Introductie
Chlamydia is een ziekteverwekker bacteriën die het urogenitale kanaal kunnen beïnvloeden, de luchtwegen en bindvlies van het oog. Ze kunnen tot ernstige complicaties leiden, zoals onvruchtbaarheid. Om deze reden is een vroege diagnose en het starten van de therapie bijzonder belangrijk. Het bijzondere van chlamydia is dat het alleen in de cellen voorkomt. Dit maakt de diagnose moeilijker, maar kan betrouwbaar worden uitgevoerd met moleculair genetische methoden.
Deze testprocedures bestaan
Voor de diagnose van een chlamydia-infectie zijn verschillende testprocedures opgesteld. De gouden standaard van vandaag is de nucleïnezuuramplificatietest. Andere methoden maken echter ook een diagnose van de bacterie mogelijk. Deze methoden zijn beschikbaar:
- De nucleïnezuuramplificatietest
- Het urineonderzoek
- De antilichaamdetectie
- Het kweken van celculturen
- De snelle test
- De biopsieën voor longontsteking
De testprocedures voor vrouwen
Bij de meeste vrouwen is de chlamydia-infectie asymptomatisch. Een infectie kan echter tot ernstige complicaties leiden. Het kan leiden tot ontstekingen en bijgevolg tot verklevingen van de eileiders en eierstokken.
Dit kan leiden tot onvruchtbaarheid. Om deze reden is een vroege diagnose essentieel. Voor het onderzoek kan een celuitstrijkje worden afgenomen van de urinebuis en baarmoeder.
Naast een celuitstrijkje kan de afscheiding uit dit gebied ook voor diagnostische doeleinden worden gebruikt. Het celuitstrijkje of de uitscheiding kan nu worden onderzocht met een nucleïnezuuramplificatietest. Bij deze test wordt het DNA van de bacterie gedetecteerd en vermenigvuldigd.
Met deze test kan een betrouwbare uitspraak worden gedaan over het al dan niet aanwezig zijn van een infectie. Het materiaal dat wordt verkregen uit het celuitstrijkje of de afscheidingen kan ook worden gebruikt om een ​​celcultuur te laten groeien. Deze procedure is echter erg complex en duurt lang.
Daarnaast kan een urineanalyse worden uitgevoerd. Als er een infectie aanwezig is, kan het DNA van de bacterie worden opgespoord. Urineonderzoek wordt voornamelijk gebruikt voor screening. Naast deze methode is een bloed test kan ook worden uitgevoerd om te detecteren antilichamen. Bij deze methode kan echter geen onderscheid worden gemaakt tussen een acute en een genezen infectie.
De testprocedures voor mannen
Chlamydia-tests voor mannen zijn in principe dezelfde procedures als die voor vrouwen. Chlamydia-infectie kan ook leiden tot onvruchtbaarheid bij een man. Chlamydia-infectie bij een man is echter pijnlijk, dus het is waarschijnlijker dat hij naar een arts gaat en de diagnose kan vroegtijdig worden gesteld.
Een urinetest is geschikt voor diagnose. Hiervoor moet de patiënt ochtendurine inleveren op het laboratorium of in de praktijk. In het laboratorium wordt de urine onderzocht op componenten van de bacterie (DNA).
Verder kan er een uitstrijkje van de urinebuis. Het celmateriaal kan nauwkeuriger worden geanalyseerd door middel van een nucleïnezuuramplificatietest. Deze methode vertegenwoordigt de gouden standaard voor de detectie van een Chlamydia-infectie.
Het celmateriaal kan ook worden gebruikt om een ​​celkweek te laten groeien. Omdat de teelt echter een langdurig proces is, wordt het zelden uitgevoerd. Verder antilichamen tegen de bacterie kan worden opgespoord in de bloed. Bij een acute infectie zijn ze aanvankelijk negatief en worden ze pas na enkele dagen positief.
Alle artikelen in deze serie:
