veranderen.
Functie, effect en eigenschappen
LH heeft een bijzondere betekenis voor de vruchtbaarheid en de seksuele cyclus van mannen en vrouwen. Met het begin van seksuele volwassenheid wordt zijn werk belangrijker. Vervolgens is het luteïniserend hormoon verantwoordelijk voor de regulering van de vrouwelijke menstruatiecyclus en voor de productie van mannelijke spermatozoa. In de vrouwelijke cyclus neemt LH een bijzonder belangrijke positie in. Het triggert eerst ovulatie in interactie met de eicel, en zorgt er vervolgens voor dat uit het eimembraan het zogenaamde corpus luteum wordt gevormd, dat vervolgens verantwoordelijk is voor het vrijkomen van progesteron en oestrogeen. Deze cyclus maakt de vruchtbaarheid van een vrouw in de eerste plaats mogelijk, zonder welke nee zwangerschap zou mogelijk zijn. De geslachtshormonen progesteron en oestrogeen, die gedeeltelijk worden gevormd door de ondersteuning van LH, zijn ook verantwoordelijk voor vele andere factoren in het vrouwelijke organisme en kunnen sterk van invloed zijn op hoe we ons voelen. Bij mannen controleert LH voornamelijk de productie van testosteron Dit hormoon is op zijn beurt weer nodig in de teelballen voor de aanmaak van sperma cellen. Om voor testosteron om de bloed-testikelbarrière, luteïniserend hormoon is vereist, wat in de eerste plaats transport mogelijk maakt. Zonder testosteron zou het mannelijke organisme niet kunnen produceren sperma cellen op dit punt en zou onvruchtbaar zijn. Een tekort aan testosteron kan ook andere delen van het organimus aantasten.
Ziekten, kwalen en aandoeningen
Omdat LH significant betrokken is bij de vorming van de belangrijke geslachtshormonen, kan een verstoorde productie leiden tot veel ziekten en klachten. Vooral bij vrouwen is het hormoonniveau verantwoordelijk voor veel gebieden en functies in het organisme. In het bijzonder kan een onderproductie van LH leiden op een tekort aan de hormonen progesteron en oestrogeen. Een tekort aan progesteron leidt onder andere tot premenstrueel syndroom, wat in de cyclusfase na de eisprong veel klachten kan veroorzaken. In ernstige gevallen kan een tekort aan progesteron leiden naar onvruchtbaarheid, vleesbomen en cysten in de buik. Oestrogeen tekort wordt ook geassocieerd met een volksgezondheid risico Een blijvende tekortkoming kan leiden naar opvliegersslaapstoornissen, gebrek aan vitaliteit en vooral een vroegtijdig verouderingsproces. Bij mannen kan een verstoring van de aanmaak van LH leiden tot een verlaagde testosteronspiegel in de bloed Dit kan dan leiden tot onvruchtbaarheid en een verscheidenheid aan bijzondere waardeverminderingen. Vooral de psyche en de zin in seks worden beïnvloed. Erectiestoornissen, depressieve stemmingen, slaapstoornissen en een fundamenteel verlies van vitaliteit en drive zijn slechts enkele van de effecten van een tekort aan testosteron De productie van LH kan worden verstoord door verschillende factoren, waaronder vergiftiging, tumoren of langdurig spanning.
