Hoge bloeddruk verlagen

Hoge bloeddruk is een van de meest voorkomende ziekten wereldwijd en is een van de belangrijkste risicofactoren voor hart- en vaatziekten en beroertes zwaarlijvigheid, roken en het bestaan ​​van suikerziekte mellitus. Vanwege de aanvankelijke asymptomatische aard, hoge bloeddruk is een sluipende en gevaarlijke ziekte die vooral ouderen treft. De belangrijkste maatregel om te verminderen hoge bloeddruk op de lange termijn en vooral zonder medicatie zou een verandering in levensstijl zijn. Voor dit doel een gezond dieet, lichaamsbeweging, gewichtsverlies en onthouding van nicotine en alcohol zou van het grootste belang zijn. Als deze conservatieve maatregelen niet voldoende zijn, kan medicatie worden gebruikt om de high te verminderen bloed druk.

Definitie van hoge bloeddruk

Normaal bloed druk wordt gedefinieerd als systolische waarden van 120 mmHg en diastolische waarden van 80 mmHg. Bloed drukwaarden tot 139 mmHg systolisch en 89 mmHg diastolisch (139/89 mmHG) worden als "nog steeds normaal" beschouwd. Van bloeddruk waarden van 140/90 mmHg spreekt men van hoge bloeddruk, die kan worden onderverdeeld in 3 graden van ernst. Vanaf waarden van 230/120 mmHg spreekt men van een high bloeddruk crisis of ook wel hypertensieve crisis genoemd. Deze worden geassocieerd met een zeer hoog risico op acute hersenbloedingen, beroertes, hart- aanvallen en nier schade.

Oorzaken van hoge bloeddruk

Er zijn veel verschillende oorzaken van high bloeddruk. Artsen maken onderscheid tussen primaire hypertensie, die niet gebaseerd is op een oorzakelijke ziekte, en secundaire hypertensie. Typische oorzaken van primaire hypertensie zijn onder meer roken, zwaarlijvigheidhoge alcohol- en zoutinname, ouderdom, suikerziekte, en een familiegeschiedenis van hypertensie. In minder dan 10% van alle gevallen wordt hoge bloeddruk veroorzaakt door een ziekte, het is als het ware secundair. Typische ziekten voor secundaire hoge bloeddruk zijn a feochromocytoomhyperaldosteronisme (de ziekte van Conn genoemd), hyperthyreoïdie or nier ziekte.

Symptomen van hoge bloeddruk

In de meeste gevallen blijft hoge bloeddruk assymptomatisch en wordt deze pas merkbaar vanaf waarden> 230/120 mmHg. Typische symptomen zijn duizeligheid, oorsuizen, hoofdpijn, neusbloedingen en hartkloppingen.

Therapie met behulp van medicatie

Hoge bloeddruk kan conservatief of met medicatie worden behandeld. Van bloeddrukwaarden van 160 mmHg, hoge bloeddruk moet worden behandeld en verlaagd. Of er medicatie of een verandering van levensstijl wordt gebruikt, hangt af van de bloeddruk en bestaande risicofactoren.

Met medicatie wordt een 3-stappen schema gevolgd, beginnend met monotherapie (individuele therapie) en oplopend tot een drievoudige combinatie. De meeste artsen proberen in eerste instantie hoge bloeddruk te verlagen met behulp van ACE-remmers (bv ramipril), diuretica (bv

thiaziden) of een bètablokker (bijv metoprolol). ACE-remmers zou altijd de therapie van keuze moeten zijn vanwege hun nier en hart- bescherming van effecten. ACE-remmers zijn bijzonder geschikt voor diabetici.

diuretica zijn bijzonder geschikt voor patiënten die er ook last van hebben hart- falen of longoedeem. Als een enkel medicijn niet voldoende is om de bloeddruk voldoende te verlagen, stadium 2 van hoge bloeddruk therapie is gekozen. Dit is een combinatie van 2 medicijnen van verschillende medicijnklassen.

Een diureticum moet bijvoorbeeld worden gecombineerd met een ACE-remmer, een Sartan, a bètablokker of calcium antagonist. Een andere mogelijkheid zou zijn om een calcium antagonist met een bètablokker of een ACE-remmer. Omdat elke patiënt beter of slechter reageert op een bepaald medicijn, zijn er veel verschillende combinatiemogelijkheden die moeten worden onderzocht voordat drie of vier medicijnen worden gecombineerd.

Als een tweedelige combinatie van antihypertensiva nog steeds niet voldoende is, kan een drievoudige combinatietherapie worden overwogen. Dit omvat het combineren van een diureticum met twee andere geneesmiddelen (bijvoorbeeld een ACE-remmer + a calcium antagonist). De drievoudige combinatie moet echter altijd de therapie van laatste keuze zijn en mag alleen worden gebruikt nadat de dubbele combinatietherapie is uitgeput.