Knieartrose (gonartrose): diagnostische tests

Verplicht diagnostiek van medische apparatuur.

  • Röntgenfoto's van het aangetaste gewricht [radiografische tekenen van artritische gewrichtsremodellering: osteofyten (gonartrose: aanvankelijk bij de eminentia intercondylica), vernauwde gewrichtsruimte, verhoogde subchondrale sclerose en misvorming; zie hieronder Kellgren en Lawrence score].

optioneel diagnostiek van medische apparatuur - afhankelijk van de resultaten van de geschiedenis, fysiek onderzoek, laboratorium diagnostiek en verplicht diagnostiek van medische apparatuur - voor differentiële diagnostische verduidelijking.

  • Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI; computerondersteunde beeldvormingsmethode in dwarsdoorsnede (met behulp van magnetische velden, dwz zonder röntgenstralen); bijzonder goed geschikt voor het afbeelden van verwondingen aan zacht weefsel) van het aangetaste gewricht - maakt visualisatie van kraakbeen en kraakbeenmatrixveranderingen mogelijk evenals gelijktijdige inwendige veranderingen van de knie van de meniscus, ligamenten en beenmerg; indicaties: vooral bij kraakbeen- en meniscusschade Let op (let op): kraakbeendefecten in de knie zijn intraoperatief meestal uitgebreider
  • Computertomografie (CT; sectionele beeldvormingsmethode (Röntgenstraal beelden uit verschillende richtingen met computergebaseerde evaluatie), bijzonder goed geschikt voor de weergave van benige verwondingen) van het aangetaste gewricht - bevindingen komen overeen met de röntgenfoto's, maar eerdere weergave mogelijk; betere weergave van complexe structuren.
  • arthroscopy van de kniegewricht (artroscopie) - Indien nodig, kleine weefselmonsters van de beschadigde kraakbeen or synoviale vloeistof (synoviaal vocht) worden afgenomen en onderzocht in het laboratorium. Als losse botfragmenten of kraakbeen Tijdens het onderzoek worden stukjes gevonden, deze kunnen tijdens dezelfde procedure door lavage (irrigatie) worden verwijderd.
  • Arthrosonografie (ultrageluid onderzoek van gewrichten) - dit onthult ook gewrichtseffusies, processen van weke delen en vochtophoping in het gewricht. Dit onderzoek wordt ook uitgevoerd voor a prik of injectie. De gewrichtseffusies of vochtophopingen kunnen dan met medicatie worden behandeld - indien nodig ook door prik​ Behoort niet tot de voorkeursmethoden voor artrose!

Kellgren en Lawrence scoren

osteophyten Gezamenlijke ruimte Sclerose Vervorming Punten
geen of twijfelachtig geen of twijfelachtig versmald geen geen 0
unieke unieke licht licht 1
Groot vergevorderd licht met cysten duidelijk 2
geannuleerd sterk met cystevorming 3

Interpretatie

Volgens de Kellgren-Lawrence-score is de radiologische uitdrukking van artrose onderverdeeld in vijf graden:

  • Cijfer 0 = 0 punten
  • Cijfer 1 = 1 - 2 punten
  • Cijfer 2 = 3 - 4 punten
  • Cijfer 3 = 5 - 9 punten
  • Cijfer 4 = 10 punten

Graad 1: Kleine subchondrale sclerose. Geen vernauwing van de gewrichtsruimte of osteofyten Graad 2: Kleine vernauwing van de gewrichtsruimte en beginnende osteofytvorming, aangegeven onregelmatigheden van het gewrichtsoppervlak Graad 3: duidelijke osteofytvorming, duidelijke onregelmatigheden van het gewrichtsoppervlak Graad 4: gemarkeerde gewrichtsruimte die zich vernauwt tot volledige vernietiging, vervorming /necrose van de articulaire partners.

MRI-gebaseerde definitie van 'artrose'

De definitie van tibiofemorale osteoartritis (gonartrose) was gebaseerd op consensus onder deskundigen:

A) De aanwezigheid van zowel duidelijke osteofytvorming (omgeschreven nieuwe botvorming) als volledige (focale of diffuse) kraakbeenschade of
B) Door de aanwezigheid van een van de kenmerken in a) en een van de volgende structurele veranderingen:
  • Subchondrale beenmerglaesie of cyste
  • Meniscus subluxatie, maceratie of degeneratieve (horizontale) traanvorming
  • Partiële laag focaal of diffuus De definitie van patellofemoraal osteoartritis vereist de gelijktijdige aanwezigheid van duidelijke patellofemorale osteofyt en patellofemorale partiële of volledige laag kraakbeen schade.

De definitie van patellofemoraal osteoartritis vereist de gelijktijdige aanwezigheid van duidelijke patellofemorale osteofyt en patellofemorale partiële of volledige dikte kraakbeenschade.