Kweepeer is een boomvrucht die tegenwoordig niet zo goed bekend is. Dit was heel anders in de dagen van onze grootouders. Kweepeer kan zowel als voedsel als voor medicinale doeleinden worden gebruikt.
Voorkomen en teelt van de kweepeer
Kweepeer (Cydonia oblonga of Pirus cydonia) is een rozenplant en nauw verwant aan appels en peren. De kweepeerboom is ontstaan in Azië en het Middellandse Zeegebied. De Romeinen brachten het naar Noord-Europa. Omdat het behoorlijk winterhard is, is het wijdverspreid geworden in gebieden met gematigde klimaten. De kweepeer (Cydonia oblonga of Pirus cydonia) is een roosachtige plant en nauw verwant aan appels en peren. Dit is te zien aan de vruchten, waarvan de vorm tussen appels en peren in zit. De kweepeer wordt echter groter en is geel als hij rijp is. De kweepeerboom bloeit van mei tot juni. De bloemen zijn witroze en iets groter dan appelbloesems. In oktober en november hebben zich uit deze bloemen de kweepeervruchten ontwikkeld. Ze moeten dan ook worden geoogst en rijpen tot de winter. De vruchten mogen niet te lang aan de boom blijven, anders verliezen ze te veel pectine. Zij geur zeer aangenaam, maar smaak erg scherp als het rauw is. Daarom worden ze bijna alleen gekookt gegeten. De kweepeerboom kan groeien tot acht meter hoog. Het draagt op zijn vroegst na vier jaar vruchten. Voor medicinaal gebruik worden fruit, bladeren en zaden van de plant gebruikt.
Effect en toepassing
Thee wordt gemaakt van de zaden en bladeren van kweepeer en de vruchten worden verwerkt tot sap, gelei, pulp of een tinctuur. Kweepeer thee kan intern of extern worden gebruikt. Bij intern gebruik helpt thee gemaakt van kweepeerzaad tegen rusteloosheid, slapeloosheid en indigestie. Kweepeerzaden bevatten blauwzuur. Daarom mogen ze alleen ongeplet worden gebruikt en mogen ze niet worden gegeten. Om de thee te maken worden twee theelepels kweepeerzaad gekookt met een kopje water gedurende vijf minuten en dan gespannen. Voor uitwendig gebruik, ofwel een thee gemaakt van kweepeerblaadjes of een slijm gekookt uit de zaden wordt gebruikt. De slijm uit kweepeerzaden helpt tegen huid ontstekingen of slechte genezing wonden Het wordt geproduceerd als de zaden langer worden gekookt. Dit slijm wordt afgeroomd en aangebracht op de aangetaste delen van de huid Voor baarmoeder- of rectale verzakking helpen sitz-baden met de thee van kweepeerblaadjes. Deze thee wordt bereid door een zacht afkooksel. Voor dit doel wordt een theelepel van de geplette bladeren per kopje gebruikt water De bladeren worden toegevoegd koud water, die vervolgens aan de kook wordt gebracht. Zodra het kookt, wordt het van de kachel verwijderd. De thee moet een paar minuten trekken en daarna worden ze gezeefd. Kweeperen sap, kweeperengelei en kweeperenpuree helpen tegen problemen met de spijsvertering, jicht en verkoudheid. Om het sap of de puree te maken, worden de kweeperen geschild, het klokhuis verwijderd en het vruchtvlees in kleine stukjes gesneden. Deze stukjes worden met een beetje water aan de kook gebracht en op laag vuur ongeveer 20 minuten gekookt. Dan moeten de stukjes kweepeer zacht zijn. Om puree te maken, worden de stukjes nu gepureerd. Om sap te maken, giet je het mengsel op een schone doek die boven een voldoende grote pan hangt. De massa moet een nacht uitlekken. Het sap zit dan in de pot, de resten in de doek kunnen nog verwerkt worden. Van dit sap kan gelei worden gemaakt door het sap kort te koken met gelei suiker en dan in potten gieten. Tinctuur van kweepeer heeft een hematopoëtische werking en is daarom nuttig gebleken bij bloedarmoede Een tinctuur is een kruidenextract dat wordt gemaakt met behulp van alcohol Dubbel graan, wodka of medicinaal alcohol van de apotheek kan hiervoor worden gebruikt. In een goed sluitende pot worden de geplette bladeren van kweepeer met zoveel gegoten alcohol dat ze volledig bedekt zijn. Deze pot wordt op een warme plaats bewaard. Na zes weken is de tinctuur klaar. Het moet nu worden gefilterd. EEN koffie filter is geschikt voor dit doel. Vervolgens wordt het overgebracht in een fles van donker glas. Als het in de koelkast wordt bewaard, is het ongeveer een jaar houdbaar. Van deze tinctuur wordt driemaal daags een tot twee theelepels genomen.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
Kweepeer bevat vitamine C, biologisch zuren, pectine, slijm, zink, amygdaline, looizuur en tannines Pectines zijn complexvormers die helpen ontgifting bij vergiftiging door zware metalen. Ze dalen ook bloed druk en handel tegen diarreeHet looizuur heeft een slijmoplossend effect. De tannines contract de huid wanneer aangebracht op het huidoppervlak. Ze vormen een beschermende film. Als gevolg hiervan wordt het bloeden gestopt. Wanneer tannines worden intern gebruikt, ze veroorzaken de darm slijmvlies condenseren. Er kan minder water de darm binnendringen en de darminhoud wordt verdicht. Zo bestrijden tannines diarree Dus kweepeer heeft slijmoplossenddiuretische, verkoelende, ontstekingsremmende, hematopoëtische en samentrekkende (hemostatische en ontstekingsremmende) effecten. Het wordt voornamelijk gebruikt om de spijsvertering te bevorderen, bij verkoudheid en verwondingen aan de huid. Minder vaak voorkomende toepassingen zijn bloedarmoede, slapeloosheid,slechte adem, Maagzuur en gastritis De vruchten worden gebruikt om brij, gelei, sap of een tinctuur te maken. Thee wordt gemaakt van de bladeren en zaden. De zaden worden bovendien gebruikt om een slijm te maken voor wondbehandeling. De zaden mogen echter in geen geval worden gegeten of geplet. Ze zijn erg giftig omdat ze blauwzuur bevatten.
